Του Γιώργου Φωτ. Παπαδόπουλου
Χωρικοί ονομάζονται οι –μόνιμοι, κυρίως– κάτοικοι των χωριών.
Χωριάτες είθισται να αποκαλούνται όσοι είναι αγενείς, άξεστοι, ψυχικά και πνευματικά ακαλλιέργητοι. Αυτοί –οι τελευταίοι– μπορεί να μένουν και σε μεγαλουπόλεις, να είναι «μορφωμένοι», πλούσιοι, να ασχολούνται με τα κοινά, να κατέχουν θέσεις, κλπ.
Ο Θεός να σε φυλάει από χωριάτη, που μια ζωή επιποθούσε να πάρει εξουσία στα χέρια του. Αυτός, στερημένος αλλά και αποστεωμένος ηθικά, γίνεται τύραννος, θρασύτατος και φασίστας, μόλις του δοθεί η ευκαιρία για λίγη εξουσία.
Σ΄αυτή την κατάσταση βρίσκονται σήμερα αρκετά «συντρόφια« του ΣΥΡΙΖΑ, πανελλαδικά. Χρόνια στις διαδηλώσεις, στις φωνασκίες και αντιλογίες, στους καφενέδες κρίνοντας, επικρίνοντας και κατακρίνοντας. Έ, «έσπασε ο διάολος το ποδάρι του» – που λέει ο θυμόσοφος λαός μας- και πήραν την εξουσία με ψέματα και ταξίματα. Όχου, Παναγία μου, σώσε μας !
Βλέποντας δε ότι βρίσκονται στα «τελευταία» τους -πολιτικά-, έβγαλαν «δόντια» να χιμήξουν σε όποιον μπαίνει εμπόδιο στο ληστρικό τους έργο ή δεν συμφωνεί μαζί τους.
Ένα τέτοιο «ζωντανό» ήλθε και κάθισε μπροστά μου, προχθές, στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Χίου, που έγινε για το μεταναστευτικό-προσφυγικό, παρουσία του Υπουργού Μεταναστευτικής πολιτικής κ. Βίτσα.
Πρόκειται για «πρωτοκλασάτο» στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ Χίου (μέλος της Ν.Ε., εάν δεν απατώμαι), γνωστό για την «ιδιορρυθμία του», που εάν ο τότε Δήμαρχος Βροντάδου δεν το είχε αναδείξει κάποτε, σήμερα δεν θα τον γνώριζε ούτε ο μπακάλης της γειτονιάς του!
Αυτός, λοιπόν, ο «τύπος» ήλθε και θρονιάστηκε στις καρέκλες που είχαν δεσμευτεί από το Προεδρείο του Δημοτικού Συμβουλίου, για να καθίσουν αιρετοί και υπηρεσιακοί παράγοντες της Πολιτείας. Τέλος πάντων ! Με γεια του με χαρά του ! Μικρό κακό!
Ξεκίνησαν οι τοποθετήσεις των δημοτικών συμβούλων και ο «τύπος» ήταν διαρκώς ανήσυχος διότι δεν του άρεσαν όσα άκουγε.
Συνεχώς διέκοπτε, σχολίαζε μεγαλοφώνως, έως ασκούσε ψυχολογική πίεση (κατά την «αργκό» bulling) στον συνάδελφο Αντιδήμαρχο Οικονομικών όταν τοποθετείτο για τις παραλείψεις και αγκυλώσεις των κυβερνόντων στην αντιμετώπιση του μεταναστευτικού ευρύτερα.
Βεβαίως, κανένας δεν του έδιδε σημασία, ενώ οι περισσότεροι διέκριναν την «ιδιαίτερη» στάση του.
Κάποια στιγμή, όταν τελείωσε την τοποθέτησή του ο συνάδελφος Αντιδήμαρχος Οικονομικών, γύρισα και του είπα «Μπράβο, τα είπες πολύ καλά ! Συμφωνώ απόλυτα !».
Και το «ζωντανό» -δίχως κανένας να του μιλήσει- γύρισε πίσω και μου είπε φωναχτά: «Όταν εγώ είμαι εδώ, εσύ θα το βουλώνεις ! Σε ξέρω καλά ποιος είσαι, φασιστάκο ! Οι μετανάστες όλοι θα μείνουν εδώ, είτε το θέλετε είτε δεν το θέλετε, γιατί το θέλουμε εμείς!».
Βεβαίως εξεμάνην, άρχισα να διαμαρτύρομαι και ζήτησα από τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου προστασία.
Στο «ζωντανό» υποδείχθηκε ότι κακώς κάθεται εκεί που καθόταν και του ζητήθηκε να μετακομίσει στις θέσεις των δημοτών, πολλές των οποίων ήσαν εκείνη την ώρα κενές, όπερ και εγένετο.
Γιατί τα λέω όλα αυτά δημόσια;
Πρώτον, διότι έγιναν δημόσια, σε δημόσιο χώρο, παρουσία κοινού και κατά την άσκηση των καθηκόντων μου ως δημοτικός σύμβουλος. Και δεύτερον για να καταδείξω – για μια ακόμη φορά, πολιτικά – ότι, στον ΣΥΡΙΖΑ (όπως, βεβαίως και σε όλους τους κομματικούς χώρους) υπάρχουν άνθρωποι και «ανθρωπάκια«, κύριοι και «ζωντανά«, ευγενικοί και άξεστοι.
Να τον χαίρονται, στο ΣΥΡΙΖΑ Χίου! Σε λίγο θα ξεπεράσουν και τη Χρυσή Αυγή!
