του Παντελή Κυδώνη
Τελικά αλήθεια ποιοί επιβιώνουν την σήμερον ημέρα; ΟΙ ΔΩΣΙΛΟΓΟΙ; ΟΙ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ; ΟΙ ΚΑΤΑΔΟΤΕΣ;
Βαρύς χαρακτηρισμός… αλλά τελικά ναι, ο χαφιές ή σπιούνος, αυτός την σήμερον ημέρα θα πάει μπροστά σε αυτή την κοινωνία που ζούμε και πιστέψτε είναι πολλοί αυτοί οι κατοχικοί πληροφοριοδότες ανάμεσα μας.
Μία εποχή που οι ψίθυροι είναι πολλοί, για να καρφώσουν και να εντυπωσιάσουν. Να κατακρίνεις αλλά φυσικά να μην κριθείς… Τι άνθρωποι είναι αυτοί αλήθεια που πατούν επί πτωμάτων για να πετύχουν στην ζωή τους… νομίζοντας φυσικά ότι θα πετύχουν απλά δεν ξέρουν το τι τους περιμένει…
Μια εποχή που το δίκαιο συγχέεται με τη δικαιοσύνη των ισχυρών και η βία του αμυνόμενου με τη βία του επιτιθέμενου. Οι νοσταλγοί του νόμου 4000 περί τεντιμποϊσμού και τους πρόθυμους κόλακες της περήφανης εξουσίας.
Αχ… ναι, είναι η αλήθεια. Αυτοί όλοι αποτελούν μια αυτόνομη κοινωνική κατηγορία που επιβιώνει διαχρονικά.
Αυτοί που στο μεσοπόλεμο κατέγραφαν τους απεργούς για χάρη του ιδιώνυμου, αυτοί που στην κατοχή πλούτιζαν με κουκούλες και δωροληψίες, αυτοί που στη χούντα σύχναζαν σε καφενεία και δούλευαν σε περίπτερα, αυτοί τώρα ζούνε ανάμεσα μας και τους δείχνουμε εμείς με το δάχτυλο και όχι αυτοί.
Σε πολλές επιχειρήσεις επιβραβεύονται για το ρόλο τους, καρφώνουν για να ανεβούν ένα σκαλί ψηλότερο, φυσικά με ακριβά και ανήθικα ανταλλάγματα, αλλά ολίγον τέτοιους ανθρώπους τους ενδιαφέρει η ηθική.
Ποιος είναι ο ρόλος τους ανάμεσα στην εξουσία και τους αμφισβητίες της; Να καρφώσουν τους δεύτερους… για να επιβραβευτούν για το κατόρθωμα τους.
Οι σπιούνοι ανέκαθεν υπήρχαν ως κάτι αναγκαίο. Σήμερα η κίνηση τους προχωράει ένα βήμα παρακάτω, με την σπιουνιά σαν χρήσιμο εργαλείο επιστροφής στην κανονικότητα. Και αυτό είναι το πιο επικίνδυνο. Οι πληροφοριοδότες βγαίνουν από τις καπαρντίνες και τα μαύρα γυαλιά και ξεχύνονται στην κοινωνία ως υπερασπιστές του ορθού. Επαγγελματίες χαφιέδες που ονειρεύονται μια κοινωνία φακελωμάτων και καταδοτών.
Αμ το άλλο; Να καλύπτεις τον ρουφιάνο λες και πρέπει να του χρωστάς χάρη που «σου άνοιξε τα μάτια» για κάποιο άλλο πρόσωπο; Να μη θες να τον εκθέσεις, κι ας εκτίθεται από μόνος του. Έτσι του δίνεις δύναμη.
Άραγε την ιδιότητα του ρουφιάνου, την έχουν έμφυτη κάποιοι ή είναι κάτι που καλλιεργούν χρόνο με το χρόνο;
Ευτυχώς, εκτός από αυτό το μοντέλο υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που κοιτούν τους άλλους στα μάτια και όχι από το ματάκι της εξώπορτας.
Αλλά θα πρέπει να γνωρίζουν ένα πράγμα. Την ρουφιανιά πολλοί αγάπησαν, τον ρουφιάνο ουδείς…
του Παντελή Κυδώνη
