Την Κλειώ γνώρισα, πριν πολλά χρόνια, όντας μαθητής Γυμνασίου, όταν εργαζόταν-αρθρογραφούσε στη «Δημοκρατική» και κατά περιόδους έκανε εκπομπές σε ραδιοφωνικούς σταθμούς της Χίου. Στη «Δημοκρατική» τη συναντούσα, όταν πήγαινα να δώσω συχνά-πυκνά κείμενά μου προς δημοσίευση που, πολλάκις, έγραφα επί τόπου.
Από πολύ νωρίς φάνηκε ότι είχε κλίση στο γραπτό κείμενο, ρεπορτάζ και παραπολιτικό, ενώ δεν παρέλειπε να καταπιάνεται με τα θέματα της επικαιρότητας.
Η αγάπη και ο ζήλος της για τη δημοσιογραφία έφθασαν στο απόγειό τους, όταν κατόρθωσε, με τις πενιχρές οικονομικές δυνάμεις αλλά το τεράστιο ψυχικό σθένος που διέθετε, να δημιουργήσει το πνευματικό της “παιδί”, την εβδομαδιαία «Χιαχτίδα», που κυκλοφορούσε κάθε Κυριακή και ήταν μια αξιόλογη, πλήρως επιμελημένη και ελκυστική έκδοση, που ανέμεναν κάθε εβδομάδα εκατοντάδες Χιώτες να διαβάσουν. Για χρόνια αρκετά η έκδοση αυτή συντρόφευε τους αναγνώστες της. Στη συνέχεια προσέφερε τις υπηρεσίες της στην ΕΡΑ Αιγαίου (Μυτιλήνη), οπότε -λόγω αντικειμενικών και πρακτικών δυσκολιών- παρέμεινε αποκλειστικά στην ΕΡΑ Αιγαίου.
Η κοινή μας (δημοσιογραφική) αλλά και πολιτική (στο Δήμο Χίου) πορεία, μάς ένωνε. Συνεργασία στην εφημερίδα και στο Δήμο. Εκλεχθήκαμε και οι δυο πρώτη φορά δημοτικοί σύμβουλοι το 2002, με τον Μάρκο Μεννή και αντιμετωπίσαμε από κοντά και από κοινού αρκετά ζητήματα που αφορούσαν στο Δήμο. Όταν ήμουν Πρόεδρος στο Δημοτικό Οργανισμό Πρόνοιας την πρότεινα και ήταν μέλος στο ΔΣ του. Κι εκείνη όταν ανέλαβε τη διοίκηση της Λαχαναγοράς (Εταιρία, ΝΠΙΔ του Δήμου) με πρότεινε και συμμετείχα ως μέλος του ΔΣ της.
Οι απογευματινοί καφέδες στο μπαλκόνι του σπιτιού της, στον καταπράσινο και ευωδιαστό Κάμπο, μαζί με φίλους και συναδέλφους, θα μείνουν αξέχαστοι !
Η Κλειώ είχε λεπτά αισθήματα, διακρινόταν για την ανθρωπιά, την ευαισθησία της, την ευπρέπεια του δημοσιογραφικού της λόγου. Μα, κύρια και πάνω από όλα, για την αξιοπρέπειά της. Διήνυσε δύσκολες περιόδους στη ζωή της, της προέκυψαν προβλήματα που την κατέβαλαν ψυχικά και σωματικά. Όμως, ποτέ δεν έχασε την ελπίδα της, πότε δεν λύγισε, ποτέ δεν έχασε την ανθρωπιά και την
Εμείς όλοι θα την θυμόμαστε ως την καλή φίλη και συνάδελφο, που με θέρμη και σεβασμό συνυπηρετήσαμε από θεσμούς, σε καιρούς που δεν λησμονούνται στο διάβα του χρόνου!
Καλό ταξίδι, Κλειώ ! Ο πανάγαθος Θεός να σε αναπαύσει !
Τους οικείους της θερμά συλλυπούμεθα !-
Γιώργος Φωτ. Παπαδόπουλος –Αντιδήμαρχος Χίου
