Ας δούμε τι απαιτούσε ο Νόμος για να γίνει κάποιος βουλευτής στην Αρχαία Αθήνα.
Τους όρους και τις προϋποθέσεις για να γίνεις βουλευτής στην Αρχαία Ελλάδα, όπως γράφει το Εγκυκλοπαιδικό λεξικό ‘ΗΛΙΟΣ’ διάβασα τυχαία και από αυτό και μόνο αντιλαμβάνεσαι το μεγαλείο της Αθηναϊκής Δημοκρατίας και πόσο έντιμοι ήταν οι πρόγονοι μας. Όχι σαν τους σύγχρονους εκπροσώπους του λαού που έφεραν την χώρα στο χείλος του γκρεμού.
Ιδού λοιπόν, το Ελληνικό Δίκαιο που ίσχυε κατά τον 5ο π.χ.χ. αιώνα, δηλαδή το Δίκαιον του Χρυσού Αιώνα και της Αθηναϊκής Δημοκρατίας. Οι νόμοι ήταν του Σόλωνα και προέβλεπαν πως εάν κάποιος πολίτης ήθελε να γίνει βουλευτής,
Ο Νόμος απαιτούσε τα εξής:
1. Να είναι Αθηναίος πολίτης.
2. Nα κατέχει την Ελληνική θρησκεία και παιδεία (όμαιμον, ομότροπον, ομόθρησκον)…
3. Nα μην είναι κίναιδος, και
4. Να καταγραφεί όλη η περιουσία του, μέχρι και τα σανδάλια που φορούσε, καθώς και η οικογενειακή του περιουσία.
Εάν τηρούνταν όλα αυτά, τότε μπορούσε να γίνει βουλευτής.
Οι νόμοι που εισήγοντο στην Εκκλησία του Δήμου για ψήφιση ήταν ονομαστικοί, δηλαδή έφεραν το όνομα του προτείνοντος. Εκείνος δε που πρότεινε κάποιον νόμο έπρεπε να είναι πολύ προσεκτικός.
Όχι μόνον να έχει εξετάσει το εάν υπήρχε άλλος, προγενέστερος νόμος που ρύθμιζε το θέμα με τρόπο διαφορετικό (οπότε έπρεπε να τον αναφέρει), αλλά ήταν και υπεύθυνος για τα αποτελέσματα του προτεινόμενου.
Έτσι, εάν πρότεινε και περνούσε νόμο ο οποίος αποδεικνυόταν οικονομικά ζημιογόνος για την Αθήνα, τότε έπρεπε να κατασχεθεί από την καταγεγραμμένη περιουσία του, όλο το ποσόν κατά το οποίο ζημιώθηκε οικονομικά η Αθήνα.
Αν μάλιστα δεν έφθανε όλη η περιουσία του -μέχρι και τα σανδάλια του, που κατεγράφησαν-, τότε το ανεξόφλητο υπόλοιπο, υποχρεώνονταν να το εξοφλήσει δουλεύοντας σε Δημόσια Έργα..
Αν ο νόμος, που πρότεινε και ψηφίστηκε, ζημίωνε ηθικά την Αθήνα η ποινή ήταν:
ΑΥΘΗΜΕΡΌΝ ΤΕΛΕΥΘΉΣΑΤΩ…
Μάλιστα. Ανάκληση Βουλευτικής ιδιότητας/Ασυλίας όταν με έργα και πράξεις ζημίωσε οικονομικά ή έθετε σε κίνδυνο τα συμφέροντα της Πολιτείας.
Αυτά. Αυτά για να μην απορούμε όταν ακούμε ότι ζούμε σε καθεστώς δουλείας με ηγέτες υπαλλήλους των μεγάλων συμφερόντων. Ηγέτες εκλεγμένους –νομίζουμε- από εμάς τους ίδιους αλλά στην πραγματικότητα από τα συμφέροντα που επιλέγουν ότι χειρότερο, ότι πιο σάπιο που θα τους υπηρετεί πιστά.
Από την άλλη πλευρά να μην τους αδικούμε και τόσο πολύ γιατί απλά θα απαντήσουν εσύ με ψήφισες. Ναι, εμείς ψηφίζουμε με κλειστά μάτια κι ελαφρά καρδία όποιον θα μας κάνει το ρουσφέτι κι άσε τους άλλους να σώσουν τον κόσμο αρκεί να βολευτώ εγώ και τα παιδάκια μου.
Έτσι φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Σαπίλα, διαφθορά, αναξιοκρατία. Πλήρης παρακμή. Άραγε έχουμε εμείς οι σύγχρονοι Έλληνες καμία συγγένεια ή έστω απλή ..σχέση με εκείνους της αρχαίας Ελλάδας; Αν κρίνουμε από τους νόμους και τον πολιτισμό τους η απάντηση είναι…
Φωτογραφία από το διαδίκτυο.
Για την diafaneia.eu
Τασσώ Γαΐλα.
Αρθρογράφος-Ερευνήτρια.
