Το μεγαλείο ψυχής των δέκα νοσηλευτριών της Κρήτης καθώς επίσης και το ότι ακολουθούν και από άλλες πόλεις της Ελλάδας να τρέχουν εθελοντικά στο στόμα του λύκου στα Νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης που βράζουν από την πανδημία του Κορωνοϊού μου έδωσαν το ερέθισμα να ανατρέξω στην μακραίωνη ιστορία των νοσοκόμων και συγκεκριμένα απ’ ότι θυμάμαι καλά τό τί γινόταν από τις δεκαετίες του 1930,40,50,60, και 70.
Τότε τα χρόνια τα παλιά και τα πολύ δύσκολα για ορισμένα επαγγέλματα υπήρχε ο μεγάλος διαχωρισμός μεταξύ ευγενών και παρακατιανών ή ευτελών ειδών εργασίας!
Την δεκαετία του 1940 στην κατοχή της πείνας και της εξαθλίωσης οι περισσότερες γυναίκες και κορίτσια από χωριά συνήθως σε πολύτεκνες οικογένειες πήγαιναν στις πόλεις σε πλούσιες οικογένειες ως υπηρέτριες ή ακόμη και δούλες που τις ονόμαζαν μερικές φαντασμένες για να κάνουν επίδειξη ότι έχουν υπηρετικό προσωπικό ή πήγαιναν νοσοκόμες σε ιδιωτικές κλινικές και ιατρεία ή εάν έβρισκαν θέση σε κάποιο κρατικό ή ημικρατικό φιλανθρωπικό ίδρυμα από ευεργέτες της διασποράς!
Επειδή στην κατοχή οι Γερμανοί έδειξαν τον χειρότερο τους εαυτό του κατακτητή έβρισκαν ως εύκολη λεία τις νοσοκόμες που πήγαιναν στο σπίτι τους ή στην δουλειά τους συνήθως νυκτερινές ώρες ή ξημερώματα και με τον φόβο και τον τρόμο της κατακτούσαν εκβιάζοντας της!
Από τότε υπήρξε μία μεγάλη ρετσινιά και τις θεωρούσαν όλες τις νοσοκόμες ότι ήταν ελευθέρων ηθών και πολύ εύκολες να τις κατάκτηση κάποιος!
Μετά την απελευθέρωση λόγω αυτού του γεγονότος οι νοσοκόμες ήταν δυσεύρετες γιατί δεν πήγαιναν πλέον κορίτσια και κοπέλες σ αυτή την εργασία με τον φόβο της ρετσινιάς να τις πουν πόρνες!
Γι’ αυτό τις δεκαετίες 1950 έως και το 1980 συναντάμε πολλούς νοσοκόμους στα νοσοκομεία της χώρας μας!
Βέβαια με την δημιουργία των σχολών Μαιών και Αδελφών Νοσοκόμων μονοετούς και τριετούς φοίτησης και με την χορήγηση και απόκτηση πτυχίου από τα ίδια τα νοσοκομεία για να μπορέσουν να έχουν προσωπικό και να στελεχώσουν όλες τις θέσεις που είχαν ανάγκη υπήρξε σημαντική προσέλευση κοριτσιών!
Έγινε μεγάλος και πραγματικός αγώνας από την επιστημονική κοινότητα του ιατρικού χώρου για να φύγει η ρετσινιά από τις νοσοκόμες ότι είναι ελευθέρων ηθών και εύκολες και γι’αυτό δόθηκε και η ονομασία ” Αδελφή “Νοσοκόμα!
Γι’αυτό και σήμερα ακούμε στον μεγάλο πόνο του αρρώστου να καλεί και να φωνάζει” Αδελφή “!
Η εξέλιξη και η μετονομασία της σημερινής εποχής είναι αυτή της Νοσηλεύτριας και του Νοσηλευτή!
Ήμουνα τυχερός που συνεργάστηκα με πολλές κοπέλες Αδελφές Νοσοκόμες οι περισσότερες τις δεκαετίες 1960 – 1970 ήταν πρακτικές όπως άλλωστε ήμουν και εγώ ο ίδιος ασχέτως εάν ο μεγάλος μου Δάσκαλος Γιάννης Αυγουστής με έσπρωξε σε πολύ βαθιά νερά της υγείας!
