Οι εκλογές τον Μάη του 1958 και η επιτυχία της ΕΔΑ, που ήταν πια αξιωματική αντιπολίτευση, έδωσε φτερά στα όνειρα του.
«Τώρα μπορούμε να ανασάνουμε γυναίκα. Να σταματήσουμε να ζούμε στα νοίκια. Με τα λεφτά που έχω στην άκρη και την προίκα που μου έδωσες, να αγοράσουμε εκείνο το οικόπεδο και να στεγάσουμε τα όνειρα μας», είπε ο πατέρας γεμάτος χαρά.
Είχαν 3 χρόνια παντρεμένοι και είχαν κουραστεί από τις μετακινήσεις και κυρίως τώρα που εδώ και δύο χρόνια είχαν αποκτήσει την κορούλα τους.
Αρχές Ιούνη είχε ολοκληρωθεί η αγορά οικοπέδου και χάρη στο «σινάφι» που ήταν κομμάτι του (φορτηγατζής γαρ) είχαν αρχίσει να πέφτουν και τα θεμέλια. Τα 3-4 διπλανά οικόπεδα που είχαν αγοραστεί στην έρημη τότε περιοχή της επαρχιακής πόλης, είχαν και αυτά αρχίσει να φτιάχνουν τα θεμέλια.
Όμως να, άρχισαν και οι πρώτες παρεμβάσεις. Ο χωροφύλακας της περιοχής ,με ύφος, τους ανακοίνωσε ότι αυτό που κάνουν είναι παράνομο «γιατί η περιοχή είναι εκτός σχεδίου πόλεως» και ότι «αι αρχαί του τόπου δεν θα επιτρέψουν την ανομίαν».
Δεν έδωσαν μεγάλη σημασία.
«Γυναίκα τώρα με την ΕΔΑ αξιωματική αντιπολίτευση, δεν θα μπορούν οι εθνικόφρονες να κάνουν ότι θέλουν. Δεν περνά όπως παλιότερα η μπογιά τους» υποστήριξε με σθένος ο πατέρας.
Με την αποκοτιά της ανάγκης για «κεραμίδι» αλλά και τις αυταπάτες της… «αξιωματικής αντιπολίτευση» ξεκίνησαν να φτιάχνουν το πρώτο δωμάτιο, σύμφωνα με το σχέδιο του εργολάβου και των μαστόρων (πού τότε μηχανικοί και αρχιτέκτονες…)
Η φαγάνα όμως της νομαρχίας έκανε την εμφάνιση της, συνοδευόμενη από χωροφύλακες.
«Σας προειδοποιήσαμε ότι αυτό που κάνετε είναι παράνομο. Η διαταγή είναι το γκρεμίσουμε»
Παρά τα κλάματα και τα παρακάλια της μητέρας (ο σύζυγος έλειπε στη δουλειά) η φαγάνα έκανε το «θεάρεστο έργο της». Το ίδιο άλλωστε έκανε και στα γειτονικά οικόπεδα.
Η αγανάκτηση τον οδήγησε την άλλη μέρα στο γραφείο του Νομάρχη.
Το θάρρος του παλιού ΕΠΟΝιτη ξύπνησε μέσα του:
«Τι είναι αυτά που κάνετε. Το οικόπεδο είναι νόμιμο και η υπόσχεση του δημάρχου είναι ότι θα μπει η περιοχή γρήγορα στο σχέδιο πόλης. Τι μανία τέλος πάντως σας έχει πιάσει να γκρεμίζεται τα σπίτια μεροκαματιάρηδων;»
Ο νομάρχης, παρά τη γνωριμία τους, τον απάντησε κοφτά:
«Άρχισες τα παλιά πάλι; Εφαρμόζουμε τον νόμο, δεν είναι αντάρτικο εδώ».
Η ιδέα ήταν δική του και την μετέφερε και στους γείτονες.
«Συνεννοήθηκα με τους εργάτες. Θα χτίζουμε το βράδυ με τις γκαζόλαμπες και το πρωί θα απλώνουμε σε όσα κτίσαμε την Ελληνική σημαία. Δεν πιστεύω ότι θα τολμήσουν να γκρεμίσουν κτίσματα που έχουν τη σημαία πάνω τους. Θα την σεβαστούν»
Οι πρώτες μέρες κύλησαν σύμφωνα με το σχέδιο. Ήδη είχαν χτιστεί τα δύο πρώτα δωμάτια και συνέχιζαν.
Όμως στο τέλος της βδομάδας η φαγάνα έκανε και πάλι την εμφάνισή της συνοδευόμενη αυτή τη φορά και με τον εισαγγελέα της περιοχής και πλήθος αστυνομικών.
Οι φωνές ότι «δεν σέβεστε το σύμβολο του Έθνους» πήγαν στον βρόντο. Η σημαία διπλώθηκε αφού διπλώθηκε προσεκτικά, στη συνέχεια η μπουλντόζα γκρέμισε ξανά ότι με κόπο είχε φτιαχτεί.
