Έφυγε πρίν λίγες μέρες πλήρης ημερών ο φίλτατος Ευπατρίδης και Ευεργέτης Καθηγητής Πανεπιστημίου Παναγιώτης Βαρλάς παιδί της Χιώτικης γης από τον Ζυφιά της Χίου πού επί δεκαετίες μέχρι του θανάτου του διέπρεψε στο πνεύμα και την μόρφωση των Ελλήνων παιδιών και ήταν η παρουσία του αισθητή σε όλα τα πολιτιστικά δρώμενα της Χιώτικης παροικίας Αττικής και όχι μόνο.
Έχει ασχοληθεί και γράψει για την “Αξιολόγηση των Επιχειρησιακών στελεχών στις Ελληνικές Βιομηχανικές επιχειρήσεις ” .
Υπήρξε Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς, διετέλεσε επί σειρά ετών μέλος και Πρόεδρος τόσο της Ομοσπονδίας Χιακών Σωματείων Αττικής καθώς και στο Δρομοκαΐτειο Ψ.Ν επίσης και η αείμνηστη σύζυγος του Ζωή μία εξαιρετική προσωπικότητα Διευθύντρια του Γενικού Χημείου του Κράτους την οποία λάτρευε και την υπεραγαπούσε όπως μού έλεγε τηλεφωνικά από το 2015 μέχρι και τελευταία φορά την ημέρα της γιορτής μου στις 15 Δεκεμβρίου 2021 πού με πείρε για τις ευχές του.
Δεν είχα την τύχη να τον γνωρίσω από κοντά αλλά μόνο τηλεφωνικά και απ αυτά που μου έλεγαν τόσο ο μεγάλος μου δάσκαλος Γιάννης Αυγουστής όσο και ο αδελφός της θείας ΛΟΥΚΙΤΣΑΣ Νικ.ΠΙΤΤΑ και στενός φίλος του Κώστας Φαφαλιός ο οποίος μάλιστα σε τιμητική διάκριση πού του έγινε από τον Μητροπολίτη Χίου Ψαρών και Οινουσσών κ.Μάρκο πού τον τίμησε με τον Μεγαλόσταυρο του Αγίου Ισίδωρου για την δωρεάν στην περιοχή του Ζωγράφου ακινήτου για την φιλοξενία ΧΙΩΝ σπουδαστών του χωριού του Ζυφιά, αλλά και των άλλων Καμποχώρων και φτωχών παιδιών της Χίου πού αριστεύουν ,μαζί με ένα μεγάλο σεβαστό ποσό για υποτροφία και τότε ο Κώστας Φαφαλιός ήταν ο κύριος ομιλητής λόγω της στενής φιλίας τους.
Ήταν ένας χαρισματικός χαμηλών τόνων ομιλητής με ευρύτατο πνεύμα έμπνευσης, δημιουργίας καί επικοινωνίας με αισθήματα και συναισθήματα δίχως φραγμούς προς πάσα κατεύθυνση και για όλους τούς συνανθρώπους δίχως διακρίσεις.
Ήταν ένας από τους σπουδαιότερους ανθρώπους που γνώρισα στην ζωή μου έστω και τηλεφωνικά και με παρακινούσε στο να γράφω χωρίς φόβο και με το θάρρος της γνώμης μου.
Χαιρόταν με τον καυστικό τρόπο της γραφής μου και με κάθε ευκαιρία μου έκανε θετική κριτική για όσα δημοσιεύματα μου διάβαζε.
Όταν ζούσε και ο μεγάλος μου δάσκαλος Γιάννης Αυγουστής μαζί και οι τρείς τους βρισκότανε συχνά πυκνά σε καφετέρια στου Ζωγράφου και έκαναν ζεστή και τρυφερή παρέα με όλες τις παλιές καλές αναμνήσεις της διαχρονικής πορείας της ζωής τους.
Αυτά τα λίγα λόγια μόνο γιατί είμαι πολύ μικρός το να γράψω περισσότερα για έναν μεγάλο Ευπατρίδη και Ευεργέτη της Χιώτικης γης.
Θερμά συλλαλητήρια στον γιό του και σ’όλους τους συγγενείς του πού δέν γνωρίζω και στον στενό φίλο του εν ζωή Κώστα Φαφαλιό .
Ας είναι ΑΙΩΝΙΑ η Μνήμη του και ελαφρύ το χώμα της Αττικής πού τον σκεπάζει και τώρα θα κάνουν παρέα στην αιωνιότητα μαζί με τον φίλο του Γιάννη Αυγουστή!
Οι φωτογραφίες είναι από τήν εκδήλωση της τιμητικής διάκρισης με τον Μεγαλόσταυρο του Αγίου Ισίδωρου από τον Μητροπολίτη Χίου Ψαρών και Οινουσσών κ.Μάρκο που έγινε στην Αθήνα τον Ιανουάριο του 2014 .
Επίσης και η επιστολή πού μού έστειλε και είναι δημοσιευμένη στο βιβλίο μου ” Όσα πάνε κι όσα έρθουν στο μυαλό και στην ζωή ” στις 10 Φεβρουαρίου 2016.
ΑΙΩΝΊΑ Η ΜΝΉΜΗ ΌΛΩΝ ΑΥΤΏΝ!
Χίος 18 Μαρτίου 2022
Λευτέρης Πυκνής
Μαλλιάς Καλλιμασιώτης
