Οκτώ μέρες και οκτώ νύχτες πύρινη λαίλαπα κατακαίει την Εύβοια. Οκτώ μέρες κι οκτώ νύχτες εκατοντάδες πολίτες παρακάμπτοντας τις κυβερνητικές εντολές για εκκένωση των χωριών τους μένουν εκεί και δίνουν μάχη με κλαδιά, λεκάνες νερό, δρεπάνια, λάστιχα κήπου κι ότι βρεθεί να σώσουν τα σπίτια τους . Ανοίγουν δρόμους με χωταμουργικά δικά τους μηχανήματα, τρέχουν από χωριό σε χωριό να βοηθήσουν ενώ τους κυνηγούν οι φλόγες…
-<Φύγε, έρχεται η φωτιά, πέρασε το δρόμο, άσε το σπίτι σου να καεί, τρέχα να γλυτώσεις>.
-<Μα, δεν είναι δικό μου το σπίτι…>, η απάντηση του νεαρού αγρότη, που έμεινε γιατί στο σπίτι ήταν μια γιαγιά που δεν έφευγε… (από φι μπι χρήστη).
Απάντηση που συγκλονίζει τουλάχιστον αυτούς που διαθέτουν ενσυναίσθηση.
Ήρθε βοήθεια στη χώρα από όλη σχεδόν την γη να βοηθήσει για να σωθεί -ότι μπορεί-, από τον δασικό πλούτο της Εύβοιας. Σήμερα Τρίτη 10 Αυγούστου έφτασε βοήθεια από το Κατάρ, χτες από την Σλοβακία. Και τα παιδιά της Εύβοιας θα τρέχουν να τους δείχνουν κρυφά μονοπάτια και πηγές νερού, όπως έκαναν τόσες μέρες με την Ελληνική πυροσβεστική. Χωρίς αυτούς για οδηγούς σε πολλές περιπτώσεις το κακό θα ήταν ακόμη χειρότερο.
Με το φόβο να υπάρξει ένα νέο Μάτι η κυβέρνηση υιοθέτησε την τακτική της εκκένωσης περιοχών. Με τον φόβο να μείνουν στο δρόμο και να χάσουν τα φτωχικά αγροτόσπιτα τους χιλιάδες άνθρωποι παλεύουν την πύρινη λαίλαπα με τσεκούρια και κόπτες ξύλων…
Αλληλεγγύη, εθελοντισμός με εθελοντές πυροσβέστες δίπλα στους κατοίκους. Άλλοι να κουβαλούν κατάκοιτους στους ώμους, άλλοι να ελευθερώνουν ζώα μήπως και τα σώσουν. Και πάνω από τα κεφάλια τους ένας μαύρος από τους καπνούς ουρανός που έκανε την μέρα νύχτα. Αυτοί εκεί. Ή ΤΑΝ Ή ΕΠΙ ΤΑΣ. Και έσωσαν σε πολλές περιπτώσεις ολομόναχοι σχεδόν ολόκληρα χωριά!!!
Κάποια νέα παιδιά αγροτόπουλα έως 20 χρονών σε ένα χωριό της Εύβοιας με τις φλόγες ακριβώς πίσω τους δήλωσαν:
-<Καταστροφή. Κάηκαν όλα. Διώξαμε τους γέρους και μείναμε εμείς να σώσουμε ότι μπορούμε. Κάηκε το δάσος κι εμείς από εκεί ζούσαμε, από τα ξύλα. Η δουλειά μας αυτή ήταν. Τώρα για να γίνουν πάλι τα καμένα χρειάζονται 40 χρόνια. Στα 60 θα πιάσουμε δουλειά; Να φύγουμε, αλλά να πάμε που;>.
ΟΧΙ! Να μην φύγουν. Αυτό να είναι το μεγάλο στοίχημα για όλους μας για αυτούς τους ΧΡΥΣΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΕΣ. Με προγράμματα κι ότι άλλο χρειαστεί τα νέα αυτά παιδιά ‘διαμάντια’, γνήσια Ελληνόπουλα κι όχι οι 30άρηδες υποψήφιοι δοκτοράδες των αστικών κέντρων που δεν έχουν δουλέψει ακόμη μία μέρα στη ζωή τους..σπουδάζουν καλέ… αυτοί ας πάνε γκαρσόνια έξω μετά… τις σπουδές, τα Ελληνόπουλα όμως της Εύβοιας που δουλεύουν σκληρά από τα 12 χρόνια τους ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΕΔΩ! Είναι η ελπίδα του τόπου.
Πολλές οι παράμετροι από αυτές τις φωτιές που κατακαίουν την γη μας. Οι εξελίξεις για την κυβέρνηση ‘τρέχουν ‘ όπως οι φλόγες της φωτιάς. Μόλις όλα…γίνουν στάχτη θα αρχίσει για κάποιους από αυτούς η αντίστροφη μέτρηση ή πάλι μια από τα ίδια;
Ζούμε σε μια χώρα που ο άνθρωπος για την κυβέρνηση μετριέται σαν ‘κόστος’. Πόσο του κοστίζει η σύνταξη του αγρότη που δεν λέει να πεθάνει, πόσα θα τσεπώσει αν βάλει ΕΝΦΙΑ στα αγροτεμάχια των φτωχών αγροτών. Και, και …χάρισε στον Ήφαιστο το Θεό της φωτιάς τα δάση…τζάμπα…
Αν αυτοί δεν μας υπολογίζουν , υπάρχει μια μεγάλη μερίδα πολιτών που ναι υπολογίζει τους συνανθρώπους της. Αυτοί είναι οι ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ. Βλάκες για την άλλη πλευρά , έχω ακούσει –ως εθελόντρια πολλές φορές : Και γιατί είστε εθελόντρια; Ή λυπάμαι εγώ είμαι στο αντίθετο ρεύμα, εγώ μόνο παίρνω δεν δίνω κλπ.
