ΠΑΡΑ-λειπόμενα από την Επίσκεψη Κ. Μητσοτάκη στο Ισραήλ Γράφει η Τασσώ Γαΐλα

Γράφει η Τασσώ Γαΐλα.

Μόλις τερματίστηκε η σημαντική -από πολλές απόψεις- επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στο Ισραήλ και αξίζει τον κόπο να σταθούμε για λίγο σε ένα γεγονός που έλαβε χώρα κατά την διάρκεια αυτής της επίσκεψης , γεγονός πολύ σημαντικό από ανθρώπινης πλευράς που όμως δεν έτυχε της σχετικής προβολής.

Να θυμίσω ότι Ελλάδα, Ισραήλ  και Κύπρος είναι οι μόνες μη μουσουλμανικές χώρες της Ανατολικής Μεσογείου και η  φιλία τους είναι ζωτικής σημασίας για την ασφάλεια της περιοχής.Σύμφωνα με το επίσημο ανακοινωθέν  στη συνάντηση Μητσοτάκη Νετανιάχου χαλυβδώθηκε η ελληνοϊσραηλινή συνεργασία με σύμφωνο άμυνας .Αυτά σαν εισαγωγή για να περάσουμε στο δικό μας θέμα από την επίσκεψη Μητσοτάκη στο Ισραήλ και στην κατάθεση εκ μέρους του στεφανιού στο Μνημείο των Δικαίων των Λαών. Περί τίνος πρόκειται και γιατί η κατάθεση στεφάνου από τον Κ.Μ., στο κείμενο που ακολουθεί.

…Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην επίσκεψη του στο Ισραήλ, εκτός από τις επίσημες συνομιλίες που είχε, επισκέφτηκε το Yad Vashem, το μουσείο Ολοκαυτώματος στην Ιερουσαλήμ. Στην αρχή πίστεψα πως ήταν απλά μια εθιμοτυπική επίσκεψη όπως πραγματοποιούν όλοι οι επίσημοι. Στη συνέχεια όμως είδα πως ο πρωθυπουργός της Ελλάδος είχε συγγενικούς δεσμούς με ένα από τα ονόματα που βρίσκονται στη λίστα των Δικαίων των Εθνών που κατά τη διάρκεια της Ναζιστικής κατοχής έσωσαν Εβραίους συμπολίτες τους. Η θεία του Κυριάκου Μητσοτάκη ήταν η Ευαγγελία Γεωργιάδου. Θεώρησα λοιπόν υποχρέωση μου να μεταδώσω την ιστορία αυτής της θαρραλέας γυναίκας που με κίνδυνο τη ζωή της  έκανε το χρέος της ως άνθρωπος προς άνθρωπο.

Η Ευαγγελία Γεωργιάδου, νοικοκυρά με δύο παιδιά, ζούσε στη Φιλοθέη, ένα προάστιο της Αθήνας. Έγιναν φίλες με την Bianca Ventura, από την Κρήτη, η οποία ήρθε στην Αθήνα το 1942, αφού οι Γερμανοί κατέλαβαν το νησί. Η Bianca και ο σύζυγός της Rafael απέκτησαν δύο παιδιά, την Yvette, και τον Joseph που ήταν περίπου στην ίδια ηλικία με την Ευαγγελία Γεωργιάδου. Όταν άρχισε η δίωξη των Εβραίων στην Αθήνα, η οικογένεια Βεντούρη έμεινε πάμφτωχη. Έτσι, άρχισαν να κρύβονται στα σπίτια διαφόρων Ελλήνων φίλων σε όλη την Αθήνα, αλλά όλο και περισσότερο συνειδητοποιούσαν καθώς περνάει ο καιρός ότι θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή των οικοδεσποτών τους. Κατά συνέπεια, αποφάσισαν να χωρίσουν.

