* Τις τελευταίες ημέρες διαβάσαμε στον Τοπικό Τύπο για την «αθώωση του Ηγουμένου της Σκήτης των Αγίων Πατέρων Χίου, … έπειτα από μήνυση που κατέθεσαν 3 πολίτες» (σε άλλο δημοσίευμα αναφέρεται «έπειτα από μήνυση της Ιεράς Μητροπόλεως Χίου»). Επειδή εδώ και πολλά χρόνια (ήδη από την περίοδο διαβίωσης στη Σκήτη του αειμνήστου π. Αμβροσίου) έχω ασχοληθεί, έχω μελετήσει και έχω κατ΄ επανάληψη αρθρογραφήσει περί παλαιού ημερολογίου, Γ.Ο.Χ., κλπ., ανεζήτησα -ως Ορθόδοξος Χριστιανός και πολίτης- να πληροφορηθώ τι ακριβώς συνέβη, μιας και το θέμα έγινε ευρέως γνωστό δια των ΜΜΕ. Επικοινώνησα, λοιπόν, με τους 2 εκ των 3 πολιτών και ενημερώθηκα ότι, δεν κατατέθηκε καμία μήνυση και κατά κανενός, ούτε από τους ίδιους, ούτε από την Ιερά Μητρόπολη Χίου. Όπως πληροφορήθηκα, αυτό που έγινε ήταν ότι, κατέθεσαν πριν από 2 περίπου χρόνια μια αναφορά-υπόμνημα στην Εισαγγελία Χίου, όπου και περιέγραφαν την υφιστάμενη στη Σκήτη κατάσταση και έθεταν ερωτήματα προς απάντηση, αφού –Επίτροποι οι ίδιοι όντες, έχοντες ορισθεί με Απόφαση της Μητροπόλεως, αμέσως μετά την κοίμηση του π. Αμβροσίου– δεν είδαν να υπάρχει καμία εξέλιξη επί 5 χρόνια (δηλαδή από την κοίμηση του π. Αμβροσίου και εφεξής) εκ μέρους της Μητροπόλεως στους σφραγισμένους χώρους της Μονής, την εποπτεία και λειτουργία της, κλπ., έχοντας τον προβληματισμό μήπως οι ίδιοι κληθούν κάποια στιγμή να δώσουν λόγο -κυρίως στον κόσμο που τους ρωτούσε- για τη σχετική αδράνεια (για την οποία, μάλιστα, καμία ευθύνη δεν έφεραν εκείνοι). Έτσι, έπειτα από τις νόμιμες διαδικασίες της δικαιοσύνης, έφθασε η υπόθεση στο ακροατήριο. Μάλιστα, οι εν λόγω πολίτες είχαν δηλώσει ευθαρσώς και προς κάθε κατεύθυνση ότι, δεν επιθυμούν την ποινική δίωξη κανενός. Εφόσον, όμως, ο νόμιμος ιδιοκτήτης του ιερού χώρου ηθελημένα αδρανεί (ενδεχομένως και για ποιμαντικούς λόγους), επόμενο ήταν να υπάρχει η έκβαση αυτή. Πάντες οφείλουν να σέβονται τις αποφάσεις της δικαιοσύνης. Όμως, ας μην γράφουν -οι δημοσιοποιούντες τα γεγονότα- ανακρίβειες περί μηνύσεων, κλπ. Εφόσον καμία μήνυση δεν υπήρξε, θα έχουν το θάρρος να ζητήσουν συγγνώμη από την Μητρόπολη και τους πολίτες που ανέφεραν, για την εσφαλμένη αυτή αναφορά στα ΜΜΕ; Τελικά, δεν αρκεί σε κάποιους η αλήθεια, αλλά η δημιουργία εντυπώσεων ! Όσον αφορά δε τους (επί εξαετία) κλειστούς χώρους, ας σπεύσουν κάποιοι σύντομα: Ή να τους ανοίξει η Μητρόπολη και να επιληφθεί τα δέοντα ή ας αφήσει όσους μεριμνούν για τη Σκήτη να δουν σε τι κατάσταση βρίσκονται και εάν είναι λειτουργικοί, επισκέψιμοι και ασφαλείς (κτιριακά, αλλά και ως προς το περιεχόμενό τους).