Ανέκαθεν η προσφορά της Νοσοκόμας ήταν θεάρεστη και ήταν η βοηθός και συνεργάτιδα των γιατρών!
Δεν υπάρχει τουλάχιστον και σήμερα ιατρική ειδικότητα που να μην έχει την ανάγκη μιας νοσοκόμας βοηθού πλην των παιδιάτρων, παθολόγων και ορισμένων που κάνουν κατ οίκον επισκέψεις!
Σήμερα έχει αλλάξει ακόμη και η ονομασία της Νοσοκόμας ή του Νοσοκόμου σε Νοσηλεύτριες και Νοσηλευτές και βοηθών άλλων εργαστηρίων και ειδικοτήτων !
Εάν δεν υπάρχει μία νοσοκόμα ή πολύ περισσότερες μέσα σε ένα χειρουργείο ή εργαστήριο δεν μπορεί να γίνει καμία εγχείρηση ούτε καμία εργαστηριακή εξέταση!
Τον ρόλο της σημερινής Νοσηλεύτριας ή Νοσηλευτή τον είδαμε και τον καταλάβαμε με την πανδημία του Κορωνοϊού!
Τώρα κατάλαβε όλος ο κόσμος την αξία και την προσφορά αυτών των ευγενών πλασμάτων με καρδιά και με ψυχή να δίνουν τον αγώνα τους όπως έκαναν πάντα άλλωστε με μεγάλους κινδύνους ακόμη και για την ίδια τους την ζωή!
Χαίρομαι ειλικρινά που βλέπουν τα μάτια μου και ακούνε τ αυτιά μου τις δύσκολες στιγμές που περνάει και ζεί η ανθρωπότητα την αξία και την εξύψωση του λειτουργήματος των Νοσοκόμων γενικότερα!
Δίνουν το είναι τους την καρδιά και την ψυχή τους για να απαλύνουν τον πόνο του αρρώστου και μάλιστα επειδή έχω ζήσει πολλές δύσκολες στιγμές και καταστάσεις να υποφέρουν και οι ίδιες μ αυτόν τον πόνο και σήμερα με αυτόν τον τρόμο και φόβο!
Επειδή προχθές είδα τα ευτράπελα από την εκμετάλλευση μερικών ακροαριστερόστροφης νομενκλατούρας κομμάτων να καπιλευτούν την επέτειο του Πολυτεχνείου που οι περισσότεροι ήταν αγέννητοι λέω και βροντοφωνάζω ότι είναι όλοι τους Χαϊβάνια που ενώ βλέπουν ότι βαλλόμαστε καθημερινά από την πανδημία του Κορωνοϊού αυτοί το βιολί τους για να μην χάσουν την φωνή τους ασχέτως αν ο λαός τους κρίνει με τα πιό μελανά γράμματα!
Οι ΉΡΩΕΣ και οι ΗΡΩΊΔΕΣ είναι όλες οι υγειονομικές υπηρεσίες που φέρουν το βάρος της δημόσιας υγείας και αντιμετωπίζουν σε πολύ δύσκολες συνθήκες την πανδημία του Κορωνοϊού και ένα απτό παράδειγμα προς μίμηση είναι οι Νοσηλεύτριες της Κρήτης καθώς και άλλων πόλεων που τάσσονται εθελοντικά να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στις ΜΕΘ και τις εντατικές μονάδες της Θεσσαλονίκης που βράζουν από την πανδημία του Κορωνοϊού!
Η Ελλάδα πρέπει να χρωστάει ευγνωμοσύνη σ’αυτές τις Ηρωίδες Νοσηλεύτριες Υγείας δηλαδή την παλιά εξελιγμένη και μορφωμένη νοσοκόμα της σύγχρονης Ελλάδας! Εύχομαι να είναι όλοι και όλες καλά Γεροί Υγιείς και Δυνατοί για να ανταποκριθούν στο δύσκολο έργο τους! Αθάνατη ελληνική ψυχή!
Χίος, 19 Νοεμβρίου 2020
Λευτέρης Πυκνής
Μαλλιάς Καλλιμασιώτης
