Από την σφαγή της Χίου…τον πυρπολητή Κωνσταντίνο Κανάρη και στων Ψαρών την ολόμαυρη Ράχη!

Έχουν περάσει 198 χρόνια από την σφαγή της Χίου την Κυριακή του Πάσχα 2 Απριλίου 1822 ….τον πυρπολησμό και την πλήρη καταστροφή της Τουρκικής Ναυαρχίδος που ξεκίνησε το βράδυ της 6 Ιουνίου και ολοκληρώθηκε το ξημέρωμα της 7 Ιουνίου του 1822 από τον Κωνσταντίνο Κανάρη…τις μεγάλες ζημιές που προκάλεσε στην υποναυαρχίδα και την έβγαλε εκτός μάχης ο Ανδρέας Πιπίνος δίχως να βυθιστεί επειδή οι Τούρκοι πρόλαβαν να ξεκολλήσουν το πυρπολικό….. συμμετείχαν 24 άνδρες με τον Κανάρη και 19 με τον Πιπίνο…. και την μεγάλη καταστροφή των Ψαρών μετά από δύο χρόνια στις 20 Ιουνίου 1824 με Τουρκικό στόλο 176 πολεμικά και φορτηγά πλοία και 12.000 άνδρες Τούρκους και Τουρκαλβανούς για να ξεχνάμε την γειτονιά μας, που έγινε η αιτία να ξεσηκώσει όλο τον κόσμο με τους στίχους του Εθνικού μας ποιητή Διονύσιου Σολωμού!

Οι στίχοι αυτοί καθώς και ο πίνακας της σφαγής της Χίου του Ντελακρουά ξεσήκωσαν και ξύπνησαν όλους τους λαούς της γης.
Τα ιστορικά γεγονότα είναι γνωστά και καταγεγραμμένα τόσο στα βιβλία της ιστορίας που τα χρόνια της εποχής μας υπήρχαν μέσα και διδάσκονταν στα παιδιά, αλλά και στα σύγχρονα σημερινά μέσα διαδικτυακά.
Νοιώθαμε μεγάλη υπερηφάνεια όταν ακούγαμε από τα χείλη των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης αλλά και της δευτεροβάθμιας τα ηρωικά κατορθώματα των προγόνων μας!
Ακούγαμε τον Εθνικό μας Ύμνο όσο και στων Ψαρών την ολόμαυρη Ράχη και μας διαπερνούσε ρίγος θριάμβου και υπερηφάνειας!
Σήμερα βλέπουμε να καίνε την Ελληνική σημαία και πολλοί λένε και τι έγινε για ένα πανί;
Αυτό εμένα με θλίβει και με εξαγριώνει και μούρχεται τρέλα να πιάσω ένα ΠΑΟ και να τους θερίσσω!
Το σημερινό μου κείμενο θέλω να το αφιερώσω σε έναν Ευπατρίδη Φίλο Ψαριανό τον Μηχανικό Εμπορικού Ναυτικού Δημήτριο Ανδριάνα στην πραγματικότητα τον άνθρωπο που επί δεκαετίες ασχολείται με τον πολιτισμό και την προβολή των Ψαρών που έχει γράψει 35 τόμους βιβλίων και πάνω από πέντε χιλιάδες δημοσιεύσεις , για την ιστορία των Ψαρών και σήμερα στα 90 του χρόνια πονά η ψυχή και η καρδιά του που έχει αφαιρεθεί από τα σχολικά βιβλία ο ύμνος της καταστροφής των Ψαρών στις 20 Ιουνίου 1824 που έχει γράψει ο Διονύσης Σολωμός.
” Στων Ψαρών την ολόμαυρη Ράχη
περπατώντας η Δόξα μοναχή
μελετά τα λαμπρά παλληκάρια
και στην κόμη στεφάνι φορεί
γινωμένο από λίγα χορτάρια
πούχαν μείνει στην έρημη γη ” 
Ο υπέργηρος Ευπατρίδης φίλος είναι στην πραγματικότητα ο ίδιος ο πολιτισμός των Ψαρών!
Γι’αυτό απευθύνομαι στις αξιότιμες Κυρίες του Υπουργείου Παιδείας την Νίκη Κεραμέως και την Σοφία Ζαχαράκη γνωστή και μη εξαιρετέα φίλη να φροντίσουν να ενταχθεί στην επόμενη χρονιά μέσα στα βιβλία ο ύμνος ” στων Ψαρών την ολόμαυρη Ράχη”
Είμαστε ακρίτες και πρέπει το Έθνος να δείχνει περισσότερο ενδιαφέρον για τα Εθνικά μας θέματα και σύμβολα!
Εύχομαι να εισακουστούν τα λόγια και τα γραφτά μου!
Σε τρεις μέρες είναι 7 Ιουνίου χαραυγή του πυρπολητή Κωνσταντίνου Κανάρη και ευτυχώς για την τύχη μου και τα δικά μου ιστορικά γενέθλια!
Καλό βράδυ!
Χίος, 3 Ιουνίου 2020
Λευτέρης Πυκνής
Μαλλιάς Καλλιμασιώτης 

Σχετικές δημοσιεύσεις

Αφήστε ένα σχόλιο

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.