Ουδείς γνωρίζει ποιος έκοψε τα αρμυρίκια στα Λευκάθια;
Επισκέπτες της Αμανής, μας ενημέρωσαν για την κατάσταση που επικρατεί σε αρμυρίκια ή αλμυρίκια συγκεκριμένης παραλίας.
Βίντεο μας παρουσιάζει την σταδιακή κοπή δέντρων (αρμυρικιών) τουλάχιστον επτά μέτρων, τα οποία μάλιστα θεωρούνται και προστατευόμενο είδος, με αποτέλεσμα να προκληθεί σοβαρή ζημιά στο φυσικό κάλλος της περιοχής, εάν και εφόσον ξεραθούν ή πέσουν από τους ανέμους.
Αλήθεια ποιος ευθύνεται; Ποιος έψαξε να βρει τον σκοπό για τον οποίο κάποιοι έφτασαν σε αυτό το έγκλημα…;
Τα ερωτήματα είναι πολλά. Ποιος θα προχωρήσει σε κατάθεση μήνυσης κατά αγνώστων;
Υπάρχει απόφαση του Δήμου (Δημοτικό Συμβούλιο ή Τοπικό) για το κόψιμό τους; Κι αν ναι, με ποιο αιτιολογικό; Ο Δήμος δεν έχει ενημερωθεί; Η κοινότητα Βολισσού τι κάνει;
Tο αλμυρίκι είναι το απόλυτο σύμβολο των διακοπών, αφού το συναντάμε σε πάρα πολλές παραλίες της χώρας.
Το αρμυρίκι είναι ένα φυλλοβόλο δέντρο που συναντάται αυτοφυές σε όλη τη Μεσόγειο, συνήθως σε παραθαλάσσιες περιοχές και σε όχθες ποταμών με υφάλμυρο υδάτινο ορίζοντα.
Ο Tamarix, όπως είναι το λατινικό του όνομα, που μπορεί να είναι θάμνος, χαμηλό ή και ψηλό δέντρο, αγαπά τον ήλιο, τα άγονα, ξερά, αμμώδη εδάφη και την αλμύρα. Μπορεί να τον συναντήσουμε ακόμα και σε ορεινές ή ημιερημικές τοποθεσίες, στη Μεσόγειο, την Ινδία, τη βόρεια Κίνα.
Τα αρμυρίκια είναι φυτά εξαιρετικά ανθεκτικά στην ξηρασία και την αλατότητα του εδάφους και αυτό τα κάνει ιδανικά για καλλιέργεια σε παραθαλάσσιες περιοχές.
Χρησιμοποιούνται ως καλλωπιστικό φυτό κατά μήκος των ακτών, ως φυσικό σκίαστρο στις παραλίες και σε συστοιχία ως ανεμοφράχτης, ειδικά τα πιο ψηλά είδη που ξεπερνούν τα 10 μέτρα. Σπάνια προσβάλλονται από έντομα και ασθένειες, δε χρειάζονται ιδιαίτερη περιποίηση και αντέχουν το αλμυρό περιβάλλον των ακτών. Μάλιστα, το ράντισμα με θαλασσινό νερό ευνοεί την ανάπτυξή τους.
Σημαντική είναι η μελισσοκομική τους σημασία, καθώς προσφέρουν γύρη στις μέλισσες σε εποχή και περιοχές που τα άλλα άνθη σπανίζουν.
Στην Ελλάδα υπάρχουν εξής είδη:
Αρμυρίκι της Αττικής ή αρμυρίκι του Φαλήρου ή κοινό αρμυρίκι (Τ. haussknechtii ή Τ. hampeana): Φτάνει τα 10 μέτρα ύψος. Φύεται στις παραλίες όλης της Ελλάδας. Έχει πολύ πυκνή φυλλωσιά και μικροσκοπικά λευκορόδινα άνθη. Το συναντάμε συχνά στις παραλίες του Παλαιού Φαλήρου και του Δήμου Σαρωνικού.
Σμυρναίικο αρμυρίκι ή Ταμαρίς η σμυρναίικη (T. Smyrnensis): Δεν ξεπερνά τα 2 μέτρα ύψος, με ανοιχτορόδινα άνθη. Απαντάται σε παραθαλάσσιες τοποθεσίες ή και σε ρέματα στη Νότια Ελλάδα και στα νησιά του Αιγαίου.
Γαλλικό αρμυρίκι ή Ταμαρίς η γαλλική (Τ. gallica ή T. pallasii): Θάμνος ή μικρό δέντρο με κοκκινωπά κλαδιά και ρόδινα άνθη. Απαντάται σε παραθαλάσσιες περιοχές της Γαλλίας (εξού και γαλλική), ενώ στην Ελλάδα σε παραθαλάσσιους τόπους τους Αιγαίου.
Κρητικό αρμυρίκι ή Ταμαρίς η μικρανθής (Τ. cretica ή T. parviflora): Θάμνος ή μικρό δέντρο, που εξαπλώνεται σε έκταση (καλύπτει μέχρι και τα έξι μέτρα μήκος) και συνήθως δεν ξεπερνά τα τρία μέτρα ύψος. Τα κλαδιά του έχουν πορφυρό χρώμα και σχήμα αψιδωτό. Φύεται στις όχθες ποταμών, ρυακιών και ρεμάτων της Κρήτης και εν γένει της νοτιοανατολικής Ευρώπης.
