Γράμμα στον Πρωθυπουργό από τον μπάρμπα Ανέστη

Αντιγραφέας Αριστείδης Ζαννίκος

“Κύριε Τσίπρα,

Τούτο είναι το τελευταίο γράμμα που σου γράφω. ΄Οχι επειδή σύντομα θα πάψεις να μοστράρεις σαν Πρωθυπουργός, αλλά γιατί έπαψα πια να σε θεωρώ σύντροφο και ομοϊδεάτη.

Το γιατί, θα το καταλάβεις από τα γραφόμενά μου. Αρχίζω με μια ιστορία. Αν και έχω περάσει τα ογδονταπέντε, τη θυμάμαι σα να την έζησα χθές. Άκου λοιπόν.

Αρχές της δεκαετίας του εξήντα, κοντά στα τριάντα μου, στεφανώθηκα τη σημερινή γυναίκα μου και έτσι άρχισαν οι οικογενειακές υποχρεώσεις. Επειδή δεν έμαθα γράμματα, βρέθηκα να δουλεύω στις οικοδομές, δηλαδή να πουργεύω σαν απλός εργάτης.

Πανοκέφαλο είχα τον συγχωρεμένο τον μαστρο Μήτσο, τον καλύτερο κτίστη εκείνης της εποχής. Τεχνίτης άριστος, τίμιος, φιλότιμος, δουλευταράς και με αριστερές ιδέες. Γρήγορα έγινε ο δάσκαλός μου σε όλα. Καθημερινά προσπαθούσα να του μοιάσω και να είμαι κι εγώ τύπος και υπογραμμός.

Το αφεντικό μας, ένας ματσωμένος εργολάβος, αν και καλός άνθρωπος, ήτανε φανατικός της ΕΡΕ του γέρο Καραμανλή. Και τότε, όπως τώρα, γινότανε κρίσιμες εκλογές και υπήρχε μεγάλος φανατισμός μεταξύ ΕΡΕ και Ένωσης Κέντρου του γερο Παπαντρέου. Μια μέρα λοιπόν, παραμονές των εκλογών, μας φωνάζει όλους το αφεντικό και μας λέει:

-Παιδιά, γνωρίζω τα πιστεύω όλων σας και τα σέβομαι. Όμως,, τούτη τη φορά, θέλω να μου κάμετε τη χάρη και να ψηφίσετενε τον Καραμανλή. Θα είναι σα να στηρίζετενε εμένα και τη δουλειά σας. Μέσα στα φάκελα που θα σας δώκω, έχω σταυρωμένα ψηφοδέλτια και μαζί ένα χρηματικό δωράκι για τις ανάγκες των οικογενειών σας….

Εγώ, θες από ντροπή, θες επειδή ήμουνα νέος στη δουλειά, πήρα το φακελάκι. Το ίδιο εκάμανε και  άλλοι αν και ήκουσα κάποιους να σιγομουρμουρίζουνε “τον παρά και μαύρο”. Ο μόνος που αρνήθηκενε να πάρει το φάκελο ήτανε ο μαστρο Μήτσος.

-Αφεντικό, του είπενε μπροστά μας, σ’ αγαπώ, σε εκτιμώ αλλά ΕΡΕ δεν ψηφίζω. Εγώ είμαι αριστερός και την ψήφο μου δεν την πουλώ ούτε και την αξιοπρέπειά μου. Δεν θέλω να σε προσβάλω, γι αυτό και από αύριο θα ψάξω αλλού για δουλειά. Έτσι και έγινε.

Κύριε Τσίπρα, αυτο το περιστατικό ήτανε για μένα μάθημα. Από τότε ορκίστηκα να μοιάσω στον μάστρο Μήτσο σε όλα και ποτέ να μην πουλήσω την ιερή ψήφο μου.

Το περιστατικό αυτό κ. Πρωθυπουργέ, μου ήρτενε κατά νου όταν, λίγες μέρες πριν τις τελευταίες Ευρωεκλογές, μας ήδωκες κάτι πενταροδεκάρες νομίζοντας ότι έτσι θα εξαγοράσεις ψήφους, αξιοπρέπεια και συνειδήσεις. Σίγουρα κάποιοι θα τσίμπησαν από ανάγκη ή από συμφέρον. ΄Ομως, εμένα προσωπικά αλλά και χιλιάδες άλλους σωστούς συμπατριώτες, μας ήκαμες να σου γυρίσομενε την πλάτη. Έδειξες ότι κι εσύ είσαι ίδιος και απαράλαχτος με αυτούς που εκατηγορούσαμενε παληά και τους εκατηβάζαμενε από το γάδαρο. Άφεις πια τα καμώματα Υπουργών και Βουλευτών σου της περασμένης εβδομάδας που εξευτελίσανε τις ιδέες και τις αρχές της Αριστεράς.

Σκέφτομαι όμως:

-Άραγε είναι αριστερός ένας πολιτικός που μπορεί να το φωνάζει με το στόμα, όμως καταδέχεται να κάμνει διακοπές σε εφοπλιστικό κότερο καπνίζοντας σαν πλουτοκράτης πούρα;

Κύριε Τσίπρα, εδώ και καιρό, η γυναίκα μου, κρυφά-φανερά, μου ήλενε ότι, το αριστεριλίκι που μας πουλάς είναι μονάχα η βιτρίνα και ότι είμαι αφελής επειδή σε υποστήριζα φανατικά. Άσε που είχα και τα καρφιά ενός γείτονα που κι ευτός ήλενε ότι κι εσύ είσαι σαν τους άλλους κι ακόμη χειρότερος. Τώρα φαίνεται ότι είχανε δίκιο. Εγώ είχα τυφλωθεί από τα όμορφα  τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα που λε και ένα τραγούδι και τα οποία είχες κάμει σημαία σου. Σημαία ευκαιρίας όπως λένε και οι ναυτικοί μας.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά κύριε Τσίπρα, εντροπιάσετενε εσύ και η παρέα σου την αριστερά και μας εκάμετενε όλους ρεζίλι στα μάτια του κόσμου και κυρίως των νέων μας.

Έτσι θα κάμετενε Πρωθυπουργό το Κυριακάκι που όλοι τον είχαμενε περιγελάσει και περιπαιχτικά τον εφωνάζαμενε Κούλη. Έλα όμως που μπορεί ο Κούλης να φανεί πιο άξιος και πιο ικανός από όλους εσάς τους παπατζήδες της πολιτικής. Το μέλλον θα το δείξει βέβαια μιας και τίποτις δεν μπορεί να προεξοφληθεί.

Εγώ κύριε Πρωθυπουργέ, τα πιστεύω μου δεν πρόκειται να τα τσαλαπατίσω.Μπορεί, λόγω ηλικίας και του κατακαλόκαιρου με τους καύσωνες, να μην πάω να ψηφίσω. Αν όμως πάω, θα ρίξω λευκό. Ποτέ πια ψήφο σε σας. Όμως, όλοι οι δικοί μου και, κατά που ακούω, οι γείτονές μας, θα ψηφίσουνε Μητσοτάκη και κάποιοι τη Φώφη και το Κ.Κ.Ε Αυτή θα είναι η απάντηση του κόσμου που νόμισες ότι όλοι είναι πρόβατα και ότι όλοι εξαγοράζονται.

 Άλλο τίποτα δεν έχω να σου πω. Ανθρώπινα, το μόνο που σου εύχομαι είναι να είσαι καλά εσύ και η οικογένειά σου. Και κυρίως να σου γίνει μάθημα το πάθημά σου. Θα σου χρειασθεί στο μέλλον.

Κυρίως να ξέρεις ότι, σε τούτη τη ζωή, καθένας μας “κατά που στρώνει θα κοιμηθεί”.

Σε χαιρετώ από τη Χίο
ο μπάρμπα Ανέστης ο αριστερός

Σχετικές δημοσιεύσεις

Αφήστε ένα σχόλιο

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.