ΤΕΜΠΗ…

 

Γράφει η Αγγελική Αναστ. Τριπολίτη

Έλεγα ότι ΔΕΝ θα έγραφα κείμενο αναφερόμενη στο ΤΡΑΓΙΚΟ ΣΥΜΒΑΝ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ, που κατ’ εμέ ΔΕΝ ήταν δυστύχημα, αλλά ΕΓΚΛΗΜΑ, και από σεβασμό στις οικογένειες των θυμάτων (γιατί δεν ήθελα να εκμε­ταλλευτώ τον πόνο τους) αλλά και γιατί, για μια εβδομάδα τουλάχιστον, τρέμαν τα χέρια μου από τη θλίψη και τα νεύρα (και λίγο λέω)…

Δεν με επηρέασε τόσο η καταστροφή στο Μάτι, ο COVID, η οικονο­μική κρίση και οι σεισμοί, ψυχολογικά, όσο αυτό το τελευταίο συμβάν, ίσως επειδή για μένα ήταν το τελειωτικό χτύπημα κι εύχομαι να είναι και το τελικό, ή ίσως επειδή αν είχα ξεκινήσει ήδη από τα 19 να κάνω παιδιά (που ο στόχος μου εμένα ως παιδί, αφού προέρχομαι από μια αρρωστη­μένα αυστηρή και πουριτανική οικογένεια, ήταν να παντρευτώ στα 18 και τώρα πια να είχα και εγγόνια), μερικά από τα παιδιά μου θα ήταν στις ηλικίες αυτών που έφυγαν από τη ζωή ή ίσως επειδή υπήρξα κι εγώ φοιτήτρια, αφού ατύχησα στο θέμα του γάμου, αλλά εγώ δεν χρειαζόμουν τρένα κι αεροπλάνα για να μετακινούμαι στις σπουδές, αφού σπούδασα στην Αθήνα και είχα το μπαμπά μου για μεταφορικό και τα ταξί!!! (εγώ δεν είμαι δημοσιογράφος, αλλά έλιωσα σόλες να ανεβοκατεβαίνω την Αγ. Ιωάννου στην Αγ. Παρασκευή για να πηγαινοέρχομαι και να παίρνω ταξί!!!).

Οπότε, όπως καταλαβαίνετε, πάλι θα μιλήσω με βάση, τα προσωπικά μου βιώματα… Αν δεν ήταν ρουσφέτι ή βύσμα και ο Σταθμάρχης (αν και αυτός είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος, το εξιλαστήριο θύμα, όπως είμαι κι εγώ στην οικογένειά μου, αφού το ψάρι από το κεφάλι βρωμάει), πώς πέρασε 100% με την αξία του, όλες τις εξετάσεις κι εμείς φτύσαμε αίμα, δάκρυα και ιδρώτα (όπως λέει και ο Ρουβάς…) και βγάλαμε τον καρκίνο να πάρουμε τα πτυχία μας, και μάλιστα κανείς δεν μας είχε ικανές για τίποτα και όλοι μας ξεφτίλιζαν και μας υποτιμούσαν???

Γιατί εμείς στρώναμε το ποπουδάκι μας να διαβάσουμε και όχι αλλού για να καλοπαντρευτούμε??? Ε, τότε να πάμε να γίνουμε όλοι/όλες Σταθμάρχες, από τους οποίους εξαρτώνται και οι ζωές μας!!! Ξέρετε ότι παλιά αγόραζαν τα διπλώματα οδήγησης??? Ξέρετε πόσα μπουκάλια whiskey δίναμε στους δασκάλους οδήγησης για να μας δώσουν το δίπλωμα χωρίς να μας γνωρίζουν??? Γιατί μας κρίνουν ΟΛΟΥΣ & ΟΛΕΣ, ΜΟΝΟ από την εμφάνιση???

Εμείς δηλαδή τα 100άρια τα παίρναμε με το να καθόμαστε στους καθηγητές μας??? Γιατί ξεκινήσαμε από γκαρσόνια και καταλήξαμε στο Telemarketing, που ήταν αυτό για το οποίο είχαμε πάει να σπουδάσουμε??? Και αφού η προσωπική μας ζωή πήγε από τα 18 και μετά σαν εκτρο­χιασμένο τρένο, όπως αυτό στα Τέμπη, προσπαθήσαμε να βγάλουμε το πορτοφόλι μας και να πάμε να νοικιάσουμε πριν μας αποτελειώσουν τα μεγάλα κεφάλια!!!

Ζω στο Κράτος που ο θεατρινισμός και η υποκρισία καλά κρατούν…

Ζω στη χώρα που οι περισσότεροι είναι άρρωστα κομματόσκυλα!!!

Ζω στο Κράτος που αυτοί που πολιτεύονται είναι κυνηγοί της εξουσίας, ξεπερνώντας τους κανόνες του ηθικού ανταγωνισμού!!!

