Σὲ μία κατανυκτικὴ καὶ συγκινητικὴ ἀτμόσφαιρα στὸν Ἱερὸ Ναὸ Ἄγ. Δημητρίου Νέου Φαλήρου την Κυριακὴ 10 Ὀκτωβρίου 2021 ὁ Σέβ. Χίου, Ψαρων καὶ Οἰνουσσων κ. Μάρκος ἐτέλεσε την Θ. Λειτουργία γιὰ την συμπλήρωση 10 ἐτῶν ἀρχιερωσυνης. Συλλειτουργοὶ τοῦ ὁ Ἀρχιμ. Νηφων Καπογιαννης, Πρωτοσύγκελλος τῆς Ι. Μ. Πειραιως, ὁ Ἀρχιμ. Παντελεήμων Βωλος, Ἐφημέριος Ι. Ν. Τίμιου Σταυροῦ Καρδαμυλων Χίου, ὁ Ἀρχιμ. Βαρθολομαῖος Σιαρλῆς τῆς Ι. Μ. Πατμου, μαθητης τοῦ Σεβ. Χίου, ὁ Πρωτοπρ. Ἰωάννης Λιακόσταυρος, Προιστάμενος τοῦ Ναοῦ, καὶ ὁ Ἱερευς π. Παῦλος, μαζὶ μὲ τον Ἀρχιδιάκονο τοῦ Σεβ. Χίου Ἀπόστολο Λαρδα.
Μέσα στὸ ἐκκλησίασμα ὁ Ἐπιτ Α/ΓΕΝ Ναύαρχος Κοσμᾶς Χρηστιδης, οἱ Ἀντιστράτηγοι Γεώργιος Τσιτσικώστας καὶ Νικόλαος Φλάρης, οἱ Ὑποστράτηγοι Δημόκριτος Κωνσταντάκος καὶ Πάρης Καπραβέλος, ὁ Ταξίαρχος Ἰωάννης Κορέλης, οἱ Συνταγματάρχες Νικόλαος Λέκκας, Βασίλειος Πασχάλης καὶ Ἀντώνης Φουρνιστάκης, ὁ Ἀντισυνταγματάρχης Παναγιώτης Τσάπαλος, ὁ πρ.Ὑπαρχηγὸς Λ.Σ. Ναύαρχος Δημήτριος Τσιαδῆς, ὁ Ἀνθυπολοχαγὸς Ἐμμανουὴλ Σ. Στεῖρος, ὁ πρ. Ὑπουργὸς Γεώργιος Κουμουτσάκος, ὁ Βουλευτὴς Στρατηγὸς ἐ.α. Ν. Μανωλάκος, ὁ κ. Ζήσης Φωτάκης, Ἐπίκουρος Καθηγητής Ναυτικῆς Ἱστορίας Σχολῆς Ναυτικῶν Δοκίμων, οἱ συμφοιτητὲς τοῦ Σεβασμιωτάτου Φιλόλογοι Παναγιώτης Φεύγας καὶ Μαρία Παλμοῦ; οἱ Πρόεδροι τῶν ἐν Ἀθήναις Ψαριανῶν Ἐλίνα Κωνσταντάρα, Χαλκουσίων κ. Χονδρογιωργάκης καί Ἐλευθέριος Αὐγουστίδης καί Βαβυλουσίων κ. Κωνσταντῖνος Μαρτάκης, ὁ πρ. Πρόεδρος ΕΒΑΤ γιατρὸς Ἄν. Τριπολίτης, ἡ γιατρὸς Μαρία Κούλουρη-Βακαλοπούλου, ὁ Πάρεδρος τοῦ ΣτῈ κ. Μιχαλακόπουλος, ὁ συνεργάτης τῆς Ἱερᾶς Σύνοδου Κωνσταντῖνος Χολέβας, παιδιὰ τῆς Κατασκηνώσεως τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Χίου ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ κ.α.
Ὁ Σέβ. Χίου ὁμίλησε μὲ θέμα:
1821: Οἱ Μεγάλες καὶ Βασιλικὲς Ὧρες τοῦ Ἔθνους.
Κορυφαία στιγμή, μὲ την ὁποία ὁ Φιλόλογος Ἱεραρχῆς θέλησε νὰ συνδέσει την ἐπέτειο, ἡ ἀπονομὴ τοῦ σταυροῦ τοῦ Ἄγ. Ἰσιδώρου παράσημου τῆς Ι. Μ. Χίου στον Ἐλλογιμ. κ. Στέφανο Ἤμελλο, πρ. Πρόεδρο τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν καὶ Καθηγητὴ τοῦ Σεβασμιωτάτου στὸ μάθημα τῆς Λαογραφίας στην Φιλοσοφική Ἀθηνῶν (1983-1987).
Μὲ την ἐνέργεια τοῦ αὐτὴ ὁ Σέβ. Χίου θέλησε νὰ ἐκφράσει την εὐγνωμοσύνη του σὲ ἕνα κορυφαῖο ἐπιστήμονα, πιστὸ Χριστιανό, καὶ ἀκέραιο ἄνθρωπο,ἀλλὰ καὶ νὰ τονίσει ὅτι ἡ φοίτησή του στην Φιλοσοφικὴ Ἀθηνῶν ἐλίπανε τον νοῦ καὶ την ψυχή του μὲ ὑψηλούς φιλοσοφικούς στοχασμούς, οἱ ὁποῖοι ἐπληρωθηκαν μὲ την ἐξ ὁλόκληρου ἀφιέρωση τοῦ “εἶναι” του στην διακονία τοῦ ὄντως Ὄντος, δηλαδὴ τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ.
