Οι λέξεις προσδιορίζουν συνεχώς το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Καθορίζουν και εκφράζουν τα αισθήματα και τις αισθήσεις. Μερικές φορές τις χρησιμοποιούμε λάθος η εκφραζόμαστε λάθος. Όμως οι λέξεις είναι η έκφραση της ζωής μας, το χάδι στ’ αυτιά του αγαπημένου μας, η έκφραση της δυσαρέσκειας, η χαρά μας, ο πόνος μας. Οι λέξεις είναι οι ίδιες, πως τις παντρεύεις είναι η διαφορά. Στον προφορικό η στον γραπτό λόγο οι λέξεις κάνουν την έκφραση να είναι ολοκληρωμένη. Σε χαροποιούν η σε θλίβουν. Τις ίδιες λέξεις ο ποιητής βάζει στο λόγο του και σε πάει ψηλά, οι ίδιες λέξεις στο στόμα ενός άθλιου είναι ύβρις. Οι προσλαμβάνουσες προσδιορίζουν το λόγο και ο λόγος αυτός είναι ερωτικός, εξομολογητικός, διερευνητικός, προσδιοριστικός. Λόγος, η δημιουργία του ανθρώπου που τον οδηγεί στην αιωνιότητα, την ομορφιά,στο κάλλος και στην αγάπη. Ο λόγος μας μένει και εκφράζει το πάθος μας για το ευ ζην και την αγάπη.
Αναστασία Κατσικογιάννη-Μπάστα.
Συγγραφέας-ποιήτρια.
