Γράφει η Τασσώ Γαΐλα.
Η Μονή Noravank είναι Aρμενικό μοναστήρι του 13ου αιώνα, απέχει 122 χλμ. από το Γερεβάν σε ένα στενό φαράγγι που δημιουργήθηκε από τον ποταμό Αμαγού, κοντά στην πόλη Γεγεγκναντζόρ της Αρμενίας. Το φαράγγι εντυπωσιάζει με τους ψηλούς, απόκρημνους, με κόκκινα βράχια γκρεμούς του.
Στις πλαγιές της οροσειράς Ayotsdzor… από την περιοχή του χωριού Gnisheek μέχρι το φαράγγι Noravank… θα συναντήσουμε 163 είδη από πεταλούδες οι οποίες προστατεύονται από τον οργανισμό Butterfly Conservation Armenia.
Η αρχαία γη της Αρμενίας είναι γεμάτη θρύλους. Υπάρχει κι ένας συγκινητικός και δραματικός θρύλος για την Μονή Noravank.
Ο Θρύλος της μονής Noravank.
Ήταν μεγάλη η αγάπη του Momik και της κόρης του άρχοντα της επαρχίας Syunik, Obrelian. Όταν όμως ο πρίγκιπας έμαθε για τον έρωτά τους, είπε στον Momik πως θα του δώσει την κόρη του μόνο αν καταφέρει να χτίσει ένα ναό απαράμιλλης ομορφιάς και τέχνης σε λιγότερο από τρία χρόνια.
Ο Momik, ξακουστός αρχιτέκτονας και γλύπτης της εποχής δεν έχασε καθόλου χρόνο. Ξεκίνησε να κόβει και να σκαλίζει βράχους, νύχτα μέρα… Ο χρόνος ήταν αρωγός και οι εργασίες προχωρούσαν συστηματικά… Καθώς είχαν μείνει οι τελευταίες “πινελιές” για το αριστούργημά του, ανέβηκε στον τρούλο να τοποθετήσει την τελευταία σκαλιστή πέτρα.
Τότε… ένας άντρας έφτασε στο ναό. Τον είχε στείλει ο πρίγκιπας. Ανέβηκε πλάι στον Momik και τον έσπρωξε.Ο δύστυχος γλύπτης έπεσε στο έδαφος κρατώντας το τελευταίο κομμάτι του θόλου στα χέρια του… Η πέτρα αυτή έμελλε να τον σκεπάσει στην τελευταία του κατοικία…
Η ομορφιά της μονής Noravank όχι απλά δεν έσβησε, άστραψε στα πέρατα του φαραγγιού αγκαλιάζοντας τους κόκκινους βράχους, ενώ οι σταυρόπετρες (khachkars) που χαράχτηκαν από τα μαγικά του χέρια σκορπούν μεγαλοπρέπεια και χαρίζουν γαλήνη στους επισκέπτες, εδώ και εφτακόσια ολόκληρα χρόνια…
Πληροφορίες από τον λογαριασμό στο facebook της κυρίας Άρτεμις Ναχαμπετιάν.
Για την diafaneia.eu
Τασσώ Γαΐλα.
Αρθρογράφος-Ερευνήτρια.
