Ετικέτα: Αριστείδης Ζαννίκος

  Δύο χρόνια (2020-2021) πήγαν “στράφι” (χάθηκαν) λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού. Μεγαλόπνοοι σχεδιασμοί, οραματισμοί και προγραμματισμοί δράσης σε όλους τους τομείς, ακυρώθηκαν ή μπήκαν στην “κατάψυξη”. Φέτος, με μιάς, όλα πήραν άλλη ρότα. Και όχι μόνο τοπικά. Παντού και πάντες επιδιώκουν να κερδίσουν το χαμένο χρόνο. Κατανοητό, ανθρώπινο και πλήρως δικαιολογημένο. Επικεντρώνοντας την προσοχή μας (ας μου επιτραπεί αυτό) στα του Βροντάδου, μπορώ να ισχυρισθώ ότι, ένα νέο “ξύπνημα” παρατηρείται και εδώ μετά τη διετή “καραντίνα”. Νομίζω δεν χρειάζεται να κάνω ιδιαίτερη αναφορά στα πολιτιστικά και αθλητικά πεπραγμένα των…

  Το προσεχές Σάββατο 2 Ιουλίου ε.ε., στον Ιερό Ναό Αγ. Νικολάου Βροντάδου, το τοπικό “Σωματείο Συντ/χων ΝΑΤ”, θα τιμήσει, κατά τα καθιερωμένα, τη μνήμη των, κατά καιρούς, αποβιωσάντων ναυτικών μας.     Είναι, νομίζω, καθήκον τόσο των, εν ζωή, ναυτικών, (συντ/χων και εν ενεργεία), όσο και ημών των στεριανών, να αποτίσουμε, δια της παρουσίας μας, τον οφειλόμενο “φόρο τιμής” προς τους στυλοβάτες αυτού που, δικαίως, έχει ονομασθεί “Ελληνικό θαύμα”, ήτοι την ανάδειξη, μεταπολεμικά, της Ελληνικής Εμπορικής Ναυτιλίας, ως ηγέτιδας δύναμης παγκοσμίως. Από το “θαύμα” αυτό, προφανώς οφελήθηκαν πάντες, Εφοπλιστές, Κράτος,…

    “Γκρίζε λύκε”, Τούτο είναι το πρώτο και τελευταίο γράμμα που, στα γεράματά μου, γράφω σαν απάντηση σ’ έναν άγνωστό μου και μάλιστα φασίστα. ΄Ομως, με πνίγει η οργή για όσα μου έγραψες εσύ, ο εθνικιστής “γκρίζος λύκος” που δηλώνει φανατικός οπαδός του Μπαχτσελί και στηρίζει Ερντογάν. ΄Ακου λοιπόν “γκρίζε λύκε”. Τα γρυλίσματα και οι κραυγές σας, κατά που λε και το στεφάνι μου, θυμίζουνε τις βροντερές εκπυρσοκροτήσεις κάθε φορά που θα φάω φασολάδα. Από πού και ως πού βρε ανιστόρητε βγαίνει ότι είμαστενε επί τετρακόσια χρόνια υπήκοοι των…

  Μπάρμπα Ανέστη, Δεν σε γνωρίζω όπως και συ δεν γνωρίζεις εμένα. Αν γράφω τούτο το γράμμα σε έναν άγνωστο, είναι γιατί, τα γραφόμενά σου προ ημερών για τον Εξοχώτατο Πρόεδρό μας, ήταν ειρωνικά και πολύ προσβλητικά. Αν και μεγάλος σε ηλικία, όπως ο ίδιος γράφεις, είσαι πολύ μικρός για να ρωτάς τον κύριο Ερντογάν, αν ξέρει τί κάνει ο γάϊδαρος όταν ψοφά. Ο Εξοχώτατος, ούτε γάϊδαρος είναι ούτε και βρίσκεται στο τέλος του. Έχει αποδείξει ότι είναι εφτάψυχος και σκληρό καρύδι. Και αυτό φαίνεται σας προκαλεί φόβο. Σου θυμίζω…