Είχε φτάσει Οκτώβριος και η κατάσταση δεν προχωρούσε. Η μητέρα διάβαζε πάντα προσεκτικά τις ειδήσεις από την ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ που αγόραζε, μια και η ΑΥΓΗ, δύσκολα βρισκόταν στα περίπτερα της περιοχής.
«Στις 27 θα έλθει εις την….ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής προκειμένου, επικεφαλής κυβερνητικού κλιμακίου εγκαινιάσει το φράγμα του ποταμού Αλιάκμονα που θα δώσει ανάσαν εις την ευρύτερην περιοχήν.»
Ο δρόμος για το φράγμα περνούσε μπροστά από τον δρόμο της νέας αυτής γειτονιάς. Μία παράτολμη ιδέα της ήλθε στο μυαλό. Μάζεψε τις υπόλοιπες γυναίκες και κατέστρωσαν το σχέδιο.
Από το πρωί περίμεναν την κυβερνητική πομπή, κρατώντας όσες είχαν τα νεογέννητα παιδιά τους στην αγκαλιά, ενώ όσες δεν είχαν κρατώντας ..ευαγγέλια.
Όταν είδαν την πομπή με τις μαύρες υπηρεσιακές κούρσες να πλησιάζει βγήκαν και έκλεισαν τον δρόμο. Ο τοπικός βουλευτής της ΕΡΕ, έβαλε τις φωνές, ενώ αμέσως τους κύκλωσε η αστυνομική δύναμη.
Οι γυναίκες φώναζαν, τα παιδιά έκλαιγαν, ενώ κάποιες έψελναν το «Υπερμάχω».
Και τότε τον είδαν να βγαίνει από το αυτοκίνητό του. Φορούσε πλατό γκρίζο και διακρινόταν αμέσως για το ύψος του. Όλοι παραμέρισαν στο πέρασμα του.
«Τι συμβαίνει εδώ; Γιατί τόση φασαρία;» ρώτησε με εκείνη την χαρακτηριστική Σερραϊκή προφορά του.
«Κύριε πρωθυπουργέ, γυναίκες της περιοχής είναι που εμποδίζουν να περάσουμε» του είπε ο τοπικός βουλευτής, που σίγουρα αισθανόταν ότι όλο αυτό το γεγονός «χαλούσε το προφίλ του» και ίσως και τα όνειρα αργότερα για καμία υφυπουργοποίηση.
Με γοργά αποφασιστικά βήματα, η μητέρα τον έφτασε και του είπε την ιστορία μονορούφι.
Έδειξε να τη ακούει προσεκτικά. Φώναξε δίπλα του τον νομάρχη, τον δήμαρχο και τον τοπικό βουλευτή.
«Δίνω εντολή να μπει η περιοχή σε δύο μήνες στο Σχέδιο Πόλεως. Μέχρι τότε να μην γκρεμιστεί κανένα σπίτι».
Η πομπή συνέχισε το δρόμο της, αφού οι γυναίκες της γειτονιάς είχαν πετύχει μία πρώτη νίκη.
Το βράδυ, όταν ο πατέρας έμαθε την ιστορία απλά χαμογέλασε και είπε στην μητέρα:
«Θα σε γράψει η ιστορία. Ήσουν αυτή που σταμάτησε την κούρσα του Πρωθυπουργού»
(Διήγημα που στηρίζεται σε πραγματικά γεγονότα, από τις ιστορίες της μητέρας μου, που «χάθηκε» πρόσφατα). Συγγραφέας: Αλέκος Χατζηκώστας.
…………………………………………………..
Ο Αλέκος Χατζηκώστας είναι Δημοσιογράφος και εκδότης της εφημερίδας «Η Άλλη Άποψη της Ημαθίας» και του alli-apopsi.gr. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες, περιοδικά και site εδώ και δεκαετίες, ενώ έχει συμμετάσχει με εισηγήσεις σε μια σειρά ιστορικά συνέδρια και ημερίδες. Έχει εκδώσει 8 βιβλία και συμμετέχει σε συλλογικούς τόμους , ενώ πολύ πρόσφατα και στα τέλη του 2019 κυκλοφόρησε την πρώτη του ποιητική συλλογή:’Μακρινή παρουσία’ /εκδόσεις Άλφα πί –Χίος. Αρχές του 2020 τον συναντάμε στην φιλόδοξη έκδοση ‘Γράμματα της ποίησης’ (υπότιτλος : 19 ποιητές εντέχνως στο Ατέχνως), ανθολογία με 19 νεοέλληνες ποιητές, εκδόσεις Ατέχνως(EkdoseisAtexnos).
Φωτό: Τα εγκαινίων του οικισμού με την παρουσία του Κ.Καραμανλή από το αρχείο του συγγραφέα Αλέκου Χατζηκώστα τον οποίο και ευχαριστώ θερμά για την συμμετοχή του στη στήλη.
Επιμέλεια
Τασσώ Γαΐλα
Αρθρογράφος
Ερευνήτρια Ελληνικής λογοτεχνίας.
