Μια Καλημέρα είναι αυτή! Πες την κι ας πέσει χάμω .. πέφτουν κάτω οι καλημέρες μας; όχι ,όσο την κρατάτε στα χέρια σας ζεστή και προστατευμένη και την επιστρέφετε με αγάπη … Όχι, όσο απλώνετε μια μεγάλη αγκαλιά και χαρίζετε χαμόγελα και καλοσύνη … Όχι ,όσο κοιτάτε με αγάπη τον άστεγο στο παγκάκι του … Όχι όταν χαρίζετε την Καλημέρα σας στον άνθρωπο που σας προσφέρει το πρωινό ζεστό ψωμί στον φούρνο της γειτονιάς …Όχι, όταν χαϊδεύετε τα μωράκια στην παιδική χαρά και τους απαλοαγγίζετε το χεράκι. Οι καλημέρες μας ας είναι ζεστές , χαρούμενες. αγαπησιάρικες , τέτοιες ,που ανοίγουν οι θάλασσες για να περάσουν τα δελφίνια, και μας γνέφουν κλίνοντας χαριτωμένα τα κεφαλακια τους οι μαργαρίτες στο δρόμο . Αλαφροπάτητη η μέρα σας .. ας είναι αμετάνοητες οι ζεστές καλημέρες μας … τα καλά μας λόγια ..στην αχλή της αμφιλύκης .. που φέρνει ένα λαμπερό ξημέρωμα … και χαμογελάστε.. είναι η δική μας απάντηση ….
Πίνακας ζωγραφικής: Ομάδα Τέχνης.
Αναστασία Κατσικογιάννη-Μπάστα.
Συγγραφέας-ποιήτρια.
