Τα φώτα του Παγασητικού. Γράφει ο Αλέκος Χατζηκώστας.

Διήγημα.

Τα φώτα του Παγασητικού

Τον τρόμαζε η σταθερή καλοκαιρινή της απουσία. Οι διακοπές της-με την μόνιμη επίκληση- «θα επικοινωνήσουμε τηλεφωνικά όποτε θελήσω εγώ», τον ενοχλούσε αφάνταστα. Αυτός που στη ζωή του δεν σήκωνε «μύγα στο σπαθί του, αναγκαζόταν να σκύψει το κεφάλι, κρύβοντας τον πληγωμένο εγωισμό του.

Δεν ήθελε να είναι με διαλείμματα στη ζωή της. Και κυρίως δεν μπορούσε όσο περνούσαν τα χρόνια να μην ακούει καθημερινά τα λόγια της, να μετρά τους παλμούς της καρδιάς της, να απλώνει το χέρι για να πιάσει το δικό της.

Αυτή για νησιά του Ιονίου και αυτός, ο «πληθωρικός» όπου του έλεγε, στον αγαπημένο του Βόλο. Να μετρά λεπτά, ώρες, μέρες για να χτυπήσει το τηλέφωνο, για να του θυμίσει ξανά και ξανά τις στιγμές που έζησαν και θα ζήσουν (;) μαζί.

Στο Βουνό των Κενταύρων, να διαβάζει ξανά τον αγαπημένο του Γ. Ρίτσο:

“Ό,τι αγαπήσαμε
έφυγε
ό,τι αγαπήσαμε
δεν ήρθε.
Όμως η θάλασσα
είναι ίδια.
Άνοιξε το παράθυρο
και κοίταξε.”

Εκεί που το βουνό σμίγει με τη θάλασσα και το πράσινο με το γαλάζιο, εκεί που η ελληνική μυθολογία τοποθετούσε τους θρυλικούς Κενταύρους, εκεί που εκτυλίχθηκε η περίφημη Κενταυρομαχία, εκεί που έζησε ο φημισμένος Κένταυρος Χείρωνας που δίδαξε την ιατρική στον Ασκληπιό, διαπαιδαγώγησε τον Αχιλλέα και ανέθρεψε τον αρχηγό της Αργοναυτικής Εκστρατείας, τον Ιάσωνα.

Και αυτός να κοιτά αχόρταγα κάθε που σουρούπωνε τα φώτα των πλοίων στον Παγασητικό να του στέλνουν τα δικά τους μηνύματα.

Η Ιθάκη που έψαχνε του φαινόταν στενή, ασφυκτική, και η απόφασή του για να πάει μετά από χρόνια φέτος διακοπές σαν ημίμετρο.

Αχ πόσο πετυχημένα έγραφε ο πρόσφατα «απών» Ντίνος Χριστανόπουλος γι’αυτή της την απουσία:

«’Όταν σε περιμένω και δεν έρχεσαι,
ο νους μου πάει στους τσαλακωμένους,
σ’ αυτούς που ώρες στέκονται σε μια ουρά,
έξω από μια πόρτα ή μπροστά σ’ έναν υπάλληλο,
κι εκλιπαρούν με μια αίτηση στο χέρι
για μια υπογραφή, για μια ψευτοσύνταξη.
‘Όταν σε περιμένω και δεν έρχεσαι,
γίνομαι ένα με τους τσαλακωμένους.»

Οι φίλοι, οι φίλες, που του έκαναν τις μέρες αυτές παρέα, δεν γέμιζαν την απέραντη μοναξιά της απουσίας της. Άλλωστε το μεγάλο πλήθος γύρω του υπογράμμιζε απλά την απουσία της. Ίσως όμως και τα χρόνια που βάραιναν πια επάνω του, έκαναν το φορτίο της απουσίας αυτής μεγαλύτερο…

Το κινητό στο τραπέζι με τα καθιερωμένα βραδινά τσίπουρα, σιωπηλό και αυτό, μάταια (;) να περιμένει κάποιο μήνυμα από την … άλλη πλευρά. Και αυτός να σέρνει μετά τα βήματα του για να βρει καταφύγιο στο δωμάτιο, τυλιγμένος με την απελπισία της ηχηρής σιωπής της.