*Δόθηκε στη δημοσιότητα το έγγραφο της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος (Σεπτέμβριος 2021), με το οποίο γνωστοποιείται ότι, προέβη σε ηθική αποκατάσταση του μακαριστού Μητροπολίτου Χίου κυρού Ιωακείμ (Στρουμπή), έπειτα από αίτημα του Μητροπολίτου Χίου κ. Μάρκου. Εντός του εγγράφου αυτού μνημονεύεται ακόμη ένα, το οποίο εκδόθηκε την επομένη της κοιμήσεως του Μητροπολίτου Ιωακείμ, από τον διάδοχό του (Παντελεήμονα Φωστίνη), στις 29/03/1950 και εμπεριέχει μια μεγάλη αλήθεια, την οποία πολλοί αποσιωπούν τεχνηέντως εδώ και δεκαετίες: Ο διάδοχος του Ιωακείμ, Παντελεήμων (Φωστίνης), είχε καλές σχέσεις μαζί του. Ποτέ δεν τον κατηγόρησε για τίποτε και ποτέ δεν υπήρξε μεταξύ τους διαφορά. Ο Παντελεήμων δεν είχε καμία ανάμειξη ή εμπλοκή στο ζήτημα της απομάκρυνσης του Ιωακείμ. Τούτο προκύπτει από τις ιστορικές πηγές. Όταν ήλθε στη Χίο ο Παντελεήμων επέτρεψε στον Ιωακείμ να λειτουργεί (ως Μητροπολίτης πρ. Χίου, διότι Μητροπολίτης- Αρχιερεύς ήταν πάντοτε ο Ιωακείμ, δεν καθαιρέθηκε ούτε αποσχηματίσθηκε ποτέ). Υπάρχουν φωτογραφίες των τελευταίων ετών της δεκαετίας του 1940 όπου ο Ιωακείμ είναι λειτουργός σε Ακολουθίες της Εκκλησίας μας. Ο ίδιος (Παντελεήμων) προέστη της νεκρωσίμου Ακολουθίας του. Και ευθύς μετά τον θάνατό του Ιωακείμ έστειλε στην Ιερά Σύνοδο αυτή την επιστολή, με την οποία εξήρε το ήθος του, την χριστιανική τελευτή, την αφιλαργυρία του και την εθνική και πατριωτική του δράση. Αυτά για να μένουν στην ιστορία και να καταρρίπτονται οι ανοησίες και διαβολές κάποιων !!!
*Το τελευταίο διάστημα όλο και πληθαίνουν τα φαινόμενα εξωφρενικής πορείας κάποιων δικύκλων (αλλά και αυτοκινήτων), τα οποία κινούνται με ιλιγγιώδη ταχύτητα στον παραλιακό κεντρικό δρόμο από Καστέλο προς Βροντάδο κατά τις μεταμεσονύκτιες ώρες. Κατά συγκυρία, βρέθηκα μπροστά σε ένα τέτοιο περιστατικό πριν από λίγες ημέρες. Ομολογουμένως φοβήθηκα, όσο λίγες φορές στη ζωή μου, διότι κυκλοφορούσα οδικώς με την οικογένειά μου. Ας παταχθεί (κυριολεκτικά) το φαινόμενο από τις αρμόδιες Αρχές, καθότι είναι θέμα χρόνου να θρηνήσουμε θύματα. Εάν κάποιοι έχουν εσώψυχα, δεν φταίει ο υπόλοιπος κόσμος. Ο δημόσιος δρόμος δεν είναι πίστα ράλυ, ούτε χώρος όπου διαγράφει πορεία ξέφρενου θανάτου !!!
*Χαίρομαι ιδιαίτερα όταν βλέπω να προοδεύουν άνθρωποι σε διάφορους τομείς και κυρίως σε εκείνους που τους εμπνέουν και αγωνίζονται για την αναβάθμισή τους. Ένας τέτοιος είναι και η Φιλαρμονική του Δήμου μας. Εκεί, η Αρχιμουσικός της, Ευγενία Βορριά, έχει ανεβάσει αισθητά το επίπεδο και ενεργεί παραγωγικά, δημιουργώντας νέες δράσεις, που προσελκύουν κυρίως παιδιά, ώστε από αυτά να προκύψει το νέο φυτώριο της Φιλαρμονικής μας. Δράσεις που αναγεννούν το χώρο καλλιτεχνικά και τον φέρνουν ολοένα και περισσότερο στην ενεργό επικαιρότητα. Συγχαρητήρια, Ευγενία !