Ζω στη χώρα που στους νέους δεν παρέχει το δικαίωμα στην εργασία, γιατί σ’ αυτή τη χώρα η ανάπτυξη είναι ανύπαρκτη (4η Βιομηχανική Επανάσταση σου λένε μετά… Χα, χα, χα!!! ΑΣ ΓΕΛΑΣΩ!!!).

Ζω στη χώρα που όσοι βρουν εργασία, οι αμοιβές είναι τόσο μικρές που δεν ανταποκρίνονται στο κόστος ζωής, αφαιρώντας τους δημιουρ­γικά όνειρα!!!

Ζω στο Κράτος που τα πανεπιστήμια γίνονται στέκια καταλήψεων από αναρχικές ομάδες κάθε τόσο…

Ζω στο Κράτος που οι παραλήψεις σε έργα οδηγούν τους πολίτες του στο θάνατο, ενώ γνωρίζουν τις ανάγκες των έργων!!!

Ζω στο Κράτος που το ρουσφέτι και η αναξιοκρατία καλά κρατούν!!!

Πώς να μη συμβαίνουν αυτά που βλέπουμε όταν σε θέσεις-κλειδιά υπάρχουν άνθρωποι άσχετοι του αντικειμένου εργασίας??? Εμένα ο πατέρας μου, που έχει υψηλή θέση στην κοινωνία και είναι πολύ δικτυωμένος, δεν μπορούσε να πιάσει έναν πολιτικό ή έναν εφοπλιστή να με βάλει σε καμιά δουλειά??? Αλλά όχι!!! Όλα τα καταφέραμε, ό,τι καταφέραμε (γιατί νιώθαμε και βολεμένοι οικονομικά), με τη αξία μας!!!

Ζω στη χώρα που τα ΜΜΕ είναι κομματικά ενταγμένα ή τα υπο­χρεώνουν να μας μεταφέρουν αυτά που οι εργοδότες τους απαιτούν και οι μεγαλοδημοσιογράφοι είναι πουλημένοι!!!

Ζω σε ένα Κράτος, που με πληγώνει καθημερινά (που θαυμάζουμε τους πιο άχρηστους, κι αυτά τώρα σας τα γράφει ένα ουσιαστικά καμένο χαρτί από τα 18 και μετά…)! Το μόνο που μας έχει απομείνει είναι να κάνουμε μια δέηση προς την Παναγίτσα…

Δάκρυσες κυρά-Παναγιά και ράγισε η καρδιά Σου

σκυφτή στα Τέμπη τριγυρνάς να κλάψεις τα παιδιά Σου…

Κλάψε τα εικοσάχρονα, τα παιδικά κορμάκια

που άρχοντες τα επέλεξαν να γίνουν αγγελάκια…

Βροντάει ο γερο-Όλυμπος κι ο Κίσσαβος ματώνει,

άγριο θεριό ο Πηνειός, τ’ ακούτε δολοφόνοι;;;

Σύχασε κυρά-Παναγιά, άνοιξ’ την αγκαλιά Σου

να πάρεις τ’ αγγελάκια μας στους ουρανούς κοντά Σου!!!

Τέλος πια μ’ αυτό το δράμα που ζούμε!!! Κουραστήκαμε πια!!! Όλων μας τα παιδιά ήτανε!!! Μόνο τα γαϊδούρια και τα λαμόγια δεν ανακατεύονται μ’ αυτή την κατάσταση!!! Απηυδήσαμε πια!!! Ντραπήκαμε!!! Είναι αδικία!!! Ζούμε σε μια νοσηρή και άρρωστη κοινωνία!!!

Αγγελική Α. Τριπολίτου

 

Υ.Γ.1:   Στο διαδίκτυο επιλέγεις τι θα δεις… Στην τηλεόραση όχι!!! Μας κάνουν κουμάντο!!! ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΒΑΤΑΚΙΑ…

Υ.Γ.2:   Εμένα ο πόνος αρχικά μου βγαίνει σε σιγή ιχθύος, και καταπιέζομαι, και ύστερα ξεσπάω και μου βγαίνει σε νεύρα και φωνές. Αλλά πια δεν μπορώ να συγκρατηθώ ούτε με το τσιγάρο, και εκτονώνομαι με λυγμούς!!! Εγώ λέω: τόσο καλή καρδιά έχω πια??? Ένιωσα πόνο, οργή, μίσος και ντροπή και μόνο που γεννήθηκα και υπάρχω…

