Ξεκίνησε για πολλοστή φορά η συζήτηση για την παράκαμψη του Βροντάδου, αφού για πολλοστή φορά αναγορεύεται σε μείζον πρόβλημα της Χίου, μιας και έχουν λυθεί τα προβλήματα του νοσοκομείου και των κέντρων υγείας, τα προβλήματα της Παιδείας, τα προβλήματα αντισεισμικής, αντιπλημμυρικής και αντιπυρικής προστασίας, τα ζωτικά προβλήματα της Αμανής, για γιατρούς, για εκπαιδευτικούς αποχέτευση, το λιμάνι στα Λιμνιά κλπ.
Πρώην και εν ενεργεία αιρετοί, «ανακάλυψαν» την ομορφιά της βόρειας Χίου και αποφάσισαν να συμβάλλουν στην ανάπτυξή της, γκρεμίζοντας το Αίπος, καταστρέφοντας την Κλειδού και το Ρεστά και όχι μόνο, γιατί οι δρόμοι και οι παρακάμψεις, είναι επιλέξιμα έργα στο ΕΣΠΑ, οι πραγματικές και ουσιαστικές μας ανάγκες όχι.
Περιέργως βέβαια στην τελευταία συνάντηση στην Περιφέρεια, με ευθύνη του νέου Αντιπεριφεριεάρχη, ήταν πολλοί οι κλητοί αιρετοί και μη και καλώς, αλλά όχι οι δημοτικοί σύμβουλοι του Βροντάδου, τουλάχιστον της Λαϊκής Συσπείρωσης στο δήμο Χίου.
Κατά τη δική μας γνώμη η περιοχή της Κλειδούς πρέπει να μελετάται ως συνολικό οικοσύστημα και όχι αποσπασματικά. Αποτελεί ένα σύνολο με δασικά, αγροτολιβαδικά και κτηνοτροφικά χαρακτηριστικά με αξιοσημείωτη πανίδα και χλωρίδα.
Με τον Αγ. Γεώργιο Ρεστά, Άγιο Στέφανο, Τρυπατέ, Αγ. Δημήτρη, πάνω από το Φαγάνο, Λιβάδα, Κολυδρό, Κουκουβά κλπ ,αποτελούν το περιαστικό δάσος του Βροντάδου αλλά και συνέχεια του περιαστικού της πόλης. Είναι επομένως πνεύμονας πρασίνου, εμπλουτισμού του υδροφόρου ορίζοντα στις εναπομείνασες πηγές γλυκού, πόσιμου και καλής ποιότητας νερού των πηγών Αγ. Δημητρίου – Κλειδούς που υδρεύεται ο Βροντάδος και κάτοικοι της πόλης της Χίου.
Υπάρχουν πλήθος περιπατητικών μονοπατιών και διαδρομών, από Κλειδού προς Καρυές – Δρακοντόσπηλο με αρχαίες εκχαράξεις, η πρόσφατα χαραγμένη Κλειδού – Λιβάδα – Δασκαλόπετρα, η Κλειδού – Φαγάνος – Αίπος – Αρβανίτισσα ή Εγγίσα και λοιπές κυκλικές και μη διαδρομές.
Επιπροσθέτως ετοιμάζεται η μεγάλη περιπατητική διαδρομή 92 χλμ , για την οποία γίνεται πολύς λόγος και αναρωτιόμαστε που συνάδει ο περιπατητικός τουρισμός με τα φαραωνικά έργα που οραματίζονται κάποιοι.
Υπάρχει το Περιβαλλοντικό Κέντρο Ομηρούπολης, που δραστηριοποιείται στην περιοχή μέχρι τη μέσα Κλειδού και στη γύρω περιοχή. Πρόσφατα η ομάδα «Φίλοι Μονοπατιών Χίου» με τον κ. Χαλάτση, με ιδιωτική χορηγία και τη βοήθεια του δήμου Χίου, σηματοδότησαν το περιπατητικό μονοπάτι Κλειδού- Δασκαλόπετρα, στο οποίο αναφερόμαστε.
