Προδημοσίευση του βιβλίου του Λευτέρη Πυκνή …..
Συνεχίζοντας την διαδρομή της πορείας του αξέχαστου Αυθεντικού Χειρουργού Κωνσταντίνου Βαλαντάση ανακαλύπτω μέσα από το φωτογραφικό υλικό ενδιαφέρουσες πτυχές της ιστορίας της ιατρικής πορείας αλλά και της ζωής της οικογένειας του. Δεν είναι τυχαίο ότι θέλησε να γίνει γιατρός…. ο Μάρκος και η Ειρήνη Βαλαντάση οι γονείς του Κώστα πριν την γέννηση του Κώστα υπήρχε άλλο πρωτότοκο αγόρι το Γιωργάκη που σε ηλικία τεσσάρων χρόνων απεβίωσε την εποχή εκείνη από την επιδημία του τύφου μεταξύ 1920-1925 οπότε το 1925 γεννήθηκε ο Κώστας!
Το περίεργο είναι η φωτογραφία της μητέρας του Ειρήνης με το Γιωργάκη μέσα στον Δημοτικό κήπο μπροστά σε ένα άγαλμα που δεν υπάρχει πλέον. Ο Κώστας από μικρός μαθητής του σχολείου ήθελε να γίνει γιατρός από την ημέρα που έμαθε ότι ο μεγάλος του αδερφός πέθανε από τύφο, για να μπορεί να κάνει καλά τους ανθρώπους από την αρρώστια! Στο φωτογραφικό πάνθεον που παρουσιάζω βλέπουμε τον Κώστα στην ΣΤ’τάξη του Δημοτικού το 1936 στα Καρδάμυλα με όλη την τάξη….. Ναυτοπρόσκοπο στο Γυμνάσιο μαζί με τον φίλο του στα Καρδάμυλα της Χίου Κ. Ζέπο…..η φωτογραφία γράφει στο πίσω μέρος ” Ενθύμιον της μαθητικής και της προσκοπικής μου ζωής εις το Γυμνάσιον ” …. Ναύτης μπροστά στο Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών μαζί με συναδέλφους του ιατρούς.
Τον Σεπτέμβριο του 1946 στην Αθήνα μαζί με την μητέρα του και την μικρότερη αδελφή του Γεωργία- Παρασκευή είχε δύο ονόματα στην μνήμη του θανόντος πρώτου παιδιού που έφυγε από τύφο…τα χρόνια που ήταν φοιτητής της ιατρικής…τον παππού Μάρκο το 1966 με τις δύο εγγονούλες του Ειρήνη και Ροδή. Τον παππού Σταμάτη Σαρίκα με την γάτα αγκαλιά πατέρα της γυναίκας του Δέσποινας από τους κορυφαίους Συμβολαιογράφους της Χίου όλων των εποχών, άνθρωπος πνευματώδης με πολύ χιούμορ και πρό παντός άριστος σύζυγος, οικογενειάρχης, πατέρας και παππούς που μετά τον αιφνίδιο θάνατο του γαμπρού του Κώστα Βαλαντάση τα Χριστούγεννα του 1972 στάθηκε στυλοβάτης σ’όλη την οικογένεια στα τρία μικρά παιδιά και την Δέσποινα! Είναι εκείνος που τον Ιούλιο του 1974 στην αναμπουμπούλα της επιστράτευσης θα φροντίσει να τους εγκαταστήσει στην Αθήνα και αργότερα μόλις συνταξιοδοτήθηκε πήγε κοντά τους και Φρόντισε και για την μόρφωση των παιδιών!
Η φωτογραφία στην Πανεπιστημίου τον Ιανουάριο του 1949 την ημέρα που ορκίστηκε γιατρός και έδωσε τον όρκο του Ιπποκράτη! Αμέσως μετά κατετάγη στο ναυτικό και συγχρόνως έπαιρνε και στο Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών μέρος από την ειδικότητα του Χειρουργού. Δεν άφησε καθόλου χρόνο να πάει χαμένος γιατί είχε το Ελληνικό χάρισμα….το Φιλότιμο που έπρεπε να τελειώσει στην ώρα του για να έρθει και ο πατέρας του απ’την Αμερική κοντά στην οικογένειά τους. Υπάρχει άλλη μια φωτογραφία που πολλοί πιστεύουν ότι είναι μαζί με τον αείμνηστο Δήμαρχο οδοντίατρο Γιάννη Μπουμπάρη στην Αθήνα εγώ δεν είμαι σίγουρος, ίσως και να είναι. Τον βλέπουμε και σε ευχάριστες στιγμές με την οικογένειά του τα παιδιά και την γυναίκα του σε διασκέδαση στην Χίο. Στο σημερινό κείμενο δεν θα αναφερθώ σε ιατρικά Γεγονότα και περιστατικά χειρουργείου γιατί θα γίνω κουραστικός και θα ήταν άδικο για το αφιέρωμα μνήμης του Κωνσταντίνου Βαλαντάση και της οικογένειας του! Και κλείνω με την Καρδαμυλίτικη κουλτούρα…. και Ναυτοπρόσκοπος μαθητής και ναύτης στο ναυτικό έστω και γιατρός Χειρουργός! Έπεται συνέχεια…
Χίος, 4 Μαρτίου 2020
Λευτέρης Πυκνής
Μαλλιάς Καλλιμασιώτης
