Εισήγηση Μ. Σκούφαλου στη θεματική για τη διαχείριση υδάτινων πόρων στη Χίο

Στη θεματική συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Χίου, στις 27-8-2018, για τους Υδάτινους Πόρους της Χίου και τη διαχείρισή τους έλαβε μέρος η Λαϊκή Συσπείρωση του Δήμου Χίου με εισηγητή τον επικεφαλής της παράταξης και Δημοτικό Σύμβουλο Μάρκο Σκούφαλο, ο οποίος κατ’ αρχάς ξεκαθάρισε την πάγια θέση μας για το νερό ως κοινωνικό αγαθό και όχι ως εμπόρευμα.

Έτσι, μόνο πάνω σ’ αυτήν τη βάση μπορεί να γίνει συζήτηση για διαχείριση υδάτινων πόρων και όχι σ’ αυτήν της ανταποδοτικότητας και του κέρδους του κεφαλαίου που έχει μετατρέψει την τοπική διοίκηση σε μεσάζοντα αυτής της αντιδραστικής πολιτικής του κεφαλαίου. Οι προτάσεις που κατατέθηκαν από την παράταξή μας είναι όλες υλοποιήσιμες, συγκεκριμένες, βασισμένες στο λαϊκό όφελος και απέχουν πλήρως από την κερδώα λογική των επιχειρηματικών ομίλων που λυμαίνονται κάθε λαϊκό αγαθό και φυσικά το νερό.

Ακολουθεί η πλήρης εισήγηση:

«Είναι εντελώς απαραίτητο, στη σημερινή θεματική συνεδρίαση που αφορά τη διαχείριση του νερού, να διευκρινιστεί πρώτα απ’ όλα η θέση της κάθε πολιτικής δύναμης και της δημοτικής αρχής στο πώς βλέπει το νερό τόσο σε πολιτικοκοινωνικό επίπεδο, όσο και σε τεχνικό: Ως κοινωνικό αγαθό ή ως εμπόρευμα;

»Από αυτή τη διευκρίνιση πρέπει να αρχίσει η συζήτηση αφού το εµπόρευµα είναι εντελώς αντίθετο από το αγαθό. Το κοινωνικό αγαθό προορίζεται για να καλύψει άµεσες κοινωνικές ανάγκες, το εµπόρευµα αντίθετα έχει ως σκοπό του το κέρδος σε  όποιον μπορεί και είναι διατεθειμένος ή αναγκασμένος να το αγοράσει. Το ένα έχει µια αναμφισβήτητη κοινωνική αξία, του άλλου η αξία βρίσκεται στην τιμή του και στο κέρδος που προκύπτει από αυτήν.

»Το νερό ως κοινωνικό αγαθό απαιτεί δημόσια διαχείριση, γενναίες δημόσιες επενδύσεις, δραστική αλλαγή του καθεστώτος των ΔΕΥΑ, ώστε να είναι μόνο κοινωφελείς επιχειρήσεις ή να μετατραπούν σε υπηρεσίες ύδρευσης και όχι την οικονομική εκμετάλλευση και λειτουργία με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια ως Ανώνυμες εταιρείες, που δυστυχώς σε κάθε περίπτωση πληρώνει τις συνέπειες της κάθε λαός για να καλύψει ως ένα βαθμό τις πραγματικές ανάγκες του σε  νερό, πόσιμο, άρδευσης κλπ

»Η πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων που τη στηρίζουν (συμπεριλαμβανομένων και των ντόπιων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ) προωθούν την παραπέρα εμπορευματοποίηση και την απελευθέρωση της διαχείρισης των υδάτινων πόρων, ανοίγοντας τη βεντάλια της αντιλαϊκής πολιτικής, στον αγροτικό τομέα και στη λαϊκή κατανάλωση στις πόλεις. Η λογική της ανάπτυξης που προβάλουν σήμερα η Κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, είναι η λογική που στηρίζει το σύνολο των αστικών κομμάτων, η Ε.Ε., οι επιχειρηματικοί όμιλοι. Είναι η ίδια πολιτική που έχει μετατρέψει την τοπική διοίκηση να είναι μεσάζοντας αυτής της αντιδραστικής πολιτικής.

»Και ως Λαϊκή Συσπείρωση και ως ΚΚΕ εδώ και αρκετό καιρό εξηγούσαμε, ότι με διάφορες παραλλαγές εφαρμόζεται σε όλα τα κράτη – μέλη της ΕΕ, ιδιαίτερα μετά τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, που απελευθέρωσε την κίνηση κεφαλαίων στην επικράτειά της, η πολιτική της εμπορευματοποίησης των πάντων . Έτσι τα μαζεμένα  κεφάλαια σε διάφορους τομείς αναζήτησαν και αναζητούν κερδοφόρα διέξοδο σε άλλους κλάδους που «απελευθερώνονται» σταδιακά από την κρατική προστασία, όπως η Ενέργεια, οι Τηλεπικοινωνίες, το Νερό. Βλέπετε τι γίνεται με τους ενεργειακούς κολοσσούς που ξεπηδάνε σαν τα μανιτάρια και μας ταράζουν στα τηλέφωνα για να αλλάξουμε πάροχο, με το χορό των ανεμογεννητριών κλπ.

»Η κοινοτική Οδηγία – Πλαίσιο του 2000 για το νερό θέτει σε προτεραιότητα την εξοικονόμηση της ζήτησης του νερού, σε αντιπαράθεση με τη μεγιστοποίηση της δυνατότητας προσφοράς του σε κάθε υδατικό διαμέρισμα. Θεωρεί εκ των προτέρων ότι όλοι υπερκαταναλώνουμε και όχι ότι υπάρχει σοβαρή βάση και αναγκαιότητα κατανάλωσης του νερού. Το πόσιμο νερό για παράδειγμα δεν είναι βιοτική ανάγκη ειδικά για το νησί μας; Γιατί λοιπόν αντί να αξιοποιούμε τις πηγές μας να διευρύνουμε τις ποσότητες πόσιμου και ποιοτικού νερού θα πρέπει να μπαίνουμε σε μια λογική περιορισμών; Πρώτον για να πουλούν οι εταιρείες εμφιάλωσης του νερού και δεύτερον για να δημιουργείται το πλαίσιο της εμπορευματοποίησης του, λόγω της αυξημένης ζήτησης.

»Η Οδηγία, με την οποία εναρμονίστηκε η ελληνική νομοθεσία ήδη από το 2003, επιβάλλει νέα αντιλαϊκή πολιτική τιμολόγησης του νερού και διαμορφώνει το πλαίσιο εμπορευματοποίησής του.

»Έτσι, δεν εστιάζει ούτε στα τεχνικά έργα και τις πολιτικές εμπλουτισμού των υπόγειων και επίγειων υδροφορέων, ούτε στην αναγκαιότητα προστασίας των δασών, που συμβάλλουν καθοριστικά στον εμπλουτισμό των υδροφορέων. Αντιπαραθέτει τεχνητά την προτεραιότητα της χρήσης του νερού για ύδρευση με τις χρήσεις του νερού σε κλάδους της παραγωγής, όπως των Τροφίμων και της Ενέργειας, δηλαδή σε κλάδους εξίσου απαραίτητους για την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών.

»Στον πυρήνα δε, βρίσκεται η λογική της τιμής του νερού είτε ως τιμωρία στην υπερκατανάλωση, που την ορίζουν εντελώς ποσοτικά, χωρίς να βλέπουν άλλους παράγοντες, είτε ως παραγωγή, μέσω των αφαλατώσεων που είναι ακριβή λύση ούτως ή άλλως και φυσικά πρέπει να είναι η τελευταία προσφυγή σε αυτήν.

»Μπαίνει ένα ερώτημα: Γιατί τα λέμε αυτά; Γιατί έχουμε ιδεοληψία με τον καπιταλισμό όπως μας κατηγορούν; Σαφώς δεν έχουμε ιδεοληψίες με τον καπιταλισμό, είμαστε ταξικά απέναντί του, εκπροσωπεί τη σημερινή βαρβαρότητα που ζούμε, αποτελεί την ομπρέλα των δεινών μας.

