Μόνικα-Λεμονιά Αβαγιάννη. Άτιτλο.

 

Κοντά μας σήμερα η Ικαριώτισσα ποιήτρια Μόνικα-Λεμονιά Αβαγιάννη με ένα άτιτλο ποίημα της εμπνευσμένο από την πύρινη λαίλαπα που κατακαίει τη χώρα μας.

Άτιτλο.

Κλείνω τα μάτια

Να μείνει η τελευταία ανάμνηση

ανέπαφη.

Ψυχής, αδύνατο, ο πόνος να σωπάσει.

Πώς να σωπάσεις τα χρώματα στους ανθισμένους κήπους,

Τη μυρωδιά, ρετσίνι πεύκο μου

πώς να σε κλείσω φυλαχτό στο στήθος.

Πώς του σπιτιού η επιδερμίδα εχάθηκε

αφήνοντας ακάλυπτη των τζιτζικιών τη σκέπη.

Πουλί κι εσύ

πού θα μου ξαποσταίνεις

τις νύχτες που θα καίει

κάρβουνο το σκοτάδι.

Τι να αντικρύσεις στην καμένη χώρα.

Κλείνω τα αυτιά μου

στους ήχους που εσίγησαν

στης άταφης ταφής

το ολοκαύτωμα

Πώς να αντέξεις.

Μες στις καψαλισμένες ικεσίες

υψώνοντας στοιχειά

τα μαύρα κυπαρίσσια.

Κι η πεταλούδα έχασε το δρόμο της

γέμισαν στάχτες

βάρυναν τα φτερά της.

Τη φωνή μου κλείνω.

Πώς να ουρλιάξω με την άλαλη πληγή.

Πνίγομαι

Με άναρθρες κραυγές

μπήγω τα νύχια

τις σάρκες μου ξεσκίζω

ύδωρ να βγάλω

την τέφρα να ποτίσω.

Με τα άδεια μου μάτια

σηκώνομαι

Θα σμίξω χώμα και σπόρο

στον κόρφο μου

με οργή και αίμα

να βυζάξω.

Μες στης μαύρης σιωπής

το νανούρισμα

θα θρέψω της άνοιξης

το πρώτο βλαστάρι.

Μόνικα-Λεμονιά Αβαγιάννη.

8/8/2021

………………………………………….

Σχόλιο: Σχεδόν κάθε λέξη του άτιτλου αυτού ποιήματος της Μόνικας –Λεμονιάς Αβαγιάννη είναι και μία επίκληση έστω και με άγνωστο τον παραλήπτη της… Αδιέξοδο, κατάθλιψη, δάκρυ της γνώσης της συμφοράς που ενέσκυψε…

Μελαγχολική ψυχή που αναζητά το Φως ως συνώνυμο της Αλήθειας, της Χαράς και της ζωής, της ομορφιάς της ζωής: <μες στης μαύρης σιωπής/το νανούρισμα/θα θρέψω της άνοιξης/το πρώτο βλαστάρι>.

Επίμονο  το εσωτερικό φως στους στίχους της και καθοριστικό.

Η ποιήτρια  και εικαστικός Μόνικα –Λεμονιά Αβαγιάννη τον Ιούνιο του 2020 κυκλοφόρησε την πρώτη της ποιητική συλλογή «ΜΠΑΣΑ ΣΤΕΡΙΑ’ , όπου οι γνώστες της τέχνης της ποιήσεως διακρίνουν εύκολα μία πρωτότυπη ιδιόμορφη γραφή, ποίηση που τοποθετεί την ποιήτρια στις αξιόλογες σύγχρονες γυναικείες ποιητικές φωνές.

Την ευχαριστώ θερμά για την άδεια δημοσίευσης του ποιήματος της το οποίο και επέλεξα ως το καλύτερο για δημοσίευση από αρκετά μεγάλο αριθμό ποιημάτων με θέμα τις πυρκαγιές των τελευταίων ημερών.

Τη Λεμονιά συναντάτε  ως ‘Monika Monique’  στο λογαριασμό της στο facebook όπου  και μπορείτε να ενημερωθείτε για την ποιητική  και εικαστική της εργασία.

Πίνακας ζωγραφικής: Dimos Georgitzikis/πηγή: Εικαστικά Λάνασσα.

Για την diafaneia.eu

Τασσώ Γαΐλα.

Αρθρογράφος-Ερευνήτρια.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Σχετικές δημοσιεύσεις

Αφήστε ένα σχόλιο

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.