Ἔρχεσαι σὰν τὴν νύχτα μὲ τὰ μαλακὰ φτερά της Καὶ εἶσαι ἐσὺ ποὺ καταλαμβάνεις Κάθε κενὸ τοῦ ἐξαπλωμένου χώρου Εἶσαι αὐτὴ ποὺ ἐπιβάλλεται καὶ διαρκεῖ Αὐτὴ ποὺ κυριαρχεῖ Γιατὶ μένεις μόνη ὡς πλατυτέρα τοῦ θόλου Καθολικὴ καὶ πανδαιμόνια Ἔρχεσαι καὶ εἶσαι ἡ μία καὶ ἡ μοναδικὴ Ἡ μία καὶ ἡ παντοτινὴ Ἡ ἀναλάμπουσα μέσα ἀπὸ τὴν στάχτη Κι ἐγὼ μαζί σου τότε Τάσσομαι καὶ ὑποτάσσομαι Ἐνδύομαι καὶ ὑποδύομαι Τὴν αὔρα τῶν μυστηρίων σου Φέγγω Η. Κ. [Aνέκδοτο] Ανέκδοτο, λοιπόν, ποίημα του εξαίρετου των γραμμάτων λόγιου του Ηλία Κεφάλα φιλοξενεί με…
Περισσότερα