Ένα απο τα μεγαλύτερα “αγκάθια” στις σχέσεις των δύο φύλων στην σημερινή εποχή,αλλά και διαχρονικά, είναι ο ανταγωνισμός και η καχυποψία που υπάρχει μεταξύ τους. Όσον αφορά τον ανταγωνισμό στις μέρες μας αυτός είναι πολυ μεγαλύτερος και έντονος απο άλλοτε,τόσο σε κοινωνικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο,μιας και το γυναικείο φύλο μπήκε δυναμικά στην αγορά εργασίας,αλλά κυρίως στο συναισθηματικό πεδίο.
Και ο ανταγωνισμός (που δεν γίνεται με θεμιτά μέσα)φέρνει ως συνήθως και την καχυποψία.Με αυτόν τον τρόπο τα δυο ανταγωνιστικά φύλα,αλληλοκατηγορούνται για εγωκεντρικές τάσεις,αδιαφορία,ζήλεια,απιστία και τόσα άλλα.
Ένα δεύτερο σφάλμα που κάνουμε,κατά την γνώμη μου,και αυτό αφορά ισομερώς και τα δύο φύλα,είναι οτι δεν μπορούμε ή δεν θέλουμε να κατανοήσουμε το αυτονόητο.
Προσπαθούμε να εξηγήσουμε,να αντιληφθούμε,να νοιώσουμε το αντίθετο δέος (τόσο οι άνδρες τις γυναίκες και το αντίθετο)
Προσπαθούμε με λίγα λόγια να κατανοήσουμε και να εξηγήσουμε την ίδια την Φύση.Μα…η Φύση δεν εξηγείται.
Είναι αυτή που είναι.
Είναι σαν να αναρωτιέσαι γιατί ένα τριαντάφυλλο έχει αγκάθια η γιατί ένα κυπαρίσι είναι ψηλό και ίσιο.Έτσι και οι Άνθρωποι, οι μεν γυναίκες αναρωτιούνται γιατί να είναι οι άντρες τόσο άπιστοι η εγωιστές ή μύρια τόσα άλλα,οι δε άντρες μέμφονται την γυναικεία πονηριά και τα τερτίπια τους κ.λ.π.
Βεβαίως οι κοινωνικές συνθήκες και δομές,το περιβάλλον που μεγαλώνουμε διαμορφώνει το πλαίσιο στο οποίο ζούμε (στερεότυπα,νοοτροπίες,συμπεριφορές) αλλά πιστεύω βαθειά οτι η αρχέγονη καταβολή μας,αυτή του θηλυκού και του αρσενικού,ειναι δεδομένη και πάγια και ως αυτή θα έπρεπε να την αντιληφθούμε.Τότε ίσως για όλους μας,αλλά κυρίως για τις σχέσεις των δύο φύλων,θα ήταν όλα πιο απλά.
Κώστας Γραμματικόπουλος.
Συγγραφέας-ποιητής.
