Το ποδόσφαιρο είναι ένα από τα δημοφιλέστερα αθλήματα στον κόσμο. Οι Άγγλοι είναι ιδιαιτέρως υπερήφανοι για το πρωτάθλημά τους, αλλά κι επειδή θεωρούν ότι αυτοί επινόησαν το δημοφιλέστερο σπορ… Ωστόσο, μία απεικόνιση σε αρχαίο ελληνικό λήκυθο, που δείχνει έναν νεαρό άντρα να ισορροπεί μία μπάλα στον δεξιό του μηρό, τεκμηριώνει ότι μάλλον και αυτό το άθλημα, το επινόησαν πρώτοι οι αρχαίοι Έλληνες!
Σίγουρα, οι Άγγλοι ήταν οι πρώτοι που οργάνωσαν πρωτάθλημα, ενώ το λεγόμενο «ποδόσφαιρο του όχλου» (mob football) ήταν πολύ συνηθισμένο στη Βρετανία, όπου ομάδες με απεριόριστο αριθμό παικτών από γειτονικές πόλεις ή χωριά, προσπαθούσαν να μετακινήσουν τη σφαίρα ως την εκκλησία της περιοχής των αντιπάλων.
Το άθλημα που παιζόταν με μπάλα στην αρχαία Ελλάδα, λεγόταν «επίσκυρος».
Ο Επίσκυρος (Ἐπίσκυρος) ήταν ένα αρχαιοελληνικό παιχνίδι με μπάλα. Ιδιαίτερα προσανατολισμένο στην ομαδική εργασία, το παιχνίδι παιζόταν με μία μπάλα, μεταξύ δύο ομάδων που η καθεμία αποτελούνταν από περίπου 12 έως 14 παίκτες.
Το γήπεδο χαράσονταν με μια κεντρική λευκή γραμμή που ονομμαζόταν «σκούρος» και χώριζε τις δύο ομάδες, και μια άλλη λευκή γραμμή πίσω από κάθε ομάδα για να σηματοδοτεί τα άκρα του γηπέδου.
Η επίσκυρος παιζόταν κυρίως από άντρες, αλλά σε αυτήν εξασκούνταν και οι γυναίκες. Η μπάλα ήταν φτιαγμένη από κομμάτια δέρματος, ραμμένα μαζί με εντόσθια ζώων. Εξωτερικά ήταν ζωγραφισμένη με έντονα χρώματα.
Ωστόσο, δεν ήταν εύκολο καθώς ακούγεται, καθώς οι παίκτες έπρεπε να πασάρουν μέσα στη δική τους ομάδα αρκετές φορές, ενώ επίσης απέφευγαν τους αμυντικούς από την άλλη ομάδα πριν μπορέσουν να πετάξουν την μπάλα πάνω από την αντίπαλη γραμμή.
Εάν μια ομάδα είχε την κατοχή της μπάλας στη δική της γραμμή, οι αμυντικοί θα μπορούσαν να την κολλήσουν πίσω από τη γραμμή για έναν βαθμό.
Ένα πολύ παρόμοιο παιχνίδι με τον επίσκυρο ήταν το φαινίνδα, το οποίο πήρε το όνομά του από τον Φαινίδη, ο οποίος το εφηύρε πρώτος, ή προήλθε από την ελληνική λέξη «φαινάκιειν» γιατί οι παίκτες έδειχναν τη μπάλα σε έναν άνθρωπο αλλά μετά πετούσαν. σε άλλον, αντίθετα με την προσδοκία.
Οι Ρωμαίοι μετονόμασαν αυτό το παιχνίδι σε «harpastum», που προέρχεται από την ελληνική λέξη «harpaston» (ἁρπαστόν), που σημαίνει «άρπαξα», από το ρήμα harpazo (ἁρπάζω) – ή «αρπάζω».
Η FIFA αναγνώρισε το αρχαίο ελληνικό παιχνίδι της επίσκυρος ως μια αρχαία εκδοχή του σύγχρονου πρωταθλήματος ράγκμπι.
«Το τελευταίο παίχτηκε με μια μικρότερη μπάλα από δύο ομάδες σε ένα ορθογώνιο γήπεδο που σημειώνεται από οριακές γραμμές και μια κεντρική γραμμή. Ο στόχος ήταν να περάσει η μπάλα πάνω από τα όρια της αντίπαλης ομάδας και καθώς οι παίκτες την περνούσαν μεταξύ τους, το κόλπο ήταν η σειρά της ημέρας.
«Το παιχνίδι παρέμεινε δημοφιλές για 700-800 χρόνια, αλλά, παρόλο που οι Ρωμαίοι το πήραν μαζί τους στη Βρετανία, η χρήση των ποδιών ήταν τόσο μικρή που μετά βίας είχε αποτέλεσμα».
Ένα βάζο που εκτίθεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας δείχνει μια απεικόνιση ενός νεαρού Έλληνα αθλητή, να ισορροπεί μια μπάλα στον μηρό του.
Πηγή: e-enimerosi και olympia.gr