Το λογικό είναι, τον παντοτινό χαιρετισμό να τον απευθύνει κανείς σε ανθρώπους που βρίσκονται στο τέλος της βιωτής. Το θλιβερό όσο και απευκταίο όμως βρίσκεται στην αίσθηση του καθήκοντος να λέει κανείς το παντοτινό και μοναδικό αντίο, σε αγαπημένο όσο και μοναδικό πρόσωπο στην ακμή της ηλικίας του. Ωστόσο, η μεγάλη ατυχία αλλά και δυστυχία βρίσκεται στους άξιους όσο και δύσμοιρους γονείς τού Πέτρου, που ήταν ίσως το πιό πολύτιμο πετράδι τής οικογένειας Ακριβάκη. Ο Πέτρος ή ο “Πετράκης” όπως άρεσε στους γονείς του να τον αποκαλούν, ήταν όντως…
ΠερισσότεραΈνα θλιβερό αντίο
