Γράφει ο κ. Τριπολίτης Αναστάσιος, Ιατρός-Αγγειοχειρουργός
Υπηρετώντας ως βοηθός του αείμνηστου Νικόλαου Χρηστέα και του (γερός να είναι) Παναγιώτη Μπάλα, στο «Λαϊκό» Νοσοκομείο (ή «Βασιλεύς Παύλος») την περίοδο 1966-1980, δεν θυμάμαι ακριβώς πόσες τέτοιες καταστάσεις αντιμετωπίσαμε. Θυμάμαι όμως ότι μέναμε για ώρες στο χειρουργείο και βγαίναμε με πρησμένα πόδια για να πάμε στην τουαλέτα!… Και το αποτέλεσμα; Συνήθως καλό, αν ο ασθενής έφθανε εγκαίρως στο χειρουργικό τραπέζι… Και εδώ είναι το θέμα.
Ο «τυχερός» έπαθε ό,τι έπαθε σε τηλεοπτικό σταθμό (αν θυμάμαι καλά) στην Αθήνα και βρέθηκε γρήγορα σε χέρια εμπείρων συναδέλφων σε σωστό νοσοκομείο («Ιπποκράτειο»). Τελικά, όλα πήγαν καλά! Θέμα τύχης, λοιπόν.
Το δεύτερο περιστατικό: Η «άτυχη», η οποία αν θυμάμαι σωστά απλώς περπατούσε… κατέρρευσε ξαφνικά, και αναζητώντας νοσοκομείο το ΕΚΑΒ, πρόλαβε τους γιατρούς ο θάνατος!…
Βέβαια «αυτόματος» διαχωρισμός της αορτής (υπάρχει και ο «τραυματικός») δεν συμβαίνει καθημερινά, και πολλές φορές οδηγεί στο θάνατο λόγω τεχνικών δυσκολιών (έλλειψη ειδικών, έλλειψη εργαλείων, έλλειψη αίματος – δυστυχώς), όμως με την πρόοδο της επιστήμης οι στατιστικές βελτιώνονται! Καλόν είναι οι νέοι συνάδελφοι να γνωρίζουν ότι μέχρις ότου ο ασθενής (ή η ασθενής) οδηγηθεί στο χειρουργείο, θα πρέπει η αρτηριακή πίεση να διατηρηθεί στα όσο το δυνατόν χαμηλότερα φυσιολογικά επίπεδα!…
Και (χωρίς να ρίχνω τις ευθύνες στους πολιτικούς) η Πολιτεία πρέπει, τουλάχιστον (τουλάχιστον, επαναλαμβάνω) στις τέσσερις «γωνιές» του κορμού της πατρίδας μας της Ελλάδος, να έχει σωστά νοσοκομεία. Είναι ανεπίτρεπτο ολόκληρη Πελοπόννησος να μην έχει ένα τέτοιο νοσοκομείο. Και δεν ομιλώ για τα νησιά (μικρά ή μεγάλα), ομιλώ για τη «στεριανή» Ελλάδα. Υπάρχουν συνάδελφοι που μπορούν να τα επανδρώσουν (δεν γράφω να τα στελεχώσουν διότι δεν θυμάμαι γυναίκες να κάνουν αυτή τη δουλειά). Βέβαια υπάρχουν πολιτικοί που είναι και ΣΩΣΤΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ και έχουν και καλές ιδέες!
Κύριε Πατούλη με ακούς; Έλεος! Είναι αμαρτία να πεθαίνει άρρωστος – άρρωστη εν προκειμένω – αβοήθητος καθ’οδόν εν έτει 2019! Έλεος, επαναλαμβάνω! (Συγνώμη).
Πάντα με ΑΓΑΠΗ,
Αναστ. Ι. Τριπολίτης
Αγγειοχειρουργός
Υ.Γ.: Η βιβλιογραφία που χρησιμοποίησα προέρχεται από το βιβλίο των κ.κ. Αστερίου Κατσαμούρη (Ομοτίμου Καθηγητού του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης) και Αρχιμανδρίτου – τότε – Νικολάου Σ. Χατζηνικολάου (νυν Μητροπολίτου Μεσογαίας & Λαυρεωτικής), ο οποίος υπήρξε κορυφαίος Μηχανικός Βιοϊατρικής στη Βοστώνη των ΗΠΑ (Massachusetts General Hospital, Harvard Medical School και Massachusetts Institute of Technology), Εκδόσεις Αθ. Σταμούλη, 2001.