Στο παρελθόν επί Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης είχε ληφθεί απόφαση να κηρυχθεί περιοχή ιδιαίτερου κάλλους και επί Δημοτικής Αρχής Ομηρούπολης, περιοχή προστασίας του τοπίου.
Στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο θέσαμε το θέμα σε ερώτηση για τις ενέργειες του Δήμου μιας και το αφορά άμεσα το θέμα , αλλά η Δημοτική αρχή σιώπησε ως συνήθως.
Εκτός των άλλων όμως, υπάρχει και ένα ερώτημα που το συναντάμε στις συζητήσεις μας: Ποια η σκοπιμότητα ενός μεγάλου έργου, που αλλοιώνει ανεπανόρθωτα το τοπίο, όταν ο περιφερειακός της Χίου ελάχιστα έχει αποδώσει ως προς τη χρήση του, ποια η σκοπιμότητα όταν σε όλο τον κόσμο, περιοχές φυσικής ομορφιάς γίνεται προσπάθεια να διατηρούνται και όχι να αλλοιώνονται, να αστικοποιούνται, να τεμαχίζονται.
Ποια η σκοπιμότητα μιας κυνικής συζήτησης του τύπου «θα κοπούν και κάποια δέντρα» , όταν το καλοκαίρι με τις εγκληματικές ευθύνες όλων των κυβερνήσεων, χάσαμε πάνω από ένα εκατομμύριο στρέμματα δάσους, όταν στη Χίο με δύο μόνο φωτιές της τελευταίας δεκαετίας χάθηκαν πάνω από 200.000 στρέμματα, όταν η συγκεκριμένη περιοχή είχε γίνει στάχτη στο παρελθόν και ανέκαμψε.
Ποια η σκοπιμότητα, όταν προέχουν οι βασικές υποδομές στη ζωή μας, Υγεία, πρόνοια, Παιδεία, πολιτική προστασία, να δίνονται εκατομμύρια ευρώ σε αυτά τα έργα.
Ποια η σκοπιμότητα όταν η πρόσβαση στη βόρεια Χίο γίνεται ήδη:
- με παράκαμψη του Βροντάδου από Καριές, Αυγώνυμα, Ελίντα κλπ
- από το Πιτυός και μπορεί να υπάρξει και τρίτη πρόταση που αναλύουμε παρακάτω.
Συμπερασματικά και για όλους αυτούς τους λόγους, ως Λαϊκή Συσπείρωση απορρίπτουμε κάθε σκέψη για χαράξεις νέων δρόμων στη συγκεκριμένη περιοχή, πολύ περισσότερο, ενός περιφερειακού δρόμου με τις καταστροφές και αλλαγές που θα επιφέρει, έχοντας υπόψη μας και τις παλαιότερες προτεινόμενες λύσεις, που ανασκολόπιζαν όλες αυτές τις περιοχές και δημιουργούσαν προβλήματα ζωτικής σημασίας, όπως η καταστροφή της πηγής πόσιμου νερού στην Κλειδού, που επανέρχεται με τη νέα πάλι συζήτηση.
Περιέργως ο πρώην Δήμαρχος Ομηρούπολης κ. Ζαννίκος, μας βεβαιώνει ότι τα πηγαία νερά δε θα χαθούν, όταν σε σχετική μας ερώτηση σε παλαιότερη συνάντηση με τους τεχνικούς της περιφέρειας και τον κ. Μπογδάνο, δεν δόθηκαν εγγυήσεις για κάτι τέτοιο και είναι εύλογο και προφανές το γιατί !!! Επιπροσθέτως, πού πήγε το νερό της πηγής του Ρεστά; Πού πήγε των «Περδίκων το νερό» ασχέτως αν δεν χρησιμοποιούνταν; Γιατί στο Ράκτη και στον Αγ. Δημήτρη βαίνει μειούμενο; Πού πήγαν ανά τη Χίο άλλα πηγαία νερά;
Το πρόβλημα εστιάζεται κυρίως στις περιοχές Αγ. Ισιδώρου προς Πούλου – Γιομέλιδο, Αγ, Μακάριο και Λιβάδια. Οφείλεται και στην παλαιότητα των δρόμων, που είναι και στενοί και στα παρκαρισμένα αυτοκίνητα που δημιουργούν πρόβλημα κυρίως στα μεγάλα οχήματα και κυρίως τα καλοκαίρια για τα ΙΧ. Πρόβλημα όχι απροσπέλαστο ούτε τόσο μεγάλο ,ώστε να δικαιολογούν εκατομμύρια ευρώ και μη ανατάξιμες καταστροφές του περιβάλλοντος.
- Τουναντίον, μέσα από το υπάρχον δίκτυο υφιστάμενων αγροτικών δρόμων πλησίον ΣΜΑ δήμου Χίου στον υπάρχοντα περιφερειακό, Καρυών, Αγ. Γεωργίου Ρεστά, Κλειδούς, μπορεί η χρήση τους να οδηγήσει σε μια παράκαμψη που ήδη καταλήγει στο Σταυρό, πλησίον Αγ. Μακαρίου. (Οικία Μανάρα)
- Η εύρεση χώρων για πάρκινγκ, αγορά ή ενοικίαση, σε σημεία αιχμής της εθνικής οδού, που θα μετριάσει το πρόβλημα της εσωτερικής κυκλοφορίας αρκεί να υπάρχει πολιτική βούληση.
- Η μονοδρόμηση του δρόμου που περνά από Γιομέλιδο με κάθοδο ή άνοδο μέσω του δικτύου που αναφέρουμε.
Ουσιαστική παράκαμψη του Βροντάδου, εφόσον κρίνεται αναγκαία, για μεγάλα βαρέα οχήματα, τουριστικά λεωφορεία και ΙΧ, μπορεί να γίνει- εκτός από τους δύο υφιστάμενους από Καριές _Αυγώνυμα και Πυτιός, με τους παρακάτω τρόπους .
- Με την απαγόρευσή τους στο εσωτερικό του αστικού ιστού του Βροντάδου.
- Με την αξιοποίηση του περιφερειακού δρόμου Χίου που καταλήγει στην παραλιακή εθνική οδό Χίου-Καρδαμύλων , μπορεί να γίνει παράκαμψη:
- Μέσω Πυτιούς που αναφέραμε με παράκαμψη μικρή της πλατείας του χωριού.
- Αν κρίνεται αναγκαίο ο ίδιος δρόμος φτάνει Μηλιγκά και στις Αφαλατώσεις υπάρχει δρόμος έτοιμος που οδηγεί μέσω Κυμιών στο χωριό της Κιβωτού παρακάμπτοντας το βουνό του Αίπους.
Σε αυτή την περίπτωση και εφόσον υπάρχει συμφωνία με τις τοπικές κοινωνίες, υπάρχει:
- Έτοιμη χάραξη υφιστάμενου αγροτικού δρόμου.
- Καμία αποζημίωση ιδιοκτησίας, έως ελάχιστη, ευρύ πεδίο για αποκλίσεις σε αξεπέραστα προβλήματα.
- Αξιοποίηση του αρχαιολογικού χώρου «Σωροί της γριάς» με τις υποδομές που σήμερα «φιλοξενούν» κατσίκια.
- Ομαλότερες αναβάσεις.
- Περαιτέρω βελτιωμένη πρόσβαση και καλύτερη διαχείριση των εκεί κτηνοτροφικών μονάδων.
Κλείνοντας, θεωρούμε αυτονόητο ότι οποιαδήποτε λύση, πρέπει να έχει τη σύμφωνη γνώμη του τοπικού συμβουλίου και των συλλογικών οργάνων των κατοίκων μέσα από λαϊκή συνέλευση.
Ασχέτως φυσικά όλων αυτών, το δικαίωμα ενός λαού για την επιλογή των οποιονδήποτε λύσεων είναι αναφαίρετο, όμως η όποια λύση αποκλίνει από τις παραμέτρους που θέτουμε, στο μέτρο των δικών μας δυνατοτήτων θα μας βρει απέναντι και σε αυτή την κατεύθυνση θα καλέσουμε τον κόσμο να κινηθεί, γιατί εμείς αποδεικνύουμε στην πράξη, ότι δεν μετράμε το πολιτικό κόστος , αλλά το μέτρο στη ζωή μας , στην προστασία της φύσης και στις ανάγκες μας.