    Ο Λιοντής- που σκότωσε προ ημερών την πρώην του στη Θεσσαλονίκη και αμέσως αυτοκτόνησε- ήταν γνωστός στην Χιακή Κοινωνία. Γνωστός ως Χρυσαυγίτης αλλά και ως πυγμάχος με καλογυμνασμένο σώμα που προέβαλε σε κάθε ευκαιρία. Είχε τη φήμη βίαιου και εγωπαθή.  Διαβάζω ότι, κατά την ψυχολογία, πιθανά έπασχε από “Ναρκισσιστική Διαταραχή της Προσωπικότητας”. Άτομα αυτής της κατηγορίας, πληγώνονται εύκολα και συχνά αντιδρούν βίαια και με έντονη οργή. ΄Ενοιωσε προσβεβλημένος από την απόρριψη της πρώην του. Πληγώθηκε ο αρρωστημένος εγωϊσμός του. Και αντέδρασε βίαια. Σκότωσε μπροστά σε τρίτους την πρώην…

    του Αριστείδη Ζαννίκου     Το ότι υπάρχουν (και) στην Πατρίδα μας αρκετοί πολίτες με φανερά φιλορωσικά αισθήματα, δεν είναι κάτι άγνωστο. Ούτε είναι λίγοι οι συμπατριώτες που θαυμάζουν τον Πούτιν και ας είναι ένας εκ των πλέον αυταρχικών ηγετών. Βέβαια η Ελληνική συμπάθεια στη Ρωσία, είναι παλαιά. Κατά τα πρώτα σαράντα χρόνια του Νεοελληνικού κράτους (1827-1865), κοντά στα κόμματα Αγγλικό και Γαλλικό, δεσπόζουσα θέση κατείχε και το Ρωσικό. Μάλιστα, για κάποιο διάστημα, κυβέρνησε (τότε) τη Χώρα μας.   Λόγοι ιδεολογικοί, θρησκευτικοί, πολιτιστικοί και οικονομικοί, κυρίως όμως μια (ενδόμυχη) αντιπάθεια…

  Αρχίζω τη σημερινή διήγηση με μια αναγκαία εξήγηση: – Αν και η Παράταξή μου δεν ήταν θιασώτης της τουριστικής επένδυσης επί του Αίπους,εν τούτοις, κατά τη Δημαρχιακή μου θητεία στον Δήμο Ομηρούπολης (1991-1998), με τον αείμνηστο φίλο και συνεργάτη μου Μάρκο Νικ. Ψώρα στο τιμόνι της “Προμηθευτικής” (ΠΕΔΗΒ Α.Ε.), κάναμε τα αδύνατα δυνατά για τη συνέχιση των έργων στο “Τουριστικό Χωριό”, μιάς και το αντίθετο, συνεπαγόταν την υποχρέωση επιστροφής μεγάλων ποσών επιδοτήσεων που είχε λάβει η ΠΕΔΗΒ Α.Ε. Επί πλέον, τα μπαγκαλόους και η κεντρική τους μονάδα, αν έμεναν…

  Αντιγραφέας Αριστείδης Ζαννίκος   Σύντροφε Αλέκο σε χαιρετώ, Τούτο το γράμμα είναι λιγάκι παράξενο και διαφορετικό. Δε θυμίζει προηγούμενα. Το γιατί, θα το καταλάβεις αφού το διαβάσεις ως το τέλος. Προ ημερών, την ώρα του απογευματινού καφέ, στο ξεκάρφωτο, μου λε η γυναίκα μου. –  Ανέστη,ήντα έχεις; Μέρες τώρα σε βλέπω κακόκεφο και σκεφτικό. Συμβαίνει τίποτις που σε στενοχωρά κι εγώ δεν το ξέρω; –  Γυναίκα, της απαντώ, έχω κι εγώ τις δικές μου σκοτούρες. Αν θες να ξέρεις σκέβομαι ότι θα φύγω από τη ζωή και δεν θα…