Λ. Πυκνής: Λες και ήταν ΧΘΕΣ……ΟΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ του ΕΡΩΤΑ είναι Ζωντανές! Η Αγάπη δεν σβήνει ποτέ!

Το αφιερώνω στην ΙΟΥΛΙΑ μου!

Στις 15 ΙΟΥΝΙΟΥ 2019 έκλεισαν 50 χρόνια από τις 15 Ιουνίου του 1969! Πάντοτε και μονίμως ζω το το δικό μου αληθινό παραμύθι, μια ολόκληρη ιστορική διαδρομή που ξεκίνησε το απόγευμα στις 27 Οκτωβρίου 1966 και παρά τα γεγονότα που στην διαδρομή έχουν προκύψει το μυαλό μου με τίποτα δέν θέλει να τα αποβάλει ή να τα ξεχάσει ,αλλά τα διατηρεί ζωντανά Λές και ήταν Χθές!

Και πράγματι λες και ήταν χθες ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΙΟΥΝΙΟΥ του 1969 που πήρα 4ημερη άδεια από νεοσύλλεκτος που ήμουν στην Κόρινθο και ετοιμαζόμαστε να δούμε ποιοί είχαν προκριθεί να γίνουν αξιωματικοί ,εγώ βγήκα αναφορά Συντάγματος και ζήτησα 4ημρρη άδεια γάμου μπροστά σε 2000 στρατιώτες και αξιωματικούς! Έγινε ο μεγάλος χαμός με γέλια και χειροκροτήματα, πανζουρλισμός!

Ο Διοικητής την ενέκρινε και μου λέει φύγε γρήγορα μην χάνεις χρόνο και να γυρίσεις φρέσκος και ορεξάτος!

Ναός Κοιμήσεως Θεοτόκου Μητρόπολη Αμαρουσιου Αττικής! Φυσικά κρατήσαμε το έθιμο και πήγα πρώτος στην εκκλησία Άλλωστε ήταν πολύ κοντά από το σπίτι της θείας Ελευθερίας και πολύ γρήγορα τάχιστα έφθασε και η ΙΟΥΛΙΑ με στολισμένο ταξί συνοδευόμενη από τους γονείς της! Ο γάμος έγινε με πάρα πολύ κόσμο γιατί υπήρχαν πολλοί συγγενείς θείες, θείοι, εξαδέλφια και φίλοι της ΙΟΥΛΙΑΣ, αλλά για μένα παραβρέθηκε ένας πρώτος μου εξάδελφος αιωνία του η μνήμη ο Γιάννης Γιαννιώδης σύζυγος της πρώτης μου εξαδέλφης Ελένης που πρόσφατα πήγε και τον βρήκε στον παράδεισο!

Ίσως τώρα κάνουν μαζί παρέα και με την ΙΟΥΛΙΑ! … Μhν νομίζετε ότι είμαι γραφικός, ξέρω πολύ καλά το τί μου γίνεται!

Άλλωστε μετά από έξι χρόνια απουσίας έχω συνηθίσει! Θυμάμαι όμως με μεγάλη γλύκα, με μεγάλη λαχτάρα ,μόλις τελείωσε το μυστήριο του γάμου και αφού χαιρετιστήκαμε με όλους τους παρευρισκομένους τους αφήσαμε να διασκεδάσουν με τον τρόπο της εποχής εκείνης και εμείς με το στολισμένο νυφικό ταξί την κοπανήσαμε για το ξενοδοχείο ΣΕΜΙΡΑΜΙΣ στο Κεφαλάρι της Κηφισιάς ιδιοκτησίας τού τότε Γενικού Διευθυντού της Φαρμακοβιομηχανίας ADELCO, αείμνηστου πλέον πριν πέντε χρονια και γαμπρού του ιδιοκτήτη ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ, του Ψαριανου την καταγωγή Γιώργου ΚΑΜΠΑΝΗ που λόγω συνεργασίας μας στα φάρμακα μου είχε κάνει έκ των προτέρων γαμήλιο δώρο την παραμονή μας στο Ξενοδοχείο ΣΕΜΙΡΑΜΙΣ!

Μείναμε τρεις αξέχαστες μέρες και νύχτες, πλέον νόμιμο ζευγάρι μετά τα όσα είχαμε περάσει και τραβήξει από οικογενειακές αρνήσεις και αντιπαλότητες! Θυμάμαι την πολυτέλεια αυτού του υπέροχου ξενοδοχείου πέντε αστέρων σημερινών βαθμίδων, αλλά για πρώτη φορά είχα φάει το μενού ψημένο μέσα σε όστρακα!

Τρεις μέρες και νύχτες χαρήκαμε το μαλλιοκουβάριασμα πάνω στο πολυτελέστατο κρεβάτι ,αλλά παρόλο τα συχνά ντούζ που απολάμβανα λόγω στρατού ,μέχρι την τελευταία μέρα στον ομφαλό μου βρίσκαμε ρύζι από το πολύ που μας έριξαν!

Όχι σαν και σήμερα που απαγορεύουν το ρύζι στους γάμους! Γι’ αυτό να μην παραπονιούνται οι παπάδες και οι δεσποτάδες που γίνονται πολιτικοί γάμοι!

Οι θρησκόληπτες απαγορεύσεις οδηγούν τους πιστούς εκτός των εκκλησιών! Τα έθιμα διατηρούνται δεν καταργούνται κατά το δωκούν! Και έτσι από την πολυτέλεια του πεντάστερου ΣΕΜΙΡΑΜΙΣ στις 21 ΙΟΥΝΙΟΥ βρέθηκα στην σκληρή εκπαίδευση της ΣΕΑΠ! Επισυνάπτω φωτογραφίες του ΣΕΜΙΡΑΜΙΣ και του γάμου μας! Μ αυτά όλα που γράφω ξαναζώ τις γλυκές στιγμές που έζησα και πέρασα με την σύντροφο της ζωής μου που μας άφησαν μόνο σαρανταεφτά χρόνια να μοιραζόμαστε το ίδιο μαξιλάρι! Δεν θέλω να συγκινήσω κανέναν αναγνώστη, εγώ όταν τα γράφω Νοιώθω υπέροχα λες και ήταν Χθες! Πενήντα χρόνια μπροστά στην ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ δέν είναι τίποτα! Φυσικά σαν χθες 15 ΙΟΥΝΙΟΥ 1996 πριν από είκοσι τρία χρόνια παντρεύτηκε και η κόρη μας!

Γιατί το γράφω, γιατί η κακογλωσσιά, η ζήλια και ο φθόνος μας στοίχισε την μέρα αυτή το σπάσιμο και το στραπατσάρισμα τού δεξιού αγκώνα της ΙΟΥΛΙΑΣ γι’ αύτό υπάρχει και η φωτογραφία της με το δεμένο χέρι με το μαντήλι!

Αναλυτικά τα γεγονότα αυτά στο επόμενο βιβλίο μου για τα ιατρικά γεγονότα και την περιρρέουσα ιατρική ατμόσφαιρα όπως την έζησα και δραστηριοποιήθηκα την περίοδο από το 1963 έως το 1980 στην ΧΙΟ μέσα στις κλινικές και τα χειρουργεία!

Η τελευταία μου σοβαρή ιατρική πράξη ήταν το φτιάξιμο, ανάταξη και γύψωμα στο χέρι της ΙΟΥΛΙΑΣ από το ίδιο βράδυ την ίδια στιγμή στις 15 ΙΟΥΝΙΟΥ 1996 στο Goldensand στον Καρφά του Φεγγουδάκη!

Χίος, 16 ΙΟΥΝΙΟΥ 2019

Απόγευμα Λευτέρης Πυκνής

(ΜΑΛΛΙΑΣ ) Καλλιμασιώτης

Σχετικές δημοσιεύσεις

Αφήστε ένα σχόλιο

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.