Η Bianca κάλεσε τη φίλη της Ευαγγελία Γεωργιάδου να κρύψει την κόρη της Yvette. Η Γεωργιάδου συμφώνησε να μεταφέρει το κορίτσι στο σπίτι της, προσφέροντας το καταφύγιο της, παρά το γεγονός ότι έχει πλήρη επίγνωση του κινδύνου που ενέχει. Η Yvette έμεινε με τη Γεωργιάδου και την οικογένειά της από τις αρχές του 1944 μέχρι την απελευθέρωση τον Οκτώβριο του 1944. Τους καλωσόρισε θερμά στην οικογένεια από την πρώτη στιγμή. Η Γεωργιάδου δεν αποκάλυψε την πραγματική ταυτότητα του κοριτσιού στους γείτονες και τους φίλους της. Κάποτε, όταν το κορίτσι αρρώστησε πολύ, η Γεωργιάδου της έδωσε τη μέγιστη ιατρική περίθαλψη, αλλά δεν ήρθε σε επαφή με τη μητέρα του κοριτσιού, ώστε να μην την ανησυχεί.

Η Bianca δεν μπόρεσε να επικοινωνήσει με την Ευαγγελία Γεωργιάδου και, ως εκ τούτου, δεν είχε καμία είδηση ​​για την κόρη της, αλλά ήταν σίγουρη ότι η Yvette ήταν σε καλή κατάσταση. Η Bianca Ventura και η Ευαγγελία Γεωργιάδου παρέμειναν οι καλύτερες φίλες  μετά τον πόλεμο και συνέχισαν να συναντώνται τακτικά για πολλά χρόνια.  Στις 3 Νοεμβρίου 1986, ο Yad Vashem  αναγνώρισε την Ευαγγελία Γεωργιάδου ως Δικαία μεταξύ των Εθνών.

Πάντα χρειάζεται να αναδεικνύουμε και ανθρώπινες τρυφερές στιγμές των πολιτικών όχι γιατί  το χρειάζονται τόσο  οι ίδιοι αλλά γιατί  τέτοιες κινήσεις πρέπει να κατέχουν αξονική θέση στη διαμόρφωση της ελληνικής ιδιοπροσωπίας και της ελληνικής ταυτότητας.

Αριέλ Λεκαδίτης ιστορικός Ολοκαυτώματος με Μεταπτυχιακό Τίτλο Σπουδών από το Πανεπιστήμιο της Χάιφα.

Πηγή άρθρου: site: ΕΛΛΗΝΟ-ΙΣΡΑΗΛΙΝΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ & ΦΙΛΙΑ.

Οι δεσμοί της Ελλάδας με τον Εβραϊκό λαό στενοί και χάνονται στα βάθη των αιώνων. Η φιλία και συμπόρευση των δύο λαών ανά τους αιώνες σταθερή και εποικοδομητική. Το εβραϊκό στοιχείο ανθούσε στην Ελλάδα με μεγάλες κοινότητες σε πλείστες πόλεις της χώρας μας μέχρι το μοιραίο 1940 και την κατοχή της χώρας από τους Γερμανούς οπότε και οι Εβραίοι της Ελλάδας -όπως όλων των Ευρωπαϊκών υπό κατοχή των Γερμανών Κρατών-, πήραν τον δρόμο για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Γερμανίας για να μην ξαναγυρίσουν σχεδόν όλοι ποτέ πίσω. Έκτοτε άρχισε η φθορά της παρουσία τους στη χώρα μας.

Ιστορίες Ελλήνων που διέσωσαν στην περίοδο της Γερμανικής κατοχής Εβραίους είναι πάμπολλες αλλά σήμερα και μέσα από την οικογενειακή ιστορία του κυρίου πρωθυπουργού θελήσαμε ακόμη μία φορά να τονίσουμε το μεγαλείο της φυλής μας.

Για την diafaneia.eu

Τασσώ Γαΐλα

Αρθρογράφος-Ερευνήτρια.

Σχετικές δημοσιεύσεις

Αφήστε ένα σχόλιο

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.