Προδημοσίευση του βιβλίου του Λευτέρη Πυκνή…
Και πάλι φορτισμένος συναισθηματικά μετά από απουσία τριών χρόνων του μεγάλου μου δασκάλου και πνευματικού μου πατέρα Γιάννη Αυγουστή είμαι εκ των πραγμάτων και των υποσχέσεων μου για την μνήμη του να αναφερθώ σε ένα μικρό αφιέρωμα αντί μνημοσύνου!
Ήταν 22 Μαΐου 2017 και ώρα 13.00 το μεσημέρι όταν άφησε τον μάταιο τούτο κόσμο μετά από ένα αγώνα στην εντατική ενός μηνός από την 21 Απριλίου που τον είχαν καθηλώσει τα δραματικά γεγονότα της 20 Απριλίου 2017 μέσα στο Δημοτικό συμβούλιο Χίου!
Παντζουρλισμός και αναμπουμπούλα κυριαρχούσε μέσα στο Δημοτικό συμβούλιο Χίου από τους γείτονες και περίοικους της πρώην κλινικής Αυγουστή για το πόσο άξιζε τον κόπο να ενοικιαστεί σε ισπανική ΜΚΟ! Το μόνο που θα περιγράψω είναι η τηλεφωνική επικοινωνία που είχα μαζί του την ημέρα των γενεθλίων του 20 Απριλίου (1929) για να του ευχηθώ! Με μεγάλο παράπονο και έντονη ανησυχία μου λέει: μ’ αυτήν την κατακραυγή των γειτόνων πως θα έρθω στην Χίο;
Την άλλη μέρα βλέποντας το βίντεο με τα διαδραματισθέντα επεισόδια στο Δημαρχείο της Χίου που μόνο ξύλο δεν έπαιξαν…. έπαθε βαρύτατο εγκεφαλικό επεισόδιο με τετραπληγία… το πάλεψε ο οργανισμός του για ένα μήνα και σε ηλικία 88 χρονών άφησε τον μάταιο τούτο κόσμο! Μπορούσε να ζήσει ακόμη πολλά χρόνια….. μπορεί να είχε κινητικά προβλήματα αλλά κρατούσε ακόμη παρά την καρδιακή ανεπάρκεια λόγω μαρμαρυγής…την ξεπερνούσε λόγω γνώσεων! Πιστεύω ότι εφιάλτες, τύψεις και Ερινύες θα καταδιώκουν για το υπόλοιπο της ζωής τους, όσοι συνέβαλαν στην συναισθηματική ψυχολογική δολοφονία του!
Τώρα ποιος ήταν ο Γιάννης Αυγουστής:
Γεννήθηκε στις 20 Απριλίου 1929 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου… μοναχοπαίδι του Νικόλα Αυγουστή εκ Καρδαμύλων και της Αργυρώς Μαυράκη από το χωριό μου την Καλλιμασιά της Χίου! Μαθητικά χρόνια στα Ελληνικά σχολεία της Αλεξάνδρειας… Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών με Άριστα! Το 1956 διορίστηκε Αγροτικός ιατρός Καρυών Χίου και συγχρόνως έπαιρνε και ειδικότητα Παθολογίας στο Σκυλίτσειο Νοσοκομείο Χίου με Διευθυντή τον Παθολόγο Σταμάτη Τσιμπή από την Καλλιμασιά! Τελείωσε την παθολογία στο Λαϊκό νοσοκομείο Αθηνών! Άνοιξε το πρώτο του ιατρείο στην οδό Άμαντου στο οίκημα Μπόλλα δίπλα στην Μητρόπολη Χίου το 1958… ξεκινώντας πρωτοποριακή Ιατρική και έρευνα με μηχάνημα Βασικού μεταβολισμού για τον θυρεοειδή! Τον Φεβρουάριο του 1962 άνοιξε την πρώτη Πρότυπο Παθολογική κλινική με την επωνυμία “Άγιοι Ανάργυροι” στην οδό Βασιλικάρη 2 στην Απλωταριά προς τιμή της μητέρας του Αργυρώς που είχε πεθάνει το 1958 και είχα την τύχη τότε σε ηλικία μόλις 11 χρονών στο χωριό μου την Καλλιμασιά να φορέσω και να σηκώσω φαναράκι στην εξώδειο ακολουθία στο νεκροταφείο της Καλλιμασιάς στον Άγιο Γιώργη! Κισμέτ! Μοίρα!
Έχω αναφέρει πολλές φορές για την ιστορία και την πορεία μου από το 1963 μέχρι το 1969 στο χώρο της υγείας με μέντορα και δάσκαλο μου τον Γιάννη Αυγουστή που στην πραγματικότητα είναι αυτός που μου έδωσε όλες τις γνώσεις που απέκτησα μαθητευόμενος κοντά του για επτά χρόνια! Εν συνεχεία στις 16 Ιανουαρίου του 1966 μεταφέρθηκε η κλινική στο νέο ιδιόκτητο κτίριο στην οδό Αγίων Αποστόλων 7 με άλλο τραγικό γεγονός τον θάνατο του πατέρα του Νικόλα Αυγουστή στα εγκαίνια. Από τις 2 Φεβρουαρίου του 1968 ξεκίνησε η λειτουργία της Χειρουργικής κλινικής με τον Αυθεντικό χειρουργό Κωνσταντίνο Βαλαντάση και με την νέα ενδοτραχειακή νάρκωση που έμαθα στην νέα Ιωνία στο Νοσοκομείο της Αγίας Όλγας από τον άλλο επίσης δάσκαλο μου Γιώργο Κατσουράκη που ευτυχώς ζεί και βασιλεύει ακόμη και Χαίρομαι που πολλές φορές την εβδομάδα μιλάμε μέσω διαδικτύου ! Ο μεγάλος μου δάσκαλος Γιάννης Αυγουστής ανήσυχο πνεύμα δημιουργίας και έρευνας… μελέτης σε πολλούς τομείς…. γράμματα… τέχνες… λογοτεχνία.. επιστημονικά περιοδικά… ιατρικά συγγράμματα, εφημερίδες… συνδικαλιστής… για πολλά χρόνια πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Χίου και της Αντιπροσωπείας ΤΣΑΥ Χίου, μέλος της Ιατρικής εταιρείας Χίου.. μέλος του Δ. Σ. του Σκυλιτσείου Νοσοκομείου Χίου και Δρομοκαΐτειου Ν.Ψ. μέλος του Φιλοτεχνικού Ομίλου με πολλές ομιλίες από το 1961 και το περίφημο πεζοτράγουδο το 1998 το καλαντάρι των Αθανάτων…
Από το 1987 Διευθυντής Παθολογικού του Ιατρικού Κέντρου Αθηνών.. και Καθηγητής ιστορίας της Ιατρικής στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης! Έχει τιμηθεί ποικιλοτρόπως από την Ακαδημία, από την Ιατρική Εταιρεία από τον Φολοτεχνικό! Για μένα παραμένει ζωντανός ήταν και είναι ο μέντορας μου και έχω αφιερώσει στο πρώτο μου βιβλίο στις 15 Ιουλίου 2014 την ψυχή μου με τα λόγια καρδιάς που είναι δημοσιευμένα ! Ήταν ίσως η τελευταία και πιο χαρούμενη ημέρα που ένιωσε χαρά και χαμόγελο….. ανάσα πνοής και παλμοί ψυχής όπως είπε στα λίγα αλλά σοφά λόγια στην παρουσία του πρώτου μου βιβλίου “Ενθύμιο 1967-1969 ενός μεγάλου έρωτα της δεκαετίας του 1960 ” που ένοιωσε στην ζωή του!
Στον μεγάλο Δάσκαλο.. Πλαστή και Δημιουργό μου…. Πνευματικό Πατέρα και αδελφό….Στον άνθρωπο που με γαλούχησε και με έμαθε να πράττω να λειτουργώ και να δημιουργώ! Στον άνθρωπο που μου μετάγγισε την φαιά ουσία τα εγκεφαλικά κύτταρα την σκέψη το αίσθημα και το συναίσθημα τον οραματισμό τη μάθηση και την εκπαίδευση την φιλοσοφία και την Ιατρική! Τον στυλοβάτη και τον προστάτη της μεγάλης μας αγάπης τον άνθρωπο που ένιωσε την ψυχή μας τον έρωτα μας και στάθηκε βράχος και κυματοθραύστης στον ανελέητο πόλεμο που δεχτήκαμε! Το πνεύμα και η ψυχή μας μαζί σου! Στο τέλος της παρουσίας του βιβλίου μεταξύ των όσων σοφών είπε ήταν: την εποχή εκείνη τολμούσαμε με κάθε τρόπο να σώσουμε ανθρώπους…την εποχή που δεν τολμούσαν να κάνουν ούτε κάν κάτω από την σκέπη του Νοσοκομείου! Συγκινημένος είπε: Τούτη την ώρα όλα επιτρέπονται και τα δάκρυα…. εγώ εδάκρυσα πολλές φορές και μέσα μου είμαι ακόμα δακρυσμένος ! Εύχομαι όλοι να νοιώσετε την ελκτική δύναμη που ασκεί ο δάσκαλος στον μαθητή και ο μαθητής στον δάσκαλο είναι αλληλένδετοι κρίκοι… όλα πάνε να σβήσουν την εποχή μας…. όλα πάνε να μηδενιστούν… κι όμως στο βάθος της ψυχής σας αν θελήσετε να κάνετε μια ενδοσκόπηση λέγω , θα δείτε ότι ο ένας εξαρτάται από τον άλλον! Η σημερινή παρουσίαση ήταν για μένα Παλμοί ψυχής ! Αυτά είναι από τα πλέον σημαντικά και ζωντανά γεγονότα που έζησε στις 15 Ιουλίου 2014 κάτω από τους πλατάνους της Δασκαλόπετρας! Σ’ αυτό ακριβώς το ίδιο σημείο μπροστά στον Άγγελο Καλλίτση και τους φίλους παρευρισκόμενους του έδωσα την υπόσχεση ότι θα γράψω τα Ιατρικά Γεγονότα της Χίου που επίμονα μου ζήτησε… υπάρχει φωτογραφικό υλικό που πείρα από τα διάφορα βίντεο τόσο της παρουσίασης του βιβλίου όσο και από την συνεδρίαση της 20 Απριλίου του 2017 του Δημοτικού συμβουλίου Χίου που ήταν η χαριστική βολή για την ζωή του!Ας είναι ΑΙΩΝΙΑ η Μνήμη σ’όλους όσους αγαπάμε όσο ζούμε και αναπνέουμε!
Χίος, 21 Μαΐου 2020
Λευτέρης Πυκνής
Μαλλιάς Καλλιμασιώτης