*Το ζήτημα του εμβολιασμού, λόγω της πανδημίας του κορονοιού, τείνει να διαχωρίσει τους πολίτες σε δυο κατηγορίες. Μέγα λάθος. Προσωπικά είμαι υπέρ του εμβολιασμού (έχω εμβολιαστεί πλήρως) αλλά κατά της υποχρεωτικότητας. Το γεγονός ότι, έφθασε η όλη πορεία εδώ που έφτασε, είναι απόρροια της αδυναμίας των υπευθύνων να πείσουν τον λαό. Στα θέματα υγείας πείθεις, δεν εξαναγκάζεις. Από εκεί και πέρα, όσοι με μανία διατείνονται κατά του εμβολιασμού διαπράττουν μέγιστο ατόπημα (ιδιαίτερα εάν είναι Πνευματικοί ή άνθρωποι της Εκκλησίας, παρά το γεγονός ότι η Εκκλησία έχει αποφανθεί επίσημα υπέρ του εμβολιασμού). Όμως, το όλο ζήτημα δεν έχει να κάνει με την πίστη, αλλά με τη ζωή του ανθρώπου. Διότι η ζωή ανήκει στον Δημιουργό Της (Θεό). Γι΄ αυτό και έχει λόγο η Εκκλησία. Το όλο ζήτημα, λοιπόν, αφορά στη ζωή του ανθρώπου. «Ει τις φθείρει (όποιος καταστρέφει) τον Ναό (άνθρωπο- ψυχή και σώμα) του Θεού, φθερεί (θα καταστρέψει) αυτόν ο Θεός» αναφέρει η Αγία Γραφή (Κορινθ. Α΄, γ΄- 16). Και συνεχίζει: «Ο γάρ ναός του Θεού άγιος εστίν, οίτινες εστέ υμείς» (ομοίως, στ. 17). Ποιος, λοιπόν, είναι αυτός (είτε από την μια είτε από την άλλη πλευρά: εμβολιαστές- αντιεμβολιαστές) που βάζει τον εαυτό του στη θέση του Θεού και κρίνει και επικρίνει τον αδελφό του, αδιαφορώντας εάν φθείρεται (καταστρέφεται) ο Ναός του Θεού- δηλαδή ο άνθρωπος που έχει πλασθεί κατ΄εικόνα και ομοίωσιν Θεού; Γι΄ αυτό προσοχή, όχι διαχωρισμοί μεταξύ των ανθρώπων. Ο εμβολιασμός είναι προσωπικό ζήτημα καθενός. Απαιτείται ατομική ευθύνη, περίσκεψη και συνειδητή επιλογή, μακριά από φωνές και επιβολές. Όλα τα εμβόλια έχουν παρενέργειες, αλλά χορηγούνται γιατί σώζουν ανθρώπινες ζωές. Εξαιρέσεις, λάθη και αδυναμίες υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντα. Χρειάζεται πίστη και υπακοή στον Θεό αλλά και εμπιστοσύνη στο γιατρό μας. Όλα με τη βοήθεια του Θεού ! Ναι στον εμβολιασμό, Όχι στην υποχρεωτικότητα και τον διαχωρισμό των ανθρώπων !
*Σήμερα, 24/09, εορτάζει η περιώνυμη, παραθαλάσσια, Ιερά Μονή Μυρσινιδίου (Βροντάδου Χίου). Πανήγυρις της ευρέσεως της θαυματουργού εικόνος της Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης. Πολιούχος και προστάτης των Κυθήρων και όχι μόνο. Αγαπημένη Μονή από την παιδική μας ηλικία, στέκει αγέρωχη στο στενό Χίου- Ερυθραίας, να δηλώνει την Ελληνορθόδοξη πορεία του τόπου μας. Χρήζει άμεσης, εκτεταμένης επισκευής, πριν να είναι πολύ αργά. Ελπιδοφόρο το γεγονός ότι, στο κάλεσμα της Εκκλησίας, ανταποκρίθηκε άμεσα ο Περιφερειάρχης κ. Κώστας Μουτζούρης (ο οποίος ως έμπειρος Μηχανικός-Λιμενολόγος και πρ. Πρύτανης του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου) θα συνδράμει στην εκπόνηση των απαιτούμενων Μελετών (εκ μέρους της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου, σε συνεργασία με το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο), που θα καταδείξουν επακριβώς τι απαιτείται, μιας και ολόκληρη η Ανατολική πτέρυγα της Μονής φαίνεται να έχει υποστεί σοβαρή καθίζηση και εμφανίζει σπηλαίωση, εδώ και χρόνια, λόγω γειτνίασης της με τη θάλασσα. Είθε να έχουμε αίσιο αποτέλεσμα, ήταν κάτι που θα έπρεπε να είχε γίνει τα προηγούμενα 10-15 χρόνια.
*Μεγάλη και επώδυνη η απώλεια δυο νέων ηλικιακά συμπολιτών, σε δυο οικογένειες στην πόλη μας: Της Άννας Καραμπουρνιώτη (Φάρκαινα) και του Γιώργου Παπαδημητρίου (Μητρόπολη). Και την Άννα και τον Γιώργο τους γνώριζα προσωπικά. Με την Άννα είχαμε συναντηθεί πολλές φορές στη Φάρκαινα. Με τον Γιώργο ήμασταν συμμαθητές στο σχολείο. Ήταν εξαιρετικά και καλοσυνάτα παιδιά. Αγαθές και ευπροσήγορες ψυχές. Δημιούργησαν δυο οικογένειες με ήθος και έχοντας αναλώσει τη βιοτή τους σ΄ αυτές. Θερμά και ειλικρινή συλλυπητήρια στις οικογένειές τους. Ο Θεός να πλατύνει την καρδιά των οικείων τους.-
