Πολύ κρύο σήμερα … παγωνιά στις καρδιές των ανθρώπων. Ξέρεις μάτια μου , λίγοι άνθρωποι σε ζεσταίνουν με ένα χαμόγελο , με μια όμορφη κουβέντα . Οι πιο πολλοί αδιάφοροι , αγέλαστοι , αγενής ,χωρίς αισθήματα . Προτάσσουν πάντα το εγώ …πουθενά το εμείς. Είναι μια κοινωνία που ξεφτίζει σαν παλιά κουρελού , είναι το μέλλον που φαίνεται θαμπό πίσω από τις κουρτίνες του μυαλού και της ψυχής . Όμως πάντα υπάρχει ελπίδα και φως όσο υπάρχουν κυκλάμινα στην βαρυχειμωνιά , όσο υπάρχουν μάτια στεγανά στις καταιγίδες.
Κώστας Βασιλάκος.
Συγγραφέας-ποιητής.
