Το κατσίκι του Τόλη...Ο πατσάς του Βασιλιά Παύλου και το γατάκι της Δασκαλόπετρας.!

Πλησιάζουν οι μέρες που οι μόνιμοι κάτοικοι της Αττικής και της ξενιτιάς θα εγκαταλείψουν την Χίο για να ξεχειμωνιάσουν στο κλεινόν άστυ μέχρι του χρόνου!
Φέτος το καλοκαίρι είχα την τύχη και την χαρά να γνωρίσω από κοντά νέους ανθρώπους που έγιναν φίλοι αφού πάνω από δύο μήνες σχεδόν καθημερινά κάναμε παρέα μπάνιο στην Δασκαλόπετρα!
Ασχέτως ηλικίας άλλοι κοντά άλλοι πολύ πιο μακριά από την δική μου δηλαδή νεότεροι περνούσαμε καλά και ωραία με ποικιλία συζητήσεων και απόψεων για την επικαιρότητα.
Προχθές ο φίλος ο Τόλης ορμώμενος από την δική μου πατατοσαλάτα πού έφτιαξα και αρχίσαμε όλοι το τί τρώει και το τί προτιμά ο καθένας μας υγιεινά ή όχι
άρχισε και μας είπε για τον πατσά που προτιμούσε ο Βασιλιάς Παύλος.
Πήγαινε λέει κάθε εβδομάδα σε ένα πατσατσίδικο της κοντινής γειτονιάς και έτρωγε το συνηθισμένο πατσά που προτιμούσε και ήταν πάντα ενθουσιασμένος και ευχαριστημένος ως ένας κοινός θνητός της πιάτσας.
Κάποια μέρα λόγω ειλημμένων πολιτικών υποχρεώσεων ήταν αδύνατον να βγει από το παλάτι και έστειλε τον υπασπιστή του Μιχάλη Αρναούτη στο μαγειρείο να του δώσει την συνταγή και τα υλικά για να του φτιάξουν πατσά οι μάγειρες του παλατιού!
Δυστυχώς ο πατσάς των μαγείρων του παλατιού δεν είχε καμία σχέση με τον πατσά του μαγειρείου της παρακάτω γειτονιάς . Αυτό έγινε ξανά και πάλι ο πατσάς του παλατιού ήταν άνοστος και ανιαρός.
Ξαναρώτησαν τον μάγειρα για τα υλικά και τον τρόπο μαγειρέματος αλλά και πάλι τίποτα!
Τότε θυμωμένος ο Παύλος πήγε στο μαγειρείο και λέει στον μάγειρα εάν δεν δώσεις την συνταγή θα σου κλείσω το μαγαζί.
Ο μάγειρας σαστισμένος και φοβισμένος λέει: Μεγαλειότατε φωνάξτε τους μαγείρους σας να μας πουν με ποιο τρόπο φτιάχνουν τον πατσά αφού τα υλικά είναι σωστά!
Έρχονται οι μάγειρες του παλατιού και περιγράφουν τον τρόπο που φτιάχνουν τον πατσά ξεκινώντας από το πλύσιμο και το καθάρισμα των εντοσθίων στομάχου και εντέρων… ότι δηλαδή κάνουν πολύ καλό πλύσιμο τρεις τέσσερις φορές με απολυμαντικά ώστε να απολυμανθούν καλά τα εντόσθια για να μην μυρίζουν.
Οπότε χαρούμενος ο μάγειρας λέει: φθάνει μέχρι εδώ… αυτό είναι Μεγαλειότατε : μόνο ένα καλό ξέπλυμα χρειάζεται, γιατί όταν φύγουν όλα τα εσωτερικά οργανικά από τα εντόσθια χάνεται όλη η γεύση του πατσά!
Έτσι ο Παύλος τον καλοπλήρωσε και τον ευχαρίστησε γιατί ο καλός και γευστικός πατσάς πρέπει να έχει και λίγο από το σκ@τ@ του!
Και συνεχίζει ο Τόλης με την ταβέρνα το ” Κατσίκι ” που υπήρχε κοντά στο θέατρο σε περιοχή της Αθήνας και μόλις τελείωνε η παράσταση έτρεχαν όλοι ποιός θα πρωτοπρολάβει να πιάσει τραπέζι για να φάνε το νοστιμότατο κατσικάκι με πατάτες του φούρνου που έλιωναν μέσα στο στόμα με την απίθανη γεύση!
Καθημερινά γινόταν σκοτωμός για το περιβόητο κατσικάκι με τις πατάτες!
Κάποια μέρα ένας από τους πελάτες ήταν ένας ιατροδικαστής και αφού έφαγε καλά και έμεινε ενθουσιασμένος είπε του σερβιτόρου να του δώσει το περίσσευμα για τον σκύλο του στο σπίτι!
Όταν έδωσε στον σκύλο του να φάει αυτός ούτε καν το άγγιξε!
Λέει ο ιατροδικαστής θα είναι μάλλον άρρωστο το σκυλί και δεν τρώει!
Αυτό έγινε και πάλι άλλη μια φορά και το σκυλί δεν το έτρωγε!
Μπήκαν όμως ψύλλοι στ αυτιά του ιατροδικαστή και πήρε το φαγητό στο εργαστήριο για εξέταση!
Και τότε έγινε το σώσε ποιός είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε!
Το νοστιμότατο καλοψημένο κρέας που γίνονταν και οι πατάτες σαν λουκούμι ήταν από κρέας σκύλου.. γι’αυτό και ο σκύλος δεν το έτρωγε επειδή τα σκυλιά δεν τρώνε το κρέας του σκύλου!
Φυσικά η ταβέρνα το ” Κατσίκι ” έκλεισε έγινε μεγάλο σούσουρο σε όλη την Αθήνα και ο αισχρός καταστηματάρχης πήγε φυλακή , αλλά ο φίλος μας ο Τόλης με την παρέα του είχε φάει πολλές φορές και πολλά χρόνια το σκυλίσιο κατσίκι με τις νοστιμότατες πατάτες!
Είχαμε το τελευταίο διάστημα και άλλη μία παρέα μια μικρή γατούλα που ο έτερος Τόλης μαζί με τον Σταμάτη της αγόρασαν σουβλάκι και έτσι καθημερινά ερχόταν για να φάει γιατί έφερναν πλέον μαζί τους και ξηρά τροφή . Δυστυχώς σήμερα που ήρθε πάλι και νιαούρισε η παρέα λόγω Κυριακής έλειπαν!
Αυτά είναι τα τυχερά της εποχής και της ανθρώπινης τυχαίας επικοινωνίας που δημιουργήθηκε φέτος στην παραλία της Δασκαλόπετρας!
Εύχομαι να είμαστε όλοι μαζί καλά και του χρόνου να βρεθούμε ξανά!