ΨΥΧΗ ΜΟΥ, Μ’ ΑΓΑΠΑΣ ;
Κουράστηκες ψυχή μου/ κουράστηκες να σκαλίζεις στάχτες μιας αγάπης από καιρό σβησμένης/να αναμοχλεύεις συναισθήματα ξεθωριασμένα /κουράστηκες ψυχή μου να είσαι απούσα από την δική σου ζωή/έχεις το δικαίωμα πολύ να αγαπηθείς γιατί το αξίζεις/ο καθένας το αξίζει/η μοιρολατρεία και η μιζέρια δεν έχουν θέση στην ζωή σου/η κάθε σου στιγμή είναι πολύτιμη, μην την σπαταλάς εκεί που δεν την αξίζουν…
Ζήσε, γιατί κουράστηκες ψυχή μου να εξαργυρώνεις αγάπη με ψυχρότητα και αδιαφορία /έλλειψη σεβασμού και εκτίμησης /τσαλαπάτησης της αξιοπρέπειας σου /όλα αυτά είναι τα ακριβά σου ενδύματα και μην τα χαραμίζεις/μην αφήνεις κανένα να σου τα καταστρέφει…
Ψυχή μου, αυτή η θέση δεν σου ταιριάζει/δεν σου αξίζει/σε κανένα άνθρωπο γυναίκα ή άνδρα δεν αξίζει…
Η αγάπη όταν είναι αληθινή, δεν κουράζει αλλά αναπαύει /η απουσία της είναι που κουράζει και με θλίψη σε γεμίζει/ένα βάρος τα στήθη σου πλακώνει και δεν μπορείς να αναπνεύσεις/το μυαλό αδυνατεί να σκεφτεί λογικά όλα αυτά που η αρνητικότητα δημιουργεί και αδυνατείς να δεχτείς το προφανές/μην δώσεις όμως σε κανένα την χαρά να σε κάνει να νοιώσεις συναισθηματικά παράλυτη…
Ναι, κουράστηκες ψυχή μου να νοιώθεις ότι δεν αγαπήθηκες και να δυσκολεύεσαι να κατανοήσεις το γιατί/ μα μην ρωτάς όμως το γιατί/άστο έτσι να περιπλανιέται δεν σε αφορά/έτσι είναι η ανθρώπινη ψυχή…
Εσύ, ρίζωσε εκεί που θα σε φροντίζουν/εκεί που θα νοιώσεις και θα πάρεις αγάπη για να ανθίσεις και πλούσια της ψυχής σου τα αρώματα γύρω σου να σκορπίσεις…
Κουράστηκες ψυχή μου πολύ, το νοιώθω/ μα μην τα παρατάς και γίνε το δέντρο που θα αποκτήσει ρίζες βαθειές και τίποτε δεν θα φοβάται…
Κάθε μέρα να ζεις και να αναπνέεις γιατί υπάρχεις/μην απουσιάζεις από την ζωή/ δίνε δυναμικά το παρών σου και κάμε την σιωπή σου χαμόγελο…
Ναι, δώσε χαμόγελα στην ζωή και θα εισπράξεις, μόνο μην της γυρίζεις την πλάτη!
Έλλη Πογιατζή.
Ζωγράφος-Καλλιτεχνικές κατασκευές-συγγραφέας.
Γραμμένο 09/09/2018
