Γράφει ο κ. Αναστάσιος Ι. Τριπολίτης, Ιατρός – Αγγειοχειρουργός[1]
Στο φύλλο της 8/4/2020 σοβαρής πρωινής εφημερίδας («ΕΣΤΙΑ»), στο κύριο άρθρο της, βλέπω άρθρο με την υπογραφή του Βουλευτή κ. Ευριπίδη Στυλιανίδη και με τίτλο: «Ώρα για εθνική αυτάρκεια», και υπότιτλο: «Η επόμενη ημέρα στο νέο κόσμο – Η εθνική άμυνα και η νέα διάκριση των εξουσιών». Εκεί διαβάζω για τη γνωριμία του με τον Bill Gates στο Σηάτλ (Ουάσινγκτον, B.C.) το 2000. Επειδή λοιπόν κι εγώ αρκετά χρόνια νωρίτερα είχα γνωρίσει από κοντά τον Bill Gates (κι εγώ τον συνάντησα στο Σηάτλ) με την ανθρωπιά του και την αλληλεγγύη του προς τον πλησίον (αυτά τονίζει ο Bill Gates ότι χρειάζεται η ανθρωπότητα), επιτρέψτε μου να προσθέσω λίγες λέξεις στο κείμενο του αγαπητού και σεβαστού κ. Στυλιανίδη.
Δεκαετία του ’80 λοιπόν (τέλος της δεκαετίας του ’70), γεμάτος όρεξη για νέες γνώσεις και φορτωμένος από κάποιες γνώσεις που απέκτησα από την τριετή μετεκπαίδευσή μου στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου – Hammersmith Hospital στην Αγγειοχειρουργική, φθάνω στο Σηάτλ. Μια ανθρώπινη πόλη[2], με αρκετούς Έλληνες (είχε δύο ενοριακούς Ναούς, την Παναγίτσα και τον Άγιο Δημήτριο), και με έναν Άνθρωπο (το Α κεφαλαίο), τρίτη γενιά Νορβηγό, τον Ευγένιο Στράντνες ως Προϊστάμενό μου (Καθηγητής Αγγειοχειρουργικής και ειδικός επί των υπερήχων στο εκεί Πανεπιστήμιο «Γεώργιος Ουάσινγκτον»). Στο εργαστήριο των υπερήχων όπου τοποθετήθηκα, ήταν… «όλες οι φυλές του Ισραήλ». Από… Χαβανέζες, μέχρι συνομήλικοί μου από την Άπω Ανατολή!
Ήμουν άμισθος, είχα όμως κάποια χρήματα στη Ν. Υόρκη και περίμενα πότε θα έλθουν!… Βλέποντας ο προϊστάμενός μου ότι υποσιτίζομαι, με κάλεσε στο γραφείο του να με ρωτήσει τι συμβαίνει, και αφού με ρώτησε πόσα ξοδεύω το μήνα, μου έβγαλε ένα μισθό… 1200 δολάρια (τριπλάσια από όσα ξόδευα)! Κι έτσι γύρισα… πλούσιος στην Ελλάδα! Σε αυτό το διάστημα που έμεινα εκεί – περίπου δέκα χρόνια – έμαθα ότι χορηγός μου ήταν ο Bill Gates, ο οποίος είναι γέννημα-θρέμμα του Σηάτλ και γείτονάς μας (έμενε στην περιοχή του Πανεπιστημίου). Ο λόγος που πήρα το βοήθημα δε, δεν ήταν ότι ήμουν εξυπνότερος από τους άλλους (αν ήμουν), αλλά διότι πήγαινε πρώτος και έφευγα τελευταίος.
Για να επανέλθω όμως στο άρθρο του κ. Ευρ. Στυλιανίδη, τον οποίο – αν δεν με απατά η μνήμη μου – πρέπει να τον γνώρισα από τον πατέρα του, κάπου αναφέρει για τα «ευτελή» (φθηνά;) παπούτσια που φορούσε ο Bill Gates το 2008. Για τον ίδιο λόγο μου είχε κάνει εντύπωση κι εμένα στην Αμερική Τις λίγες φορές που τον συνάντησα, ήταν απλά ντυμένος, προσηνής και καταδεκτικός. Δεν θυμάμαι την καταγωγή του, και γενικά το ιστορικό του. Γνωρίζω όμως ότι είναι αυτοδημιούργητος, και απλά αξιοποίησε τις καλές ιδέες που του ήλθαν στο μυαλό του και τις γνώσεις του!…
Κλείνοντας, επιτρέψτε μου να αφιερώσω το άρθρο μου στον Bill Gates και την ΑΝΘΡΩΠΙΑ του, καθώς και στην Οικογένεια Τουρίκη (εκ Θηβών) και τον παπά-Όμηρο, ο οποίος πέθανε πρόωρα (από καρδιά;) όταν ερχόμενος για διακοπές σε κάποιο χωριό της Πελοποννήσου από όπου και κατήγετο, πέθανε κάνοντας ψαροντούφεκο!… Και οι Τουρίκηδες, και ο παπά-Όμηρος, μου «στάθηκαν» σαν συγγενείς στην Αμερική!… (για τον παπά-Όμηρο αναφέρομαι αλλαχού εν εκτάσει). Πάντως επιμένω: Μη συγχέετε και μη συγκρίνετε Bill Gates και George Soros!… Είναι ανόμοια πράγματα!… (πρόσωπα).
Με αυτά και με αυτά, πέρασε και το Πάσχα, περνάει και ο κορωνοϊός(;;;) και ελπίζω τα πράγματα να μπουν σε μια τάξη (το άρθρο δημοσιεύεται με δίμηνη – τουλάχιστον – καθυστέρηση).
Αναστ. Ι. Τριπολίτης
Ιατρός – Αγγειοχειρουργός
και πάλαι ποτέ…
συναντήσας τον Bill Gates
[1] Δεν γράφω τους τίτλους μου, και από σεμνότητα, και για να μην κάνω κατάχρηση του χώρου σας. Άλλωστε οι περισσότεροι από Εσάς με γνωρίζετε προσωπικά.
[2] Μια πόλη που δεν χάνεσαι, μια πόλη που έχει ακόμα γειτονιές!…