Υ.Γ.3:   Έκανα πολλή ψυχοθεραπεία και εξομολόγηση για να καταλάβω γιατί με πείραξε τόσο πολύ αυτό το γεγονός!!! Δεν χρειάζεται να πιστεύεις στο Θεό για να κάνεις εξομολόγηση, απλά και άθεος να είσαι, κι αυτό επικοινωνία είναι, και άρα ψυχανάλυση και ψυχοθεραπεία!!! Καλύτερα να πεθάνεις σαν άγγελος στον Παράδεισο πριν σε πάρει ο Σατανάς στην Κόλαση…

Υ.Γ.4:   Και τέλος: ο μηχανοδηγός κάτι είχε μυριστεί… Αλλά εκτελούσε το πρωτόκολλο!!! Εντολές από τον Σταθμάρχη!!! Και ποιος έδωσε την άδεια στον Σταθμάρχη να εργάζεται με αυτή την ειδικότητα, από τον οποίο διακυβεύονται ζωές;;; Οι εκάστοτε κυβερνήσεις!!! Άρα ποιος έφταιγε;;; Το Κράτος!!! Άρα κι εγώ να πάω να γίνω πιλότος αεροπλάνων, γιατρός, ακόμα κι οδηγός λεωφορείου και ταξί!!! (εγώ δεν έγινα γιατρός σαν το μπαμπά μου για να μην πάρω κανέναν στο λαιμό μου, αν κι ο μπαμπάς μου θα έκοβε το πολύ-πολύ κανένα πόδι από καμία γάγγραινα)!!! Ας κάνουμε και λίγη αυτοκριτική!!! Δεν κάνουμε όλοι για όλα!!!

Υ.Γ.5:   Εν τω μεταξύ, έχω φίλους/φίλες στο Δημόσιο, που μπήκαν πολύ δύσκολα για να βολευτούν και να νιώθουν ασφάλεια (με πανελλαδικές και ΑΣΕΠ) και τα καταφέρνουν με την αξία τους και το μυαλό τους περίφημα, και στο Δημόσιο δύσκολα μπαίνεις αλλά βολεύεσαι, ενώ στον ιδιωτικό τομέα εύκολα μπαίνεις αλλά δύσκολα επιβιώνεις και τα καταφέρνεις!!! Τέλος πάντων…

Υ.Γ.6:   Την οργή των νεκρών να φοβάστε!!! Μας επικαλούνται από τον ουρανό (ενθουσιώδης και αποφασισμένη!!!). Όσα παιδιά δεν διώξαμε στο εξωτερικό πήγαν να σπουδάσουν στην Ελλάδα… Όσα επιβίωσαν πήγαν να διαμαρτυρηθούν γι’ αυτά που πέθαναν!!! Αυτά τα δείραμε!!!

Υ.Γ.7:   ΕΛΛΑΔΑ: Το Κράτος που αν κάνεις ΝΟΗΜΑ σε πεζό να περάσει νομίζει ότι μπλοφάρεις!!! ΕΛΒΕΤΙΑ: Η χώρα που στη διάβαση πεζών ΕΙΣΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ/Η να σταματήσεις με το αμάξι!!! Εμείς είμεθα η ΨΩΡΟΚΩΣΤΑΙΝΑ, εκείνοι είναι η ΕΥΡΩΠΗ!!!

Υ.Γ.8:   Και έρχονται τα ΤΕΜΠΗ να επισκιάσουν την ΚΑΪΛΗ, που επισκίασε την ΚΙΒΩΤΟ, που επισκίασε τον ΜΙΧΟ, που επισκίασε την ΠΙΣΠΙΡΙΓΚΟΥ, που επισκίασε τον ποντικό, που έφαγε το φυτίλι, μέσα από το καντήλι…

Υ.Γ.9:   ΑΝ ΕΙΧΑΝ ΛΙΓΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ, μετά απ’ αυτό, όχι απλά ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΕΒΑΖΑΝ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΑ, αλλά θα βρίσκονταν (αν δεν είχαν αυτοκτονήσει) τουλάχιστον στο Ψυχιατρείο… Σας το ορκίζομαι!!! Το βίωσα στο ίδιο μου το πετσί!!! Ντρέπομαι και μόνο που ανασαίνω και υπάρχω… Με τρώει η αδικία!!! Δηλώνω ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΜΕΝΗ!!!

Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΗ… Να χαμογελάς, να κλαις μόνο από γέλια, να αγνοείς αυτόν που σε επικρίνει και ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΝΟΙΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΝΟΥΝ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ… (ΕΝΘΟΥΣΙΩΔΗΣ & ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΗ!!!)…

ΚΑΙ ΣΑΣ εξομολογούμαι ΠΩΣ η κατεργασία ΤΟΥ ΛΕΥΚΟΥ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ, είναι ΠΙΟ ΣΚΛΗΡΗ από του μαρμάρου!!!. (Οδυσσέας Ελύτης)

ΤΕΛΟΣ

 

Σχετικές δημοσιεύσεις

Αφήστε ένα σχόλιο

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.