Η ιστορία ενός ποιήματος…
Γράφει η Τασσώ Γαΐλα
Χειμώνας, κι όμως ένα δέντρο, ένα από τα ωραιότερα δέντρα της ελληνικής χλωρίδας ανθίζει πρώτο από όλα τα δέντρα ,ανθίζει με εκπληκτικά πανέμορφα άνθη σε ροζ ή λευκό χρώμα. Είναι η Αμυγδαλιά.
160 χρόνια συμπληρώνονται εφέτος από τη γέννηση του κλασικού μας ποιητή Γεωργίου Δροσίνη ο οποίος γεννήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 1859 στο αρχοντικό της οικογένειας του στην Πλάκα και απεβίωσε στις 3 Ιανουαρίου του 1951 στη βίλα του Αμαρυλλίς στην Κηφισιά, σήμερα Μουσείο Γεωργίου Δροσίνη ( σε αυτήν την βίλλα ο ποιητής έζησε τα 13 τελευταία χρόνια της ζωής του).
Ποιητής χαμηλών τόνων ο Γ.Δ., που ωστόσο τα ποιήματα του αγαπήθηκαν πολύ στον καιρό του, πολλά έγιναν τραγούδια και αρκετά τραβούν την προσοχή και των σημερινών αναγνωστών, παράλληλα έγραψε και πολλά πεζά με ποιο γνωστό το μυθιστόρημα Αμαρυλλίς που γνώρισε μεγάλη επιτυχία και μεταφράστηκε σε 9 ξένες γλώσσες.
Η Μυγδαλιά
Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά
με τα χεράκια της
κι’ εγέμισε από άνθη η πλάτη, η αγκαλιά,
και τα μαλάκια της.
……..
Άχ! Χιονισμένη σαν την είδα την τρελή
γλυκά τη φίλησα,
της τίναξα τα άνθη απ’ την κεφαλή
κι’ έτσι της μίλησα.
……..
-Τρελή, να φέρης στα μαλλιά σου τη χιονιά
τι τόσο βιάζεσαι;
μόνη της θε να ρθή η βαρυχειμωνιά,
δεν το στοχάζεσαι;
……..
Του κάκου τότε θα θυμάσαι τα παλιά
τα παιγνιδάκια σου,
κοντή γριούλα με τα κάτασπρα μαλλιά
και τα γιαλάκια σου!
Και, η ιστορία του ποιήματος του Γεωργίου Δροσίνη Η Αμυγδαλιά που τραγουδιέται και σήμερα και είναι ένα από τα πολλά τραγούδια του Δροσίνη που ο λαός αγάπησε και αγαπά ακόμα…
Ο νεαρός Γεώργιος Δροσίνης συνήθιζε να επισκέπτεται την 16χρονη αγαπημένη του ξαδέλφη Δροσίνα Δροσίνη μαθήτρια του Αρσακείου που κατοικούσε με την οικογένεια της στα Πατήσια. Ήταν την εποχή που μόλις είχε γυρίσει από τις σπουδές του στην Γερμανία –το 1888- και φεύγοντας από το αρχοντικό του στο κέντρο της Αθήνας πήγε να ξεκουραστεί στο σπίτι της ξαδέλφης του στα Πατήσια περιοχή που τότε ήταν εξοχή. Ένα πρωί ο νεαρός ποιητής ανοίγοντας το παράθυρο του δωματίου του είδε την όμορφη ξαδέλφη του Δροσίνα να κάθεται κάτω από μια αμυγδαλιά (ο ποιητής στα απομνημονεύματα του γράφει ότι το δέντρο ήταν νερατζιά και ότι ο συνθέτης του τραγουδιού ο Γ. Κωστής από το Άργος άλλαξε το δέντρο για πιο …ρομαντικό), και , λοιπόν, κάποια στιγμή το όμορφο κορίτσι σηκώθηκε και κούνησε το δέντρο. Άνθη άρχισαν να πέφτουν στο πρόσωπο και το σώμα της Δροσίνας και η πανέμορφη σκηνή ενθουσίασε τόσο τον νεαρό ποιητή που εμπνεύστηκε και έγραψε το ποίημα της Αμυγδαλιάς που κυριολεκτικά ο λαός το αγάπησε όσο λίγα…
Όσο αφορά την ξαδέλφη του Δροσίνα Δροσίνη αργότερα παντρεύτηκε τον δικηγόρο Μελέτη Μελετόπουλο και,ναι,πράγματι όπως πρόβλεψε στο ποίημα του ο Γ. Δ., η Δροσίνα απεβίωσε σε βαθιά γεράματα και σε ηλικία 101! ετών…
Βοήθημα: Γεωργίου Δροσίνη: ΑΠΑΝΤΑ/ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣ ΔΙΑΔΟΣΙΝ ΩΦΕΛΙΜΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ /Αθήνα-2001.
Τασσώ Γαΐλα
Αρθρογράφος-Ερευνήτρια