Ίσως είχε και αυτή ξεπεράσει τα όρια τη φετινή χρονιά. Μία βδομάδα τώρα και «ούτε φωνή, ούτε ακρόαση».

«Το τέλος- του έλεγαν καθημερινά οι φίλοι του στην παρέα- έστελνε πάντα σαφή τα μηνύματά του όσο και αν κάποιος αφελής επέμενε διαφορετικά».

Αυτός όμως πεισματάρης , ονειροπόλος να τους τονίζει σταθερά:

« Τα όνειρα δεν κουράζονται γι’αυτό έρχονται τις νύχτες. Όμως τις μέρες μας γεμίζουν οι ελπίδες
και ας προέρχονται από ανεκπλήρωτες υποσχέσεις».

Τελευταία βραδιά και η απελπισία πια τον είχε κυριεύσει. Και εκείνη η απαγόρευση-για κλειστά μαγαζιά μετά τις 12 λόγω κορονοϊου»- να του στερεί την μεταμεσονύκτια τσιπουροπαρέα.

Τα φώτα του Παγασητικού συνέχιζαν να του κλείνουν πονηρά το μάτι.

«Ιδέα μου είναι σκέφτηκε» όταν το κινητό του άρχισε να αναβοσβήνει, λες και κάποιος να του έστελνε μηνύματα μορς.

Το άνοιξε , φοβισμένα. Πήγε στα μηνύματα: Ήταν από εκείνη: «Ευχές από…»

Οι διακοπές του, είχαν τελειώσει πια. Γνώριζε πια πως «Αληθινή αγάπη δεν είναι εκείνη που αντέχει το μακροχρόνιο χωρισμό, αλλά εκείνη που αντέχει τη μακροχρόνια οικειότητα.»

Συγγραφέας: Αλέκος Χατζηκώστας.

……………………………………………………………………………………..

Ο Αλέκος Χατζηκώστας είναι Δημοσιογράφος και εκδότης της εφημερίδας «Η Άλλη Άποψη της Ημαθίας» και του alli-apopsi.gr. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες, περιοδικά και site εδώ και δεκαετίες, ενώ έχει συμμετάσχει με εισηγήσεις σε μια σειρά ιστορικά συνέδρια και ημερίδες. Έχει εκδώσει 8 βιβλία και συμμετέχει σε συλλογικούς τόμους , ενώ πολύ πρόσφατα και στα τέλη του 2019 κυκλοφόρησε την πρώτη του ποιητική συλλογή: ’Μακρινή παρουσία’ .

Αμέσως μετά την κυκλοφορία της πρώτης του ποιητικής συλλογής τον συναντάμε και στην  αξιόλογη ποιητική ανθολογία και έκδοση του atexnos.gr ‘ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ’ με συμμετοχή 5 ποιημάτων , ενώ συμμετέχει και στην συλλογική  έκδοση ποιημάτων και διηγημάτων ‘Ο σκληρός Απρίλης του 2020 μ. Χ., που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις  atexnos.gr (Ατέχνως).

Αγαπημένος συγγραφέας της στήλης ‘Το διήγημα του Σαββάτου’ ο Αλέκος Χατζηκώστας, σήμερα κοντά μας με ένα νέο διήγημα του που δεν χρειάζεται δικό μου σχόλιο. Είμαι σίγουρη ότι θα το αγαπήσετε όπως κάθε  προηγούμενη συμμετοχή του στη στήλη.

Τον ευχαριστώ θερμά για την συμμετοχή.

Για την diafaneia.eu

Τασσώ Γαΐλα

Αρθρογράφος-ερευνήτρια.

 

 

Σχετικές δημοσιεύσεις

Αφήστε ένα σχόλιο

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.