Γράφει ο Θεοδόσιος Μελέκος.
…Φτωχή Παναγιά 1884 ξωκλήσι , χωριό Καταρράκτης , μέρα που είναι στην σκέψη μου μοναδικά….
Χτίστηκε από τους Καμπούσους που ήταν μανάβηδες και περνούσαν από το μέρος αυτό και έβλεπαν μιαν αναλαμπή και βρήκαν την εικόνα της Παναγιάς και στο μέρος αυτό έχτισαν την εκκλησιά…
Ο πιστός την άφησε , την ξέχασε και πεθαίνει , η δομή σε μια άμεση ”συσχέτιση” με τον άνθρωπο , τις ”ανθρώπινες αντιξοότητες” , ”εκπροσωπεί” , ”αντιστοιχία ανθρώπινης βιοπάλης” , εγκατάλειψη , μοναξιά , ασθένεια , γήρας , η ”πίστη” μας , είναι η Ιστορία μας η πολιτιστική κληρονομιά μας , αν εκεί πάψει να υπάρχει η Φτωχή Παναγιά ένα οποιοδήποτε χωράφι θα γίνει και εμείς κάτι θα έχουμε χάσει….
Σημερινή φωτογραφία δείχνει καθαρά πάνω αριστερά ότι καταρρέει και όχι μόνο εκεί….
”Ανθρώπινη” , στην απλότητα όπως πρέπει να είναι μια εκκλησία , κλίμακα , πέτρες , ξύλο , χρώματα , σφυρήλατο σίδερο λόγω εποχής , θυμιανούσικη μονόχρωμη πέτρα να στολίζει….
Φτωχή Παναγιά , μοναδική , εξαιρετική η διχρωμία ( ένα χρώμα ενάντια πολυχρωμίας ) στα υλικά , στην πρόσοψη για να χωρίζει το ”προστώο” με το κύριο χώρο με ξύλινο διάκοσμο , ξυλόστεγη , εξαιρετικά μοναδική τυπολογία και τεχνοτροπία , με στοιχεία απλής πρώιμης βυζαντινής ναοδομίας , σε μικρή κλίμακα…
Τα ”ξωκλήσια” ήταν σταθμοί ”ξεκούρασης” στα ιστορικά μονοπάτια , τώρα δίπλα ο δρόμος με τα αυτοκίνητα περνάει και την Ξεχάσαμε…
”Ανθρώπινη” εκκλησία είναι οπότε λίγα είναι και τα έξοδα ”αναπαλαίωσης” …
Βοήθεια Ζητάει…….
Φωτογραφικό υλικό : από το προσωπικό αρχείο μου.
Θεοδόσιος Μελέκος.
Αρχιτέκτονας.
