Ουδέν κακό αμιγές καλού! Ίσως με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θά ναι!
Αναπολώντας τα παλιά τα περασμένα και σκαλίζοντας τις μνήμες από φωτογραφίες και βίντεο από την δημιουργική δεκαετία του 1960 που η τύχη και το Κισμέτ μου έλαχε να βρεθώ σε χώρους επαγγελματικής εκπαίδευσης και δημιουργίας με έβαλαν σε σκέψεις και μεγάλα ερωτήματα ! Πρέπει να ήταν το Πάσχα του 1967 έντεκα μέρες από την 19η Απριλίου ημέρα Τετάρτη που γκρεμοτσακίστηκα στην Νέα Μονή!
Θυμάμαι Γλυκές αναμνήσεις με την παρουσία μικρών παιδιών ένα χαρούμενο Πάσχα που μου έδωσε πάλι την αισιοδοξία για την ζωή και το μέλλον! Αισθανόμουν πιεσμένος και εγκλωβισμένος με απαγορεύσεις το να μην ξαναδώ την Ιουλία! Αλλά είχε περάσει η Μεγάλη Παρασκευή και η συνάντηση και το κοίταγμα του βλέμματος έστω και από μακριά είχαμε καταλάβει ότι τίποτα δεν είχε αλλάξει τον μεγάλο έρωτα της ζωής μας ! Γιατί αναφέρω προσωπικές αναμνήσεις….. γιατί τις μέρες που περνάμε με όλες τις απαγορεύσεις και την καραντίνα που βιώνουμε βλέπω ότι μακροπρόθεσμα θα βρεθούμε σε νέους ορίζοντες με αισιοδοξία για δημιουργία και ένα καλύτερο μέλλον! Για σκεφτείτε όλοι σας το τι γινόταν τέτοια εποχή το προεκλογικό 2019 με την αναμπουμπούλα και τις αντιπαραθέσεις… αλλά και με την αναρχία….τους μπαχαλακιδες… τους Ρουβίκωνες…..τους αναρχικούς και αντιεξουσιαστές.. τις επιθέσεις με μολότωφ με εμπρησμούς τραπεζών και εμπορικών καταστημάτων και δημοσίων κτιρίων…με τις καθημερινές καταλήψεις κτιρίων πανεπιστημίων….με τον σχεδόν καθημερινό εμφύλιο μέσα στις μεγάλες πόλεις μεταξύ των ενστόλων και των κουκουλοφόρων σε τι κοινωνία ζούσαμε;
Άλλαξαν οι καιροί αλλάζουν τα δεδομένα της εποχής με νέες θέσεις και ιδέες της διακυβέρνησης…. αλλά στην πραγματικότητα η συγκυρία ενός αοράτου αγνώστου αιτιολογίας και δημιουργίας ιού που ονομάζεται Κορώνα… ιός επιβλήθηκε σε όλο τον κόσμο και μας έβαλε τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι… στην πραγματικότητα μας έχωσε στο καβούκι μας! Φόβος και τρόμος επικρατεί παντού και ας κάνουν ορισμένοι και ορισμένες τους μάγκες και να μας πουλάνε εξυπνάδες…. στην κυριολεξία από τον φόβο τους τρέμουν και φέρονται έτσι κατ αυτόν τον τρόπο! Ως δια μαγείας επικρατεί τουλάχιστον στην πατρίδα μας τάξη και ηρεμία… ούτε κλοπές ούτε φωτιές ούτε καταλήψεις ούτε επιθέσεις με μολότωφ ούτε κουκούλες και μπαχαλάκιδες….. τώρα επικρατεί ο πόλεμος της μουτσούνας…της μάσκας και των απολυμαντικών! Τι σου κάνει ένα τοσοδούλικο αόρατο μικρόβιο! Πως φθάσαμε στο σημείο να υπερισχύσει ακόμη και των πιο σύγχρονων εξοπλιστικών όπλων και να τους καθηλώνει όλους μέσα στο καβούκι τους! Ίσως πραγματικά χρειαζόμαστε σαν διεθνής παγκόσμια κοινότητα να πάρουμε το μάθημα μας μήπως και επέλθει ανθρωπιά και να αναβιώσουν και ξαναζωντανέψουν οι παλιές προσωπικές σχέσεις με τις γειτονιές ακόμη και τις αλάνες που παίζαμε μικρά παιδιά χωρίς φόβο και πάθος για την ακεραιότητα της ζωής μας! Ο ένας για τον άλλο…ο γείτονας για τον γείτονα…ο άνθρωπος για τον συνάνθρωπο! Καλή Μεγάλη Εβδομάδα… Ευλογείτε με Πίστη και Αισιοδοξία!
Χίος, 11 Απριλίου 2020
Λευτέρης Πυκνής
Μαλλιάς Καλλιμασιώτης
