Αγαπημένοι μου φίλοι, υπάρχουν μέρες ,ώρες, στιγμές για όλους μας που αισθανόμαστε όλο το βάρος της γης να πέφτει πάνω μας .. να κουβαλάμε όχι μόνο τις δυσκολίες αλλά και συναισθήματα που μας θλίβουν και μας συνθλίβουν … και τότε έρχεται απρόσμενα μια χαρούμενη παρουσία κοντά μας .. μια στιγμή όμορφη .. και ανταλλάσσουμε ευχές ζωής με έναν άνθρωπο .. λέμε λόγια χαράς .. μιλάμε για της ζωής τ’αρώματα . για θαυμαστές καθημερινότητες .. για το τίποτε και τα πάντα .. και αλλάζει η οπτική μας .. και χαρές μας πλημμυρίζουν … αυτό είναι η ομορφιά της βιοτής.. Και τότε συνειδητοποιούμε ότι το νόημα της ζωής το δημιουργούμε εμείς .. είναι ένα ποίημα που θα συνθέσουμε .. ένα τραγούδι που θα τραγουδήσουμε ,ένας χορός που θα χορέψουμε . Και θυμόμαστε τον Επίκουρο ..που λέει ..μια φορά υπάρχουμε ..δεν υπάρχει τρόπος να υπάρχουμε δύο φορές …και μάλλον δεν θα υπάρξουμε ξανά ποτέ.. κι εσύ που δεν εξουσιάζεις το αύριο , αναβάλλεις τη χαρά . ..και η ζωή πάει χαμένη με τις αναβολές … Ας μην αφήσουμε τη ζωή μας να σπαταληθεί .. Να τα κάνουμε και να τα αισθανόμαστε όλα πολύ .. Και να χαμογελάμε .. για τις μελλοντικές μας ευτυχίες..Γιατί έχουμε ελπίδες για την ανθρώπινη μοίρα …
(φωτογραφία: Διαδίκτυο).
Αναστασία Κατσικογιάννη-Μπάστα.
Συγγραφέας-ποιήτρια.
