Άπλωσε η μάνα τις φτερούγες στοργικές και σκέπασε μεσ’ τη φωλιά τα τρυφερά της, τα σπλάχνα της και με βαθιές, ζεστές ανασαιμιές τα ζέστανε με τα πυκνά γκρίζα φτερά της. …… Μέρες λυσσά το ξεροβόρι κι ο χιονιάς. Ο κάμπος, το βουνό κι ως η ματιά σου φτάνει πέρα, μοιάζουν νεκρά και σκεπαστήκαν μονομιάς στο νεκροσέντονο της χειμωνιάς και του αγέρα. …… Κρύφτηκαν, σκόρπισαν, χάθηκαν τα μικρά πουλιά. Οι άνθρωποι κλειστήκαν δίπλα στα ζεστά τους τζάκια. Οι λύκοι, οι αλεπούδες, τ’ άγρια τα σκυλιά λυσσομανούν και σκούζουν όλη νύχτα στα…
ΠερισσότεραΑγγελική-Συρρή Στεφανίδου – ΚΟΡΜΟΡΑΝΑ
