Γράφει η Τασσώ Γαΐλα
Μια ανάρτηση στο λογαριασμό Ρουμάνας φίλης αγιογράφου υπήρξε το έναυσμα για το σημερινό mini χρονογράφημα μας.
Και πάμε Ρουμανία;
Η Ρουμανία (ρουμανικά: România / Ρομάνια) είναι ενιαία ημιπροεδρική δημοκρατία στη Νοτιοανατολική-Κεντρική Ευρώπη, που συνορεύει με τη Μαύρη Θάλασσα, μεταξύ Βουλγαρίας και Ουκρανίας. Συνορεύει επίσης με την Ουγγαρία, τη Σερβία και τη Μολδαβία. Έχει έκταση 238.391 τ.χλμ. και εύκρατο–ηπειρωτικό κλίμα. Με τα 19.405.000 κατοίκους (2019) της είναι η έβδομη πολυπληθέστερη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της, Βουκουρέστι, είναι η έβδομη μεγαλύτερη πόλη της ΕΕ !
Πανέμορφη χώρα με τον ποταμό Δούναβη -τον διασημότερο ποταμό της Ευρώπης μετά τον Βόλγα- να αποτελεί φυσικό της σύνορο και τα Καρπάθια όρη όπου κάπου εκεί στα βάθη του κι ο πύργος του κόμη Δράκουλα. Εμείς ασφαλώς σε περίπτωση που ταξιδέψουμε για Ρουμανία δεν θα πάμε μόνο για την ωραία της κουζίνα , την πρωτεύουσα της το Βουκουρέστι και …τον κόμη Δράκουλα αλλά θα έχουμε να θαυμάσουμε πάρα πολλά αξιοθέατα, γοτθικούς ναούς κλπ εφόσον η Ρουμανία είναι χώρα με πλούσιο πολιτιστικό παρελθόν.
Ιστορία.
Με το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου τα εδάφη που αντιστοιχούν σήμερα χονδρικά στη Δημοκρατία της Μολδαβίας καταλήφθηκαν από τη Σοβιετική Ένωση και λίγα χρόνια αργότερα η Ρουμανία έγινε σοσιαλιστική δημοκρατία και μέλος του Συμφώνου της Βαρσοβίας. Μετά την Επανάσταση του 1989 η Ρουμανία ξεκίνησε την επάνοδο στη δημοκρατία και την καπιταλιστική οικονομία της αγοράς.
Οικονομία.
Μετά από γρήγορη οικονομική ανάπτυξη της δεκαετίας του 2000, η Ρουμανία έχει οικονομία που βασίζεται κυρίως στις υπηρεσίες και είναι παραγωγός και εξαγωγέας μηχανών και ηλεκτρικής ενέργειας διαθέτοντας επιχειρήσεις όπως η Dacia και η Petrom. Το βιοτικό επίπεδο έχει βελτιωθεί και σήμερα η Ρουμανία είναι χώρα εισοδήματος άνω του μέσου με υψηλό Δείκτη Ανθρώπινης Ανάπτυξης. Είναι μέλος του ΝΑΤΟ από το 2004 και της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το 2007. Περίπου 90% του πληθυσμού είναι Ορθόδοξοι Χριστιανοί και έχουν μητρική γλώσσα τη Ρουμανική.
Και…η φωτογραφία.
Στην φωτογραφία βλέπετε ένα σχολείο; Λάθος. Είναι μία Ρουμανική οικογένεια. Ο μπαμπάς, η μαμά και –κρατηθείτε παρακαλώ- τα 16(!) τους παιδιά. Την ανάρτηση έκανε το site România Frumoasă στις 16 του Νοεμβρίου και όπως γράφει το κείμενο το ζευγάρι στην κοινή πορεία της ζωής τους μετά το γάμο τους πριν 30 χρόνια απέκτησαν 16 παιδιά( 30 de ani de căsnicie… 16 copii…), (de la 4, la 29 de ani..) = από 4 έως 29 ετών , 9 αγόρια και 7 κορίτσια(!!!).
Μείνατε; Κι’ εγώ. Και σκέφτομαι πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα στην χώρα μας, πολιτικά, οικονομικά και σε όλους τους τομείς, αν δεν είχε επικρατήσει από την 10ετία του ’80 η μόδα: μεζονέτα κι ένα παιδί.
Μην ξεχνάμε το ’80 η Ελλάδα δεν περνούσε οικονομική κρίση, η ευμάρεια δεδομένη γιατί λοιπόν και με ποιο σκεπτικό αντιμετώπιζαν τα ζευγάρια-τότε γινόταν γάμοι- το δεύτερο παιδί σαν κατάρα;
Ένα παιδί, μεζονέτα (ίσως και με δάνειο), εξοχικό, αυτοκίνητα για όλα τα μέλη της οικογένειας, και φυσικά του κανακάρη που σπούδαζε μέχρι τα ’30. Για μια καλύτερη ζωή από την δική τους το σκεπτικό των δημόσιων υπαλλήλων γονέων.
Το αποτέλεσμα; Κάθε πολυκατοικία και doctora περισσότερα… από τα διαμερίσματα, ανεργία, οι χειρωνακτικές δουλειές και όχι μόνο, τεχνίτες κλπ στα χέρια των ξένων και το χειρότερο; μείωση του πληθυσμού. Τουλάχιστον στην πόλη μου την Καλλιθέα , τον Δήμο με τις 100.000 και βάλε κατοίκους εμείς οι εναπομείναντες Έλληνες γερασμένοι και μοναχικοί σε σύγκριση με τους νέους αλλοδαπούς κατοίκους στην πόλη, σε λίγο θα αποτελούμε μειοψηφία.
Τι λέτε σώζεται η κατάσταση; Κι αν όχι 16 παιδιά όπως το ζευγάρι των Ρουμάνων <…πως θα’ θελα να είχα κι ένα και δύο και τρία και τέσσερα παιδιά που σα θα μεγαλώσουν θα γίνουν καμάρι του Πειραιά… που τραγουδούσε κι η Μελίνα Μερκούρη στο τραγούδι του Μάνου Χατζιδάκη …>. Ή …είναι πλέον πολύ αργά για δάκρυα Στέλλα;
Κείμενο
Τασσώ Γαΐλα
Αρθρογράφος-Ερευνήτρια