Τώρα στις φωτιές της Βαρυμπόμπης σαν παρούσα εθελόντρια-και το γράφω όχι από ματαιοδοξία, οι περισσότεροι γνωρίζετε αυτή την ιδιότητα μου-, το έργο, η προσφορά κι η θυσία των εθελοντών όλων των κατηγοριών και ειδικοτήτων μέσα στον καύσωνα και την μόλυνση της ατμόσφαιρας ηρωϊκή. Ο δεύτερος λόγος που το γράφω είναι για να ‘δικαιολογηθώ’ που παίρνω θέση στο καυτό αυτό θέμα, χωρίς να διαθέτω ειδικές επιστημονικές γνώσεις. Δεν το κάνω απλώς σαν ξερόλας αλλά από την εμπειρία που βίωσα.
Να αντέξουν οι χρυσοί Ολυμπιονίκες , ανώνυμοι ήρωες όσο μπορούν , τροφή και νερό να τους προμηθεύουν χορηγοί με την βοήθεια και πάλι εθελοντικών οργανώσεων και η Ελλάδα, ναι η Ελλάδα όσο κι αν την κάψουν με τέτοιους Έλληνες ποτέ δεν θα χαθεί.
Μια γριούλα αγρότισσα που κοιμάται μέρες σε ένα καράβι κλαίει και ζητάει να γυρίσει στο χωριό, στις κοτούλες και τις γάτες της. Τι να την κάνει ρε την επιδότηση σου που κάηκε το σπίτι της και κανείς δεν τολμά να της το πεί; Ξέρεις, το φτωχικό της , πατρικό αγροτόσπιτο σημαίνει γι αυτήν πολύ πιο πολλά από ότι για σένα η αυθαίρετη βιλάρα σου. Εσένα και να καεί η βιλάρα σε κάποιο άλλο δάσος άλλη θα χτίσεις. Δώστε της και δώρο τάμπλετ και κινητό μήπως πάει να κάνει και το εμβόλιο…
Κόπηκαν και τα εμβόλια στις πληγείσες περιοχές. Δεν υπάρχει ρεύμα και νερό. Καταραμένος Αύγουστος, ζωγράφισε για κόλαση με τις φλόγες του Αττική, Εύβοια, Σπάρτη και..και..
Θα πέσουν λέει αύριο πεφταστέρια.. Αναίσθητοι του φι μπι γέμισαν με φωτογραφίες τους λογαριασμούς τους μην χάσουμε το θέαμα, γιατί αυτοί που είναι το άλλο πρόσωπο της Ελλάδας –το σάπιο-,δεν είδαν τις φλόγες…
Αλήθεια εσείς αναρωτηθήκατε που είναι οι νεολαίες των αστικών κομμάτων; Το μέλλον της Ελλάδας; Τα καμάρια των γονιών , οι μελλοντικοί επιστήμονες; Δεν βλέπουν τα χωριατόπαιδα μέσα στις φωτιές; Προφανώς ετοιμάζουν τα καλοκαιρινά τους φεστιβάλ, όπου θα βγάλουν και δεκάρικους λόγους για τις φωτιές κι ίσως –από την τσέπη του λαού- μαζέψουν κι ενίσχυση για τους πυρόπληκτους. Όλα αυτά μετά τις διακοπές τους στη Μύκονο κι όπου τους έστειλαν οι γονείς για διακοπές…Σαπίλα…
Συγχαρητήρια θερμά σε δήμους και κάθε δημόσια υπηρεσία που εκτέλεσε με αυταπάρνηση το καθήκον της. Και ήταν πολλοί. ΑΞΙΟΙ.
Συλλυπητήρια θερμά στην οικογένεια του αδικοχαμένου εθελοντή πυροσβέστη Βασίλη Φιλώρα που έχασε την μάχη στην φωτιά της Αττικής. ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ. Πάλι καλά που κάποιος –όποιος κι αν ήταν αυτός-, σκέφτηκε να γίνει η κηδεία του δημοσία δαπάνη . Σπάνιο πράγμα για ανώνυμο ήρωα,-παιδί του λαού-, σύνηθες για παράσιτα.
Οι απλοί εθελοντές που ασκούν μόνιμα και συνειδητά εθελοντισμό δεν το κάνουν για βραβεία γι αυτό κι είναι ανώνυμοι, δεν τους βλέπουμε σχεδόν ποτέ πουθενά παρά μόνο στην πρώτη γραμμή του πυρός σε κρίσεις. Και δεν τα χρειάζονται τα βραβεία ιδίως από τους κρατούντες…Όμως…
Τα παιδιά της Εύβοιας ΝΑΙ δικαούνται – από εμάς τον λαό-,το ΧΡΥΣΟ ΜΕΤΑΛΛΕΙΟ που φέρει τον τίτλο: ΗΡΩΑΣ-ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
Φωτογραφίες: διαδίκτυο.
Για την diafaneia.eu
Τασσώ Γαΐλα.
Αρθρογράφος-Ερευνήτρια.
