Όχι σπάνια, ατυχώς, στη χώρα μας και αλλού, πρόσωπα του Κοινοβουλίου επιδεικνύουν συμπεριφορά απάδουσα όχι μόνο στα κοινοβουλευτικά θέσμια, αλλά και σε αυτά ταύτα τα χρηστά ήθη, για να διαπιστωθεί συχνά στην επακολουθούσα σχετική διερεύνηση ότι τα πρόσωπα αυτά είχαν περιπέσει σε ανάλογα ολισθήματα και κατά τη ιδιωτική τους διαδρομή. Βεβαίως, τα πολιτικά κόμματα σπεύδουν εκ των υστέρων να αποστασιοποιηθούν του εκάστοτε παραβάτη διά της κομματικής του διαγραφής, πλην όμως τούτο ούτε την προκληθείσα στο κοινωνικό σύνολο ζημία διορθώνει ούτε και τη δική τους ευθύνη ελαττώνει, εφόσον ο διαγραφείς υπήρξε, για να παραφράσουμε το της Γραφής, «σκεύος της εκείνων επιλογής».
Εύλογα, επομένως, ο κάθε απροκατάληπτος πολίτης αναλογίζεται ότι η συχνότητα του ως άνω επιζήμιου φαινομένου θα μπορούσε να περιορισθεί, εάν τα κόμματα επέλεγαν τους υποψηφίους τους με κριτήριο όχι μόνο τη ψηφοσυλλεκτική τους δυναμική, όπως συμβαίνει συνήθως, αλλά και την καλή τους παράλληλα ιδιωτική διαδρομή και πολιτεία, καθώς αυτή και μόνο παρέχει ελπίδες για ανάλογη κοινοβουλευτική θητεία, κάτι που σε αντίθετη περίπτωση ίσως να μη συμβεί, εάν κρίνουμε και από την αποφθεγματική ρήση ενός των κορυφαίων της αρχαιότητας λογίων: «Ο κακώς διανοηθείς περί των ιδίων ουκ άν ποτε βουλεύσαιτ’ ορθώς περί των αλλοτρίων».
Βέβαια, ίσως κάποιος να παρατηρήσει ότι κάποτε ένα κόμμα ενδέχεται να περιλάβει στο ψηφοδέλτιό του πρόσωπο ή πρόσωπα που δεν πληρούν την παραπάνω αρχή ή και στερούνται γενικά της έξωθεν καλής μαρτυρίας, καθώς το κόμμα ουσιαστικά δεν αποσκοπεί στων συγκεκριμένων προσώπων την εκλογή, αλλά απλώς στην αναγκαία πλήρωση -δίκην έρματος (κοινώς «σαβούρας»)- του σκάφους του εκλογικού του ψηφοδελτίου. Ωστόσο, σε μία τέτοια περίπτωση και το δημόσιο αίσθημα σαφώς προσβάλλεται και το ίδιο το κόμμα αναμφίβολα αυτομειώνεται και συνακόλουθα ζημιώνεται, διότι ο νουνεχής ψηφοφόρος θα ταυτίσει το ποιόν του κόμματος με εκείνο του υποψηφίου, βάσει της συλλογιστικής είτε της λαϊκής παροιμίας «Κατά τον Μαστρογιάννη και το κοπέλι του», είτε του σχετικού Αισωπείου επιμυθίου « Άξιος της νεώς ο ναύκληρος».
Κ.Ε.ΦΡΑΓΚΟΜΙΧΑΛΟΣ
*Το κείμενό μας τούτο δημοσιεύθηκε ως επιστολή στις 3 τρέχοντος στην «Καθημερινή».
