*Πολλές φορές γκρινιάζουμε για τα τεκταινόμενα των ημερών στον τόπο μας, αλλά –για να είμαστε απόλυτα δίκαιοι– πρέπει να λέμε και όσα διορθώνονται με αφορμή τις δημόσιες παρεμβάσεις και επισημάνσεις μας, μέσα από αυτή τη στήλη.
Έτσι, δεν μπορώ παρά να επαινέσω και να εκφράσω την ικανοποίησή μου, για μια σειρά ζητημάτων που, ως φαίνεται διευθετήθηκαν (κυρίως από τον Δήμο) και ειδικότερα:
1) Χαλασμένα φωτιστικά σώματα σε δυο σημεία του περιφερειακού δρόμου παράκαμψης της πόλης. Το έγραψα και σε 5 ημέρες αποκαταστάθηκαν.
2) Φραγμένη έξοδος (“μπούκα”) ποταμού Παρθένη με στάσιμα νερά που προξενούσαν έντονη δυσοσμία στην περιοχή. Μετά από 15 ημέρες άνοιξε και έγινε ανανέωση του νερού.
3) Ζήτησα πριν από 3-4 μήνες να δοθεί στη δημοσιότητα κατάσταση με την κατανομή των ποσών που επιχορηγήθηκε ο Δήμος από το Υπουργείο Μετανάστευσης για τη διαχείριση του μεταναστευτικού. Μετά από μια εβδομάδα παραχωρήθηκε συνέντευξη Τύπου από τη δημοτική Αρχή και γνωστοποιήθηκε η κατάσταση.
4) Ζήτησα να δοθεί στη δημοσιότητα πίνακας με τα έργα που βρίσκονται σε εξέλιξη από την προηγούμενη δημοτική Αρχή, ώστε να γνωρίζει ο κόσμος τι ακριβώς γίνεται. Με χαρά διαπίστωσα ότι, τις προηγούμενες ημέρες δόθηκε (έστω με καθυστέρηση).
5) Ζήτησα να τηρήσει ο Δήμος τα ψηφισθέντα και συμφωνηθέντα στο Δημοτικό Συμβούλιο, περί αγοράς μικρών φορητών υπολογιστών (tablets) στους μαθητές που στερούνται τούτων, προκειμένου να συμμετέχουν απρόσκοπτα στα διαδικτυακά μαθήματα, για την εξ αποστάσεως διδασκαλία των σχολείων. Έστω και αργά, ο Δήμος “ξύπνησε” και προχώρησε. Μάλιστα, είχα τονίσει ότι, πρέπει να καθίσουν μαζί με την Περιφέρεια και να επιλύσουν το όλο ζήτημα που προέκυψε. Φαίνεται ότι, λύθηκε άμεσα, μετά την ευρύτερη δημοσιότητα που έλαβε το όλο θέμα. Μάλιστα, η Περιφέρεια ενήργησε με ταχύτατα αντανακλαστικά, με τη συνδρομή των δυο Αντιπεριφερειαρχών Χίου και Παιδείας.
6) Ζήτησα να προστατευθούν οι διερχόμενοι πολίτες κάτω και πλάι από το κτίριο του παλιού “Κοκκάλειου” Μαιευτηρίου (οδός Μιχ. Λιβανού 47) που κατέρρεε και μέρος των επιχρισμάτων έπιπτε επί του πεζοδρομίου. Μέσα σε 2 ημέρες είχε τοποθετηθεί περίφραξη προς αποκλεισμό του χώρου.
7) Ζήτησα, πριν 2-3 μήνες, με δημόσια πρόταση, να προβεί η διοίκηση του Νοσοκομείου σε δημόσια γνωστοποίηση πολυετούς μίσθωσης των κτιρίων ιδιοκτησίας του, που καταρρέουν επί δεκαετίες, με αντιπαροχή την επισκευή αντί της καταβολής ενοικίου, μήπως και αξιοποιηθούν. Το αυτό είχε πράξει επιτυχώς και προγενέστερη διοίκηση για κτίριο των οδών Βενιζέλου & Ψυχάρη. Με μεγάλη χαρά είδα ότι, η σημερινή διοίκηση του Νοσοκομείου προέβη σε δημόσια γνωστοποίηση και δέχεται τέτοιες προτάσεις από ενδιαφερόμενους επιχειρηματίες και επενδυτές μέχρι τέλος Δεκεμβρίου 2020. Πολύ θετική προσπάθεια, μακάρι να ευδοκιμήσει !
Πρέπει, λοιπόν, να τονίσω ότι, είμαι ικανοποιημένος που έστω μια κάποια (από μια μεγαλύτερη) σειρά προτάσεων, που έθεσα δημόσια τον τελευταίο 1,5 χρόνο, λαμβάνουν χώρα. Φαίνεται ότι, κάποιοι ακούν και αντιλαμβάνονται τον παλμό του κόσμου! Από την άλλη, πρέπει να αποδεικνύουμε καθημερινά, με τις πράξεις και τα λεγόμενά μας ότι, ενεργός και παραγωγικός πολίτης μπορεί να είναι κάθε συμπολίτης μας, άσχετα εάν κατέχει ή όχι επιτελικό ρόλο (προς στιγμήν- δηλαδή την τρέχουσα περίοδο) στην τοπική Αυτοδιοίκηση. Οφείλω για τη δημοτική Αρχή αυτό να το πω!
* Να πάμε, τώρα και στις σημερινές, ειδικότερες επισημάνσεις μας, για ζητήματα που η αντιμετώπισή τους δεν μας άρεσε και που μας προβλημάτισαν, όπως και άλλους συμπολίτες μας:
1) Κλαδεύτηκαν πολλά δέντρα (κυρίως ευκάλυπτοι) σε δημοτικούς χώρους (δρόμους, πάρκα, κοιμητήρια, κ.α.). Το ερώτημα είναι: Κλαδεύτηκαν ή κουτσουρεύτηκαν-“κατακρεουργήθηκαν”; Διότι πολύ σωστό και απαραίτητο το κλάδεμα, και για την ανάπτυξη του δέντρου αλλά και την προστασία των πολιτών εν αρχή του χειμώνος, αλλά το να μην αφήσουν ούτε ένα κλαδί επάνω στο δέντρο (αλλά μόνο τον κυρίως κορμό) λέγεται κλάδεμα; Επιφυλασσόμαστε, εάν χρειαστεί, να δημοσιεύσουμε σχετικές φωτογραφίες!
2) Πληροφορηθήκαμε ότι, γνωστή ΜΚΟ ζητά να ενοικιάσει χώρο στη Χίο για τη φιλοξενία ανήλικων και ασυνόδευτων παιδιών προσφύγων και μεταναστών. Θεωρώ ότι, η γνωστοποίηση αυτή έρχεται σε αντίθεση με τα λεγόμενα των κύκλων του Υπουργείου Μετανάστευσης ότι, στη Χίο έχουν απομακρυνθεί, ως ευάλωτοι και χρήζοντες προστασίας άνθρωποι, τα ασυνόδευτα ανήλικα παιδιά. Τι συμβαίνει; Γιατί, εφόσον εδώ δεν παραμένουν, αλλά προωθούνται στο εσωτερικό της χώρας, ζητείται χώρος φιλοξενίας και μάλιστα όχι από Κρατικό φορέα αλλά από ΜΚΟ; Απλή ερώτηση!
3) Είναι γνωστό ότι, οι γείτονές μας, Σάμιοι, επλήγησαν σφόδρα από τον καταστροφικό σεισμό πριν ένα μήνα. Περάσαμε κι εμείς “ξώφαλτσα” με αρκετές κτιριακές ζημιές, αλλά όχι σε τέτοια έκταση με τη Σάμο όπου υπάρχουν πολλοί άστεγοι, γκρεμισμένα κτίρια και –κυρίως– έχασαν τη ζωή τους δυο νέα παιδιά. Θα περιμέναμε η δημοτική Πρόνοια, σε συνεργασία με την Περιφέρεια, να αναλάβει μια πρωτοβουλία για την αποστολή ανθρωπιστικού υλικού και τροφίμων-ενδυμάτων-υποδημάτων στη γειτονική Σάμο. Πολύ σωστά το έπραξαν πριν λίγο καιρό για την Καρδίτσα. Η δημοτική Πρόνοια, τα τελευταία 20 χρόνια έχει πάντοτε βοηθήσει εμπερίστατες πόλεις και περιοχές από φωτιές, σεισμούς, πλημμύρες, κλπ. Επί 17 χρόνια, που υπηρέτησα στην δημοτική πρόνοια, πάντοτε στεκόμασταν συμπαραστάτες και αρωγοί. Σήμερα, δυστυχώς, δεν είδα να έχει αναληφθεί μια πρωτοβουλία για τη Σάμο. Πέρασε ήδη ένας μήνας. Έστω και τώρα ας γίνει μια προσπάθεια συγκέντρωσης και αποστολής τροφίμων, ειδών ατομικής προσωπικής υγιεινής, ενδυμάτων, υποδημάτων. Ο Δήμος Χίου, οφείλει να σταθεί αλληλέγγυος στους πληττόμενους Δήμους της γειτονικής Σάμου. Εξάλλου, ανήκουμε στην ίδια περιφερειακή ένωση Δήμων και η αλληλεγγύη θα έπρεπε να είναι εκτός από αυτονόητη και έμπρακτη ταχύτατα. Αναμένουμε!!!
4) Για το τέλος άφησα κάτι, που πολύ βασάνισα το εαυτό μου εάν έπρεπε να γράψω. Και τούτο διότι δεν έχω συνηθίσει να θίγω ζητήματα προσωπικής πολιτικής δημόσια. Αλλά θα το πράξω για τρεις λόγους. Πρώτον διότι μου το ζήτησαν και συμπολίτες μας, ωφελούμενοι της Πρόνοιας, διαμαρτυρόμενοι. Δεύτερον διότι, έχει άμεση σχέση με τα δημόσια ζητήματα, αφού όποιος δημόσια εκφράζεται-προβάλλεται, τυγχάνει και δημόσιας κριτικής. Και τρίτον διότι, θα εφαρμόσω το του Ιερού Χρυσοστόμου «δέξαι εκούσια τραύματα φίλου, παρά ακούσια φιλήματα εχθρού» (δέξου τα λόγια που σου λέει ο φίλος σου για να σε φέρει στο σωστό δρόμο κι ας σε πληγώνουν, παρά τους επαίνους που σου λένε οι εχθροί και δεν τους πιστεύουν μέσα τους).
Τους τελευταίους μήνες διακρίνω μια υπέρμετρη αυτοπροβολή, μέσω δελτίων τύπου του Δήμου, του Αντιδημάρχου Πρόνοιας, φίλου Γιώργου Πατεριμού. Ο Γιώργος είναι καλό παιδί και προσπαθεί με ότι καταπιαστεί. Αλλά χάνει το μέτρο στην προβολή του. Το ότι εκδίδει δελτία τύπου διαρκώς είναι θετικό, γιατί γνωστοποιεί τις δράσεις της Πρόνοιας. Αλλά το να τα συνοδεύει με φωτογραφίες του ίδιου όπου δίνει τρόφιμα, όπου επισκέπτεται χώρους για φιλανθρωπική δράση, που μοιράζει… επιταγές… άλλων δωρητών, κλπ, νομίζω ότι και τον ίδιο δεν τιμά, αλλά και εκφυλίζει την αξιοπρέπεια των ωφελουμένων. Όσοι ασχολούνται με τον τομέα της πρόνοιας, κύριο μέλημά τους είναι η παραγωγή έργου, που θα το γνωρίζουν κυρίως οι ωφελούμενοι και δευτερευόντως σύμπας ο τοπικός πληθυσμός. Η προνοιακή πολιτική δεν είναι πολιτική αυτοπροβολής, αλλά γνωστοποίησης έργου, που πρέπει να γίνεται με απόλυτο σεβασμό στον άνθρωπο και στον θεσμό που υπηρετείται, από ανθρώπους που οφείλουν να είναι δυναμικοί στο χαρακτήρα και τη δράση, αλλά με χαμηλό προφίλ αυτοπροβολής. Προσωπικά, θήτευσα ως Αντιδήμαρχος Πρόνοιας 6,5 χρόνια σε τρεις περιόδους (2005-2007, 2014-2016, 2017-2019). Υπηρέτησα και ως υπάλληλος της Πρόνοιας, υπεύθυνος μέρους των αναπηρικών επιδομάτων (2011-2013). Επίσης θήτευσα στο ΔΣ του Δημοτικού Οργανισμού Πρόνοιας επί 8 χρόνια (2002-2010). Εξέδωσα εκατοντάδες δελτία τύπου. Παραχώρησα δεκάδες συνεντεύξεις όλα αυτά τα χρόνια. Όμως, ποτέ και πουθενά δεν θα δει κανένας δημοσίευμα ή φωτογραφία μου να είμαι σε διανομή τροφίμων στο παντοπωλείο, να μοιράζω τρόφιμα ή ρούχα σε κόσμο ή φορείς και να φωτογραφίζομαι με πολίτες ωφελούμενους της Πρόνοιας (κι ας μην φαίνεται ποιοι είναι). Επιταγές δε, δεν μοίρασα ποτέ. Τις μοίραζε ο Δήμαρχος και ο Δ/ντης της Πρόνοιας σε συνεννόηση μαζί μου. Και στο κοινωνικό παντοπωλείο δεν πήγα ποτέ μου την ημέρα της διανομής των διαφόρων ειδών στους πολίτες. Ειλικρινά, λυπήθηκα βλέποντας την τελευταία ανακοίνωση του γραφείου Τύπου του Δήμου, με φωτογραφίες του Αντιδημάρχου να δίνει επιταγή σε συμπολίτισσά μας ή να δίνει ρούχα ή τρόφιμα σε συγκεκριμένη Υπηρεσία. Θεωρώ ότι, λόγω απειρίας, το σφάλμα πρέπει να έχει γίνει από το γραφείο Τύπου, που επιδεικνύει διαρκώς υπερβάλλοντα ζήλο να προβάλλει τα καθημερινά τετριμμένα (που πάντοτε γίνονταν και δεν συνεισφέρουν κάτι το νεότερο ή επιπλέον στα όσα γίνονταν στο παρελθόν) ως κάτι το μεγαλειώδες !!! Έλεος ! Οι άνθρωποι αυτοί, ωφελούμενοι της Πρόνοιας, χρειάζονται περισσότερο σεβασμό. Γιώργο, ξέρεις ότι σου μιλώ εντελώς φιλικά και δίχως σκοπιμότητα, μην το ξανακάνεις. Η Πρόνοια δεν είναι ιδιωτική εταιρία να πραγματοποιεί δράσεις κοινωνικής εταιρικής ευθύνης, για να τις προβάλλει με τον τρόπο αυτό. Μην ξαναβγείς ο ίδιος φωτογραφία σε διανομή ρούχων, τροφίμων και με πολίτες ωφελούμενους της Υπηρεσίας που πολιτικά προΐστασαι. Άσχετα εάν φαίνεται ή δεν φαίνεται το πρόσωπό τους. Στην ψυχή αυτών των ανθρώπων ήδη έβαλες τη βάσανο ενός συναισθήματος που προκαλεί κατωτερότητα και δυσαρέσκεια, όταν τους ζητάς να φωτογραφηθούν μαζί σου κατά την άσκηση των καθηκόντων σου. Δεν πρέπει! Δεν ταιριάζουν αυτά στον χώρο της Πρόνοιας. Προέχει ο άνθρωπος, όχι η πολιτική αυτοπροβολή μας!
Αλλά, για τον τομέα της Πρόνοιας, θα επανέλθω, διότι άλλα περίμενα πριν 1,5 χρόνο, από τη σημερινή δημοτική Αρχή και άλλα βλέπω! Θα αναφερθώ αναλυτικά και με συγκεκριμένες προτάσεις. Προσωπικά, δεν ικανοποιούμαι, ούτε αρκούμαι στην προβολή δελτίων τύπου, που απλά μιλούν για τετριμμένες και παγιωμένες απ΄τα παλιά διανομές τροφίμων… Όπως και δεν με εμπνέει ο στείρος κριτικός λόγος. Πάντοτε καταθέτω προτάσεις, μελετημένες και υλοποιήσιμες. Αρκεί να υπάρχει θέληση και όρεξη για δουλειά και προσφορά στον τόπο. Εδώ είμαστε και θα τα λέμε!
