Αγροτικό στα Καρδάμυλα- Tο αποχαιρετιστήριο μήνυμα της γιατρού

 

«Αγροτικό στα Καρδάμυλα», το αποχαιρετιστήριο μήνυμα με τη λήξη της θητείας της αγροτικής γιατρού

H γιατρός Φαίη Λιαρετίδου συγκίνησε όλους τους κατοίκους της περιοχής, όχι μόνο των Καρδαμύλων αλλά και των γύρω χωριών, των Ψαρών και των Οινουσσών .

Με τη λήξη της θητείας της στο Πολυδύναμο Ιατρείο Καρδαμύλων περιέγραψε με μοναδικό τρόπο τους 11 μήνες παραμονής της στο χωριό, αλλά και για τη σημασία της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.

Μετά από επικοινωνία της ΕΡΤ μαζί της, μεταφέρουμε το κείμενο που ανάρτησε στην προσωπική της σελίδα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, λαμβάνοντας εκατοντάδες like- ευγνωμοσύνης από τους ανθρώπους που μοιράστηκε όμορφες και δύσκολες στιγμές.

Πριν από περίπου ένα χρόνο, έχοντας “τζογάρει” για μια θέση αγροτικού στο νησί της Χίου και υπερβαίνοντας κάθε κανόνα της θεωρίας των πιθανοτήτων -ή αλλιώς από σπόντα- βρέθηκα στα Καρδάμυλα.
Βρέθηκα σ’ έναν τόπο τόσο ξεχωριστό, παραθαλάσσιο, όπως πάντα ονειρευόμουν.
Βρέθηκα σε τόσα σπίτια κατ’ επείγον, αλλά και στα γήπεδα του Ποσειδώνα Καρδαμύλων από συνειδητή επιλογή. Ήθελα, βλέπετε, να βιώσω εκ των έσω το Χιώτικο πρωτάθλημα!

Αλλά δε βρέθηκα μόνο εκεί.
Γύρισα κάθε γωνιά της μυροβόλου Χίου, διασχίζοντας θάλασσες για τις ακριτικές Οινούσσες και υπερνικώντας απαγορευτικά για τα ηρωικά Ψαρά.
Γνώρισα ανθρώπους αληθινούς και ταπεινούς, οι οποίοι με περίμεναν, κάθε μήνα, με μια αστείρευτη ευγένεια και σεβασμό στο Βίκι και στα Καμπιά.

Κάναμε εξέχουσες ανταλλαγές. Κάθε τρίμηνη συνταγή φαρμάκων συνοδευόταν από λικέρ ρόδι, λεμόνια-μανταρίνια, ή μια «αμυγδάλου» (σαν να ήξεραν από καιρό ότι είναι η αγαπημένη μου σοκολάτα).

Περάσαμε όμορφες στιγμές, με γέλια, χορούς, τραπέζια γεμάτα και χαμόγελα, αλλά και άσχημες στιγμές, με στρες, άγχος, κλάματα κι απώλειες.
Μια ζωή, δηλαδή, συμπυκνωμένη σε 11 μήνες. 11 μήνες ανεξίτηλοι, βίωμα εσωτερικό.

Στάθηκα τυχερή, όμως. Είχα δίπλα μου, κάθε στιγμή, ένα άξιο ιατρονοσηλευτικό προσωπικό του ΠΠΙ Καρδαμύλων κι ένα διοικητικό προσωπικό του ΚΥ Χίου προσιτό και βοηθητικό.
Δεν ξεχνώ, επίσης, τις θαρραλέες και ικανότατες νοσηλεύτριες των ΠΠΙ Οινουσσών και Ψαρών. Ελένη κι Έλλη σας θαυμάζω πολύ.

Αν κάτι μου μένει μέσα απ’ όλο αυτό το ταξίδι, είναι η ευγνωμοσύνη για όσα τελικά έζησα στο ομορφότερο νησί, την Χίο μας.
Οι άνθρωποι της και οι εικόνες της. Μου χαράχθηκε επίσης και κάτι ακόμη στο μυαλό: η σημασία της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στα άγονα αυτά μέρη, μ’ ένα ΕΣΥ καθόλα ισχυρό αλλά ετοιμόρροπο.
Η αξία της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας πηγάζει από την εγγύτερη επαφή με τον ασθενή, την αμοιβαία σχέση σεβασμού που αποκτάς μαζί του και την κατανόηση της ανάγκης του να σ’ έχει δίπλα του. Συνέχεια.
Γιατί μόνο εσένα νιώθει ότι έχει και μόνο εσένα θα εμπιστεύεται.

Ελπίζω να στάθηκα αντάξια της θέσης που κατείχα στο χωριό, που πλέον νιώθω και δικό μου, στα Καρδάμυλα. Κι ελπίζω να βοήθησα όσο περισσότερο γινόταν καθέναν σας ξεχωριστά.
Σας ευχαριστώ όλους, έναν- έναν.
Εις το επανιδείν, λοιπόν, που θα ‘ρθει σύντομα!
Διότι όσες φουρτούνες και να βρεθούν στο διάβα μου, πάντα τα κύματα θα με στέλνουν πίσω εκεί στη Χίο!
Για μια βουτιά-δίλημμα μεταξύ Ναγού & Γιόσωνα κι ένα ούζο Απαλαρίνα μετά για το κέφι στο τραπέζι!

Σχετικές δημοσιεύσεις