Σε μετωπική επίθεση προχώρησε ο πρώην δήμαρχος Χίου και Σταμάτης Καρμαντζής, στρεφόμενος κατά του νυν δημάρχου Γιαννη Μαλαφή, με αφορμή την υπόθεση της εξόρυξης αντιμονίου στην περιοχή της Αμανής.
Μιλώντας τηλεφωνικά στην εκπομπή «Καλημέρα με τον ΑΝΤ1 Αιγαίου» και τον Κώστα Κυδώνη, ο κ. Κάρμαντζης δήλωσε ότι ουδέποτε έδωσε προφορική ή γραπτή έγκριση για οποιαδήποτε εξορυκτική δραστηριότητα και άφησε αιχμές για παρασκηνιακή συμφωνία του κ. Μαλαφή με κυβερνητικούς και επενδυτές:
«Ούτε την κυρία Σδούκου γνωρίζω, ούτε με κανέναν από το Υπουργείο Ενέργειας είχα επαφή. Είναι ψευδές ότι εγώ έδωσα το ‘ΟΚ’. Ο Μαλαφής ήταν αυτός που μιλούσε για “επενδυτικό soft” στην Αμανή και έφερε κυβερνητικούς εκπροσώπους στο νησί».
Ο κ. Κάρμαντζης κατηγόρησε τον κ. Μαλαφή για πολιτική ανεντιμότητα και παραπλάνηση, αναφέροντας ότι «κοροϊδεύει το δημοτικό συμβούλιο, την τοπική κοινωνία και τελικά… τα πόμολα των πορτών»:
«Αντί να πει “ναι, εγώ το σκέφτηκα, αλλά δεν μου βγήκε”, εξακολουθεί να λέει ψέματα. Ο κόσμος δεν είναι αφελής. Η τοπική κοινωνία ξεσηκώθηκε και μόνο τότε αναγκάστηκε να κάνει πίσω».
Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στις ανταποδοτικές υποσχέσεις για την επένδυση, χαρακτηρίζοντάς τις προσβλητικές:
«390 χιλιάδες ευρώ για πέντε χρόνια. Αυτά είναι ψίχουλα του καρκίνου. Εμείς αφήσαμε 17 εκατομμύρια για τα χωριά. Αν ήθελαν ανάπτυξη, ας τα έδιναν στην Αμανή με αειφόρο λογική, όχι με καταστροφή».
Ο πρώην δήμαρχος Χίου αποκάλυψε ακόμη ότι ο ίδιος είχε απορρίψει κάθε συζήτηση για εξόρυξη από τον εκπρόσωπο της επενδυτικής πλευράς κ. Ρυμική:
«Ήρθε και με βρήκε, αλλά εγώ ήμουν κατηγορηματικός: Όχι. Δεν είναι επένδυση κάτι που θα βλάψει ανεπανόρθωτα τη Χίο».
Κατηγόρησε δε τη νυν δημοτική αρχή για στασιμότητα έργων, αυξήσεις στα δημοτικά τέλη και κακή διαχείριση σε κρίσιμους τομείς, όπως η ΔΕΥΑΧ και η ανακύκλωση:
«Αφήσαμε έτοιμα έργα με χρηματοδότηση. Δεν έχουν κάνει τίποτα. Μόνο με το αντιμόνιο ασχολούνται εδώ και έναν χρόνο. Αυτά που λέγανε για νερό από τον Μαλαγκιώτη και τα Καρδάμυλα ήταν παραμύθια. Δεν είμαι αισιόδοξος».
Τέλος, ο κ. Κάρμαντζης τάχθηκε υπέρ ενός νέου πλαισίου λογοδοσίας:
«Θα έπρεπε να ελέγχονται όλοι, κάθε έξι μήνες ή κάθε χρόνο.».
