Αύγουστος 2020
Τελευταίες ημέρες του Αυγούστου και τα μελτέμια δεν λένε να ησυχάσουν. Ο δε κορωνοϊός έχει διαλύσει τους πάντες και τα πάντα!… Μέσα στο σκοτάδι που μας περιβάλει ακούγεται ένα χαρούμενο «μαντάτο»! Ζωντανή μουσική με πολλά τραγούδια στον Όρμο του Λω την Πέμπτη το βράδυ. Διοργάνωση: ένα ντόπιο Σωματείο! Τιμή: 10 Ευρώ (πιάτο κι ένα ποτό)! Όλα λοιπόν λογικά, παρέα καλή (οικογενειακά), απόσταση από το σπίτι μου ελάχιστη, οπότε «αριβάρω» κι εγώ ελπίζοντας (ποντάροντας) σε ένα καλό βράδυ. Και πράγματι, μέχρι κάπου σημείου, όλα πήγαιναν θαυμάσια. Ο μεζές καλός, η μουσική καλή, ο τραγουδιστής θαυμάσιος, όμως (αχ! αυτό το όμως) κάποια στιγμή… σκάει η… «βόμβα»! «Έλεγχος, έλεγχος από την Εφορία» (τι βόμβα, τι Εφορία)! Βέβαια, «καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται», δηλ. ο φίλος μου που διαχειρίζεται (που εκμεταλλεύεται) την επιχείρηση (το bar) είναι τυπικότατος και είχε προβλέψει κι έκοβε αποδείξεις σε όλα τα τραπέζια. Έτσι ο έλεγχος περατώθηκε με ένα χαρούμενο χειροκρότημα από όλους (και όλες) τους παρευρισκόμενους!… Αμ δε! «Πίσω έχει η αγκάθα το κεντρί της»![2] Μαθαίνω ότι εκ των υστέρων επιβλήθηκε στην επιχείρηση (στο φίλο μου τον Κ.Τ. δηλαδή) ένα πρόστιμο 500€(;) και διοικητική ποινή κλεισίματος της επιχείρησης για κάποιο χρονικό διάστημα!… Η πιο πάνω τιμωρία επιβλήθηκε για λάθη του παρελθόντος διότι, επαναλαμβάνω, ο πρόσφατος έλεγχος δεν απέδειξε ατασθαλίες!…
…………………………………………………………………………………………
Το κείμενο έμεινε ημιτελές για αρκετές ημέρες, για πολλούς και διαφόρους λόγους. Τώρα, ευρισκόμενος στο σπίτι μου στο Μαρούσι και σκεπτόμενος αυτούς που έμειναν πίσω «φυλάσσοντας Θερμοπύλες», χωρίς δουλειά (κλείνουν και τα τελευταία καταστήματα εστίασης), με ηυξημένα έξοδα (ανοίγουν και τα σχολεία), και γενικώς με όλα να πηγαίνουν ανάποδα (δεν αναφέρω το μεγάλο πρόβλημα που ονομάζεται «μεταναστευτικό»), σκέπτομαι(!) τι θα έκανα εγώ αν ήμουν στη θέση τους! Επειδή δεν μπορώ να απαντήσω (στην πραγματικότητα αποφεύγω να απαντήσω), αφήνω ΕΣΑΣ να απαντήσετε (ο νοών νοείτο)!
Αγαπητοί Αναγνώστες,
Συγχωρείστε με για την επιμονή μου και για τα λάθη μου. Με τα γραφόμενά μου ΔΕΝ εννοώ ότι πρέπει να κλέβομε το Κράτος ή ότι πρέπει να κάνομε «τα στραβά μάτια» στις παρανομίες των συμπολιτών μας, αλλά υπάρχουν πολλοί τρόποι να τους συνετίσομε. Όχι να καταστρέφομε επιχειρήσεις και εργαζομένους!…
Και πάλι ζητώ συγνώμη για το ύφος μου. Κάνω πολλά λάθη, δεν ισχυρίζομαι ότι τα ξέρω όλα!…
Πάντα με ΑΓΑΠΗ,
…από την ξενιτιά της Αθήνας,
ο «φανατικός» Χιώτης,
Αναστ. «Ι. Τριπολίτης
[1] Συνεχίζω με καλοκαιρινές αναμνήσεις!…
[2] Από ό,τι θα παρατηρούν όσοι διαβάζουν τα κείμενά μου, χρησιμοποιώ εκφράσεις λαϊκές ή/και ρήσεις των αρχαίων μας προγόνων, προσπαθώντας να κρατήσω τη γλώσσα μας ζωντανή!…
