του Αριστείδη Ζαννίκου
Την Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου έκλεισε για πάντα τα μάτια ο εξαίρετος Βρονταδούσης εκπαιδευτικός Γεώργιος Σταύρου Καλλίτσης λίγο πριν συμπληρώσει το ενενηκοστό έτος της επίγειας ζωής του. ΄Ηταν το τρίτο παιδί του ζεύγους Σταύρου και Ζηνοβίας Καλλίτση με πρώτην την Θεοδώρα συζ. Γεωργίου Στείρου, δεύτερον τον Κώστα και τέταρτον τον Άγγελο.
Άξιο καταγραφής και αναφοράς είναι το γεγονός ότι, και τα τρία αδέλφια, (Κώστας, Γιώργος και Άγγελος) χρημάτισαν, επί χρόνια, Πρόεδροι του ΦΟΒ, ενώ ο σημερινός Πρόεδρος Πολύδωρος Στείρος είναι παιδί του ζεύγους Γεωργίου και Θεοδώρας Στείρου προερχόμενος από την ίδια οικογένεια στην οποίαν ο Φιλοπρόοδος οφείλει πολλά.
Ο αείμνηστος Γιώργιος Καλλίτσης, πέρα από την πολύχρονη προσφορά του στο χώρο της Παιδείας, ως διδάσκαλος και Δ/ντής του 1ου Δημοτικού Σχολείου Αγίου Γεωργίου Βροντάδου, καταγράφεται επίσης και ως σημαντικός παράγοντας του Προσκοπισμού, έχοντας διατελέσει επί χρόνια Τοπικός Έφορος Βροντάδου. Υπηρεσίες επίσης προσέφερε στον Καθεδρικό μας Ναό ως εκκλησιαστικός επίτροπος αυτού.
Νυμφευμένος με την αξιαγάπητη και αξιοθαύμαστη Άννα, θυγατέρα του μακαριστού ιερέα του Καθεδρικού Ναού Βροντάδου Νικολάου Κουτούρα, έφεραν στον κόσμο τρία παιδιά, τη Δέσποινα σύζυγο Αποστόλου Ξενάκη, τη Ζηνοβία σύζυγο Σίμου Παντελίδη και τον Σταύρο. ΄Οντας άτομο με ειδικές ανάγκες, ο Σταύρος ήταν η κινητήριος αφορμή ενασχόλησης του Γιώργου Καλλίτση και με το κίνημα υπέρ των δικαιωμάτων των ΑΜΕΑ του νησιού μας στο οποίο πρόσφερε πολύτιμες υπηρεσίες επί χρόνια.
Απλός στην συμπεριφορά του, καταδεχτικός, καλομίλητος, με χαρακτηριστική αργόσυρτη προφορά, κυρίως όμως ήρεμος και ποτέ εριστικός, προκαλούσε αυθόρμητο και ειλικρινή σεβασμό στο πρόσωπό του.
Τα λίγα τελευταία χρόνια, οι “γείτονές” του στις πάγκες του Καθεδρικού μας Ναού, καταγράφαμε με λύπη τις απουσίες του που προκαλούσαν τα, κατά καιρούς, προβλήματα υγείας του.
Αν αυτά που προαναφέρθηκαν δίνουν, έστω αμυδρή εικόνα του άξιου συμπολίτη που αποχαιρετίσαμε σήμερα το απόγευμα Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου από τον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Βροντάδου, βέβαιο είναι ότι, ο Γεώργιος Καλλίτσης θα καταγραφεί από την τοπική ιστορία ως ο πλέον σημαντικός σύγχρονος λαογράφος του τόπου μας.
Στις εννιακόσιες πενήντα (950) και πλέον σελίδες των τριών βιβλίων του έχουν καταγραφεί από τον ίδιον (και άρα διασωθεί) τοπικά ήθη και έθιμα, ο υλικός, πνευματικός και κοινωνικός βίος του Βροντάδου, τα σχετικά με τη γέννηση, τη βάφτιση, τον αρραβώνα, τον γάμο και τον θάνατο, τα περί κατοικίας, επίπλων, σκευών, ενδυμασίας και καλλωπισμού, νανουρίσματα, γιατροσόφια, προγνωστικά καιρού, δεισιδαίμονες αντιλήψεις και προλήψεις, τοπικά πανηγύρια, Βρονταδούσικα εξωκλήσια, καλλιέργειες, τα παλαιά ασβεστοκάμινα, οι φούρνοι, τα ελαιοτριβεία, οι πραματευτάδες, τα μεταφορικά μέσα, λαϊκά παιχνίδια, παραμύθια, εύθυμες ιστορίες, η λαϊκή τέχνη, διηγήσεις και αναφορές σε λαϊκούς τύπους, αφηγήσεις απλών Βρονταδούσων για τον πόλεμο του Σαράντα, την Κατοχή και την προσφυγιά, στιχουργικά κείμενα και αμέτρητα άλλα ενδιαφέροντα λαογραφικά στοιχεία μεγάλου τοπικού και ευρύτερου ενδιαφέροντος όπως π χ τα σχετιζόμενα με τους “βρακάδες του Βροντάδου”.
Είναι άξιο αναφοράς ότι, η σπουδαία αυτή εργασία, που κράτησε αρκετά χρόνια, βραβεύθηκε τον Μάιο του 1979 από την Ακαδημία Αθηνών με Δεύτερο Έπαινο και χρηματικό βραβείο.
Το πρώτο βιβλίο (έκδοση του ΦΟΒ) φέρει τον τίτλο “Ο ΒΡΟΝΤΑΔΟΣ ΑΠΟ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΑΠΟΨΕΩΣ” (302 σελ. έτος 1991).
Το δεύτερο, 320 σελίδων, εκδόθηκε το 2002 και φέρει τον τίτλο “ΙΣΤΟΡΙΚΑ, ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΡΟΝΤΑΔΟ” ενώ το τρίτο, 350 σελίδων εκδόθηκε το 2022 υπό τον τίτλο “ΟΙ ΒΡΑΚΑΔΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΚΑΙ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ ΤΟΥ ΒΡΟΝΤΑΔΟΥ”.
Και τα τρία, αν βεβαίως έχουν εξαντληθεί, θα είναι χρήσιμο να επανεκδοθούν ίσως από τον ΦΟΒ ή άλλον Φορέα μέσω ιδιωτικής ή δημόσιας (Δημοτικής;) χορηγίας.
Με την ευχή, το παράδειγμα του πολυγραφότατου Γιώργου Καλλίτση να βρει μιμητές μεταξύ των εκπαιδευτικών μας, εύχομαι η μνήμη του να παραμείνει ΑΙΩΝΙΑ και οι δικοί του να είναι πάντα καλά για να τον θυμούνται.
Βροντάδος 2-9-2024