»Το θέμα είναι ότι και στο Master Plan της ΔΕΥΑ Χίου, και στις εισηγήσεις των στελεχών της, υπάρχει μέσα αυτή η φιλοσοφία. Αν δείτε το master plan προοιμιακά κάνει λόγο για την εναρμόνιση του σχεδίου με τις οδηγίες της ΕΕ για το νερό, δηλαδή για όσα μιλήσαμε και που κάποιοι νομίζουν ότι κυνηγάμε μάγισσες.

»Αναφέρει επί λέξει ο κ. Καλογεράκης:

“Λόγω της υφαλμύρινσης των υδροφορέων είναι αναγκαία η σταδιακή απομείωση άντλησης ή η διακοπή λειτουργίας ορισμένων γεωτρήσεων και η τροφοδοσία με νερό από άλλες πηγές (αφαλάτωση, φράγμα με διυλιστήριο κλπ). Δεν υπάρχει εναλλακτική μέθοδος με δεδομένη την κατάσταση ορισμένων υδροφόρων της Χίου. Αυτό συνεπάγεται σταδιακή αύξηση κόστους παραγωγής νερού, η οποία θα πρέπει να αποτυπωθεί ανταποδοτικά σε σταδιακή αύξηση τιμολογίων.”

»Σε όλα τα σημεία της εισήγησης υπάρχει η λύση αφαλάτωση, και όλα αυτά στο 5Ο σε μέγεθος νησί της Ελλάδας. Είναι τυχαίο; Όχι βέβαια! Προκρίνεται παντού ως λύση, γιατί υπάρχει χορός εκατομμυρίων γύρω από αυτή την τεχνολογία. Είναι τάση στον καπιταλιστικό κόσμο και δεν υπονοούμε κάτι για το δ/ντη, για να είμαστε καθαροί.

»Νομίζω όμως ότι είναι ξεκάθαρο για ποιο πράγμα μιλάμε: Το νερό ως εμπόρευμα, άρα μάγισσες ή πραγματικότητα; Πραγματικότητα.

»Αυτή την πραγματικότητα να πληρώνει ο κόσμος  και να λέει το νερό νεράκι δεν τη δεχόμαστε, όπως δε δεχόμαστε ότι δεν υπάρχει εναλλακτική. Υπάρχει εναλλακτική, χρειάζεται όμως άλλη πολιτική στον αντίποδα της σημερινής και φυσικά άλλοι πολιτικοί συσχετισμοί που θα συγκρουστούν βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα  με τις εφαρμοζόμενες κεντρικές και τοπικές πολιτικές.

  1. Ένα λοιπόν το κρατούμενο φιλοσοφία αντιμετώπισης του νερού ως δημόσιου αγαθού φθηνού που θα απαλύνει τις ανάγκες των λαϊκών οικογενειών και δεν θα τους βάζει θηλιά στο λαιμό.
  2. Ως Λαϊκή Συσπείρωση και ως ΚΚΕ κρίνουμε απαραίτητο να υπάρξει γενικότερος επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός. Οι υπηρεσίες ύδρευσης – αποχέτευσης – άρδευσης πρέπει να έχουν αποκλειστικά δημόσιο χαρακτήρα και να μην λειτουργούν ως επιχειρήσεις με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, όπως προείπαμε. Η λειτουργία τους πρέπει να εντάσσεται στο γενικότερο σχεδιασμό, που θα παίρνει υπόψη τα επίγεια και υπόγεια αποθέματα, την περιβαλλοντική – κλιματική αλλαγή, την προστασία του περιβάλλοντος, τις σύγχρονες ανάγκες στην ύδρευση και αποχέτευση, την εξοικονόμηση και εξασφάλιση υδάτινων πόρων, την ποιότητά τους, την αποκατάσταση των υδάτινων αποθεμάτων, τις ανάγκες άρδευσης με βάση το σχεδιασμό της αγροτικής ανάπτυξης για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών με εγχώρια, ποιοτικά και φθηνά αγροτικά προϊόντα. Σ’ αυτό το πλαίσιο χρειάζεται να υπάρξει Ενιαίος Κρατικός Φορέας Διαχείρισης του νερού θα σχεδιάζει, θα υλοποιεί και θα ελέγχει τη διαχείριση του νερού. Εδώ , δυστυχώς, δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε ούτε σε επίπεδο δήμου –Περιφέρειας και έχετε ευθύνη και εσείς.
  3. Ενημέρωση καταρχήν των δημοτών για την ποιότητα του νερού, που σήμερα χρησιμοποιείται τόσο των πηγών όσο και αυτού της οικιακής χρήσης. Η μυστικοπάθεια γύρω από την ποιότητα του νερού, με τα βαρέα μέταλλα να ευθύνονται για καρκινογενέσεις, αποτελεί επί της ουσίας έγκλημα και επιβάλλεται η χρήση ειδικών φίλτρων και παραπέρα μελέτη του θέματος με βάση τις αρχές της επιστήμης.
  4. Αναθεώρηση της πολιτικής του κάθε μέρα νερό στις περιόδους αιχμής στα πλαίσια της εξοικονόμησης.
  5. Άμεση κατασκευή μικρών λιμνοδεξαμενών και αποπεράτωση επιτέλους του Φράγματος Κόρης Γεφύρι με μελέτη άλλων μικρών, ώστε να σταματήσει η τεράστια απώλεια υδάτινων πόρων στο νησί μας και στα άλλα νησιά.
  6. Αναβαθμίδες φυσικές ή τεχνητές σε ρέματα και σε χείμαρρους με σκοπό τον εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα.
  7. Ειδικές γεωτρήσεις ενίσχυσης του υδροφόρου ορίζοντα σε χειμάρρους και ρέματα. Η μέθοδος εφαρμόζεται στις ΗΠΑ λόγω του προβληματισμού για την επιφανειακή αποθήκευση.
  8. Αξιοποίηση πηγών πόσιμου νερού με κατασκευή υδροδεξαμενών για αποθήκευση και κρατική επιδότηση της κατασκευής οικιακής αποθήκευσης (φουντάνες). Χιλιάδες τόνοι του νερού του Ναγού-πόσιμου εξαιρετικής ποιότητας-πηγαίνει κάθε χρόνο χαμένο και, πλην του γνωστού σκανδάλου με τις σωλήνες, δεν έχει γίνει τίποτε. Κάθετη μείωση των τιμών στους οικισμούς που υδρεύονται από δικές τους πηγές.
  9. Το νερό του βιολογικού και των βιολογικών, ως προϊόν τριτοβάθμιας επεξεργασίας να διατεθεί για άρδευση σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα φράγματα.
  10. Αντικατάσταση των αμιαντοσωλήνων, βελτίωση του δικτύου για μείωση των απωλειών νερού, συντήρηση των αντλιοστασίων και των υδατοδεξαμενών, πλήρης αποτύπωσή του, διασύνδεση φραγμάτων και λιμνοδεξαμενών σε όλο το σύστημα βορρά νότου.
  11. Τακτικοί έλεγχοι ποιότητας του νερού, ώστε να καλύπτει τις σύγχρονες προδιαγραφές.
  12. Έργα διευθέτησης των ομβρίων υδάτων ώστε να αποφεύγονται οι πλημμύρες στις γειτονιές ή περιοχές του δήμου. Αντιπλημμυρικά σε ρέματα, ή χείμαρρους όπως της Αγίας Ειρήνης στα Ταμπάκικα με συγκεκριμένα έργα κατά μήκος του «Κάνδυλου», μέχρι την εκβολή, στον «Αρμένη», «Κουφό», «Παρθένη», Λαγκάδα, Καρδάμυλα, κλπ
  13. Μείωση των τιμών του νερού σε όλους τους δημότες με έμφαση στις ευπαθείς ομάδες και μετατροπή της ΔΕΥΑΝΧ σε υπηρεσία ύδρευσης με πλήρη κατοχύρωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, διαφοερτικά η κατεύθυνση της να είναι μόνο στο κοινωφελής. Αποπληρωμή των χρεών των μεγαλοοφειλετών π.χ. μεγαλοξενοδόχοι με χρέη 50000 ευρώ!
  14. Μόνιμες προσλήψεις με διαφανείς διαδικασίες, χωρίς «συνεργασίες» με