Του Γιώργου Φωτ. Παπαδόπουλου
Από την πρώτη ημέρα ενασχόλησής μου με τα κοινά (στο Δήμο Χίου), είχα πάντοτε μια αρχή: Να τιμώ και να αναφέρομαι στους προκατόχους μου όταν, είτε συνέχιζα κάτι που εκείνοι δημιούργησαν είτε ολοκλήρωνα κάτι που εκείνοι ξεκίνησαν. Τούτο συνιστά δείγμα ανώτερου πολιτικού πολιτισμού και παράλληλα αποβάλλει -από τον ασχολούμενο με τα κοινά- το άγχος της αυτοπροβολής, διότι ο κόσμος τιμά περισσότερο και επικροτεί τη συλλογικότητα αλλά και αρέσκεται στα άτομα που έχουν αποβάλλει την ιδιοτελή και μονομερή προβολή των πεπραγμένων τους.
Προσωπικά, τρείς φορές άσκησα εξουσία από θέση συμβούλου, δυο πλειοψηφίας και μια μειοψηφίας. Τις δυο φορές, στην πλειοψηφία, φρόντισα ώστε: α) σε όποια επιτροπή (τυπική ή άτυπη) δημιουργείτο, να συμμετέχει ο προκάτοχός μου και να συνεργάζομαι μαζί του, β) στην επιτροπή προμηθειών και παραλαβής του τομέα που ήμουν υπεύθυνος, ζητούσα από τον Δήμαρχο να βάζει υπεύθυνο τον προκάτοχό μου (δημοτικό σύμβουλο, βέβαια) ώστε να εξασφαλίζεται η διαφάνεια εν τοις πράγμασι και όχι απλά λεκτικά και θεωρητικά. Έτσι, ουδέποτε είχα ζητήματα με την αντιπολίτευση και γ) όσες φορές αναφερόμουν δημόσια (είτε σε συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, είτε σε συνέντευξή μου στα ΜΜΕ) σε κάτι που παρέλαβα εν εξελίξει και συνέχιζα από τους προκατόχους μου, να αναφέρομαι σε εκείνους, δίχως κανένα κόμπλεξ ή διάθεση μονομερούς οικειοποίησης των δράσεων αυτών.
Σήμερα, δυστυχώς, διακρίνεται μια αναστροφή των πραγμάτων. Και για να μην παρεξηγηθώ, δεν αναφέρομαι προσωπικά σε κάποιον, αλλά γενικότερα στη φιλοσοφία που εγκαινιάστηκε και τείνει να παγιωθεί και που έρχεται να δώσει ένα διαφορετικό πολιτικό… ήθος… σε σχέση με όσα ξέραμε παλαιότερα. Τι λέει αυτή η φιλοσοφία; Ότι, οικειοποιείται κάποιος τα πάντα, ότι λέξη δεν λέει για όσα έκαμαν οι προκάτοχοί του και μάλιστα ΄΄εισπράττει΄΄ διαδικτυακά…συγχαρητήρια… μέσω facebook (!!!) για κάτι που απλά παρέλαβε εν εξελίξει και δεν κοπίασε να γίνει. Βέβαια, είναι ευδιάκριτο ότι, τα … συγχαρητήρια πλειστάκις δίδουν συμμέτοχοι και συνδαιτημόνες της ίδιας πολιτικής… τράπεζας…, ομογάλακτοι και ομοφρονούντες ! Οπότε, άνθρακες ο πολιτικός… θησαυρός !!!
Πρόσφατο παράδειγμα, η ριζική ανακαίνιση των δυο Κέντρων Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών του Δήμου μας (ένα στα Καρδάμυλα και ένα για άτομα με αναπηρία στον Κοφινά). Πάντες οι σχετιζόμενοι με το αντικείμενο γνωρίζουν ότι, πρόκειται για δυο έργα που οραματίστηκε, σχεδίασε, μελέτησε, εξασφάλισε την πίστωση και ενέταξε σε πρόγραμμα, δημοπράτησε και εγκατέστησε τον ανάδοχο εργολάβο η προηγούμενη δημοτική Αρχή. Για όλα τούτα λέξη… Ολοκλήρωσε ο εργολάβος το έργο σήμερα και επιχαίρουν κάποιοι, που δεν κοπίασαν αλλά έδρεψαν τις δάφνες τους ! Εντάξει, καλά κάνετε και προβάλλετε τα έργα, δεν σας ψέγει κανείς γι΄αυτό, αλλά γιατί δεν λέτε και τι ακριβώς συνέβη;
Θυμάμαι τα προβλήματα που υπήρχαν στις δυο δομές και ιδιαίτερα στο ΚΔΑΠ ΑμεΑ όταν αναλάβαμε το Σεπτέμβριο του 2014. Εσωτερικός Οργανισμός του 1997. Τον επικαιροποιήσαμε. Δυναμικότητα πλήρης με προβλήματα σε νέες εγγραφές. Ξεκινήσαμε διαδικασία αύξησης της δύναμης των ωφελουμένων ατόμων. Βρήκαμε κενές θέσεις προσωπικού. Τις καλύψαμε με διαδικασίες ΑΣΕΠ. Ψυχίατρος δεν υπήρχε στη δομή. Τον προσλάβαμε για να εξετάζει και εποπτεύει τα ωφελούμενα άτομα. Βρήκαμε ένα ημιδιαλυμένο λεωφορειάκι (που διαρκώς επισκευαζόταν) για τις μεταφορές των παιδιών. Εξασφαλίσαμε 80.000 Ευρώ για να γίνει διαγωνισμός και να αγοραστεί το νέο-υπάρχον σήμερα. Οροφή ακινήτου με εισροή υδάτων. Αποκαταστάθηκε. Μισθωτήριο που έληγε (το κτίριο ανήκει στον Ιερά Μητρόπολη Χίου- Οίκο Αγάπης) και για να γίνουν οι εργασίες έπρεπε να παραταθεί η μίσθωσή του (δωρεάν) τουλάχιστον για 15 χρόνια. Πήγαμε στον Σεβασμιώτατο και δεν μας το αρνήθηκε. Φροντίσαμε η δομή να μην κλείνει επί μακρόν (όπως στο παρελθόν), αλλά ακόμη και σε περιόδους επισκευών ή/και διακοπών να υλοποιούνται οι δράσεις της σε άλλο δημοτικό ακίνητο (αίθουσες εργαστηρίων Ομηρείου). Πριν αναλάβουμε το προσωπικό έμενε απλήρωτο επί μήνες μέχρι να έλθει η επιχορήγηση της μισθοδοσίας του από το αρμόδιο Υπουργείο. Δώσαμε εντολή να πληρώνονται κανονικά κάθε μήνα από τον Δήμο οι εργαζόμενοι και να μην μένει απλήρωτο το προσωπικό. Ξεκινήσαμε δράσεις εξωστρέφειας και επισκέψεις των παιδιών εκτός δομής, συμμετοχή σε έξοδα εργαστηρίων, εκδρομές, περιβαλλοντικές, καλλιτεχνικές και εκπαιδευτικές δράσεις, κλπ. Πράγματα που, παλαιότερα, τα έβλεπαν κάποιοι με …τηλεσκόπιο. Τίποτε από αυτά δεν θα ήταν εφικτό εάν δεν υπήρχε συνεργασία προσωπικού και δημοτικής Αρχής. Ειδικά, πολλά άτομα από το προσωπικό τα θαύμασα για την επιμέλεια και τον ζήλο τους σε ότι έκαναν.
Όλα αυτά οι ειδήμονες τα γνωρίζουν, όπως και οι άμεσα εμπλεκόμενοι. Ίσως δεν τα γνωρίζει ο απλός κόσμος. Ο κόσμος που σήμερα βλέπει δελτία τύπου και ανακοινώσεις για έργα που εγκαινιάζουν οι σημερινοί, που δεν κοπίασαν (τουλάχιστον ακόμη) και που επιβιώνουν πολιτικά (ήδη στη λήξη του πρώτου χρόνου της θητείας τους) με όσα ανέθεσαν και ξεκίνησαν οι προκάτοχοί τους.
Επίσης, άλλο, πρόσφατο παράδειγμα, η μελέτη επέκτασης του Δημοτικού Σχολείου Θυμιανών. Και πολλά άλλα, που δεν είναι της παρούσης να απαριθμήσω. Δεν πειράζει. Ας γίνονται έργα και ας γίνονται από όποιον να είναι. Εμείς θέλουμε την πρόοδο, η οποία δεν είναι μονοπώλιο κανενός, αλλά προϊόν συλλογικής δουλειάς.
Όμως, κατά πρώτον, μην μας υποτιμάτε και κατά δεύτερον, μην μας προσβάλλετε. Και μην θεωρείτε ως αντιπολιτευτική τακτική, όταν λέμε τα γεγονότα ως έχουν στην πραγματικότητα.
Παρακαλώ, να αναφέρεστε με ευκρίνεια και ειλικρίνεια στα γεγονότα και θα είμαι συμπαραστάτης και αρωγός σας, Εν αντιθέτω, σύντομα θα … διαρρήξουμε τα πολιτικά μας… ιμάτια και θα είμαστε απέναντι, τόσο σήμερα όσο και στην προσεχή εκλογική διαδικασία, όταν και όποτε αυτή γίνει. Η εκτίμηση είναι δεδομένη, όπως και η πρόθεση ειλικρινής, αλλά δεν συνιστά πανάκεια, ούτε η μακροθυμία άλλοθι για κάποιους !-
