Γράφει ο Αναστάσιος Ι. Τριπολίτης, Ιατρός (όχι οικονομολόγος)
Εδώ και λίγες ώρες έχουν τελειώσει οι γιορτές και οι παρελάσεις με επίκεντρο βέβαια (και πολύ σωστά) τη Θεσσαλονίκη!… Εγώ βέβαια με συναισθηματική φόρτιση για πολλούς και διαφόρους λόγους, κυρίως
όμως ένεκα του γεγονότος ότι είμαι απόφοιτος του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Καθήμενος λοιπόν αναπαυτικά μπροστά στην οθόνη της τηλεόρασης, ανακαλώ στη μνήμη μου τα φοιτητικά μου χρόνια, καθώς και τη θητεία μου στο «Βασιλικό (τότε) Ναυτικό», όπου συμμετείχα είτε ως φοιτητής, είτε ως Σημαιοφόρος-Ιατρός σε παρελάσεις και εθνικές επετείους!…
Κάποτε τελείωσε η παρέλαση και συνέχισα να ασχολούμαι με το νοικοκυριό, με το να μαζεύω κυρίως τα χαρτιά μου! Όμως, δεν μου έφευγαν από τα μάτια μου οι εικόνες της παρέλασης, κυρίως των
μηχανοκίνητων! Από τη μια τα… «επίγεια» μηχανοκίνητα, από την άλλη τα ιπτάμενα, και τέλος τα θαλάσσια, με εντυπωσίασαν πάρα πολύ και θα αναφωνούσα «εύγε, εύγε»¹ , αν την ίδια στιγμή δεν έρχονταν στη μνήμη μου εικόνες από τα ελληνικά (κυρίως) νοσοκομεία με τις τόσες ελλείψεις,
είτε σε προσωπικό, είτε σε υποδομές!…
Αγαπητοί Αναγνώστες,
Τα έφερε ο Θεός (ή μήπως… ο διάβολος) και τα τελευταία 43² χρόνια συμμετέχω στη διοίκηση του «Δρομοκαϊτείου ΨΝΑ», άμισθος πάντα, ως καταγόμενος εκ Χίου (έτσι λέει το Κληροδότημα). Εκεί λοιπόν έζησα καταστάσεις που δεν περιγράφονται σε μια κόλλα χαρτί, για πολλούς και διαφόρους λόγους, και κυρίως λόγω του γεγονότος ότι δεν είμεθα πολιτικά πρόσωπα, με αποτέλεσμα να υποφέρομε κι εμείς και οι ασθενείς μας!… Μεγάλη ιστορία!… Το νοσοκομείο βέβαια ευρίσκεται επί της Ιεράς Οδού, στον αριθμό 343, επί εκτάσεως 500 περίπου στρεμμάτων και στεγάζεται σε μερικές δεκάδες κτίρια, συν αρκετές εξωνοσοκομειακές δομές.
Όμως, αγαπητοί αναγνώστες, νομίζω ότι ξέφυγα από το θέμα μας, όπως βεβαίως το αναφέρει ο τίτλος του δημοσιεύματος. Είπαμε για την παρέλαση και για τον πακτωλό χρημάτων που δίδονται για εξοπλισμούς³ και λέμε και γράφομε και για τα νοσοκομεία, αγνοώντας τα σχολεία και τις λοιπές δημόσιες υπηρεσίες. Διαβάζοντας όμως κάποιο φύλλο εφημερίδας που ετοιμάζομαι να πετάξω («ΕΣΤΙΑ», 12/10/2024) κυριολεκτικά… ανατριχιάζω. Στη σελ. 5 λοιπόν και υπό τον τίτλο «Κλείνει η στρόφιγγα προς την Ουκρανία», γράφει (αντιγράφω):
«[…] Σύμφωνα με τις προβλέψεις του ερευνητικού ινστιτούτου, η στρατιωτική και οικονομική βοήθεια θα ανέλθει σε 59 και 54 δισεκατομμύρια ευρώ αντιστοίχως το 2025, εάν οι δυτικοί δωρητές
διατηρήσουν το επίπεδο βοήθειας ως έχει. Αντίθετα, αυτή η βοήθεια θα μειωθεί κατά το ήμισυ, στα 29 και 27 δισεκατομμύρια ευρώ, αν έπαυε εντελώς η αμερικανική βοήθεια και εάν οι Ευρωπαίοι “δωρητές”
ευθυγραμμισθούν με την Γερμανία. […] Στις 30 Αυγούστου 2024 οι διμερείς βοήθειες στην Ουκρανία από την έναρξη του πολέμου ανέρχονται σε 397 δισεκατομμύρια ευρώ, συμπεριλαμβανομένων 153,8
δισεκατομμυρίων σε στρατιωτική βοήθεια, 221 δισ. σε οικονομική βοήθεια και 22,3 δισ. σε ανθρωπιστική βοήθεια, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του ινστιτούτου. Στην κορυφή της λίστας των χορηγών βρίσκεται η Ευρωπαϊκή Ένωσις (240,9 δισεκατομμύρια) και ακολουθούν Ηνωμένες
Πολιτείες (100,2) και Ηνωμένο Βασίλειο (13,9). […]».
Αγαπητοί Αναγνώστες,
Για να επιστρέψομε στην… Ελλαδίτσα μας. Έχομε την… εγχώρια φτώχια (τουλάχιστον το… 1/3 του εγχώριου πληθυσμού και έχομε και τους… «εισαγόμενους» πεινασμένους. Είμαι πολύτεκνος, τα μισά μου παιδιά έκαναν οικογένειες, μου έμειναν χώροι κενοί, έχω μια μικρή οικονομική άνεση, όμως ο ξένος είναι ξένος!… Ομολογουμένως δεν γνωρίζω τι να κάνω και ο… Θεός δεν με… «φωτίζει». Εσείς μπορείτε να με συμβουλέψετε; Τι να κάνω; Να γράψω πάλι ότι ο Θεός είναι άδικος;
Να επισημάνω και πάλι ότι ο μισός κόσμος πεινάει και ο μισός… πετάει το περισσευούμενό του φαγητό; Θεέ μου, συγχώρεσέ με γι’ αυτά που σκέπτομαι, γι’ αυτά που λέω και γι’ αυτά που γράφω.
Σας χαιρετώ. Οι μισοί τουλάχιστον από εσάς γνωρίζετε που θα με βρείτε αν έχετε καμία καλή ιδέα!…
1 Κάποιοι φίλοι μου μού συνέστησαν να μην… αναφωνώ «μπράβο», διότι δεν είναι… ελληνική
λέξη!…
2 Σε λίγες ημέρες εισέρχομαι στο 44 ο έτος της… θητείας μου.
3 Κάποιοι θα λένε μέσα τους: «Αν θέλεις την ειρήνη, γιατρέ μου, προετοιμάσου για τον
πόλεμο!…». Κι αυτοί… δίκιο έχουν!
Πάντα με
Χριστιανική ΑΓΑΠΗ,
Αναστάσιος Ι.
Τριπολίτης
Ιατρός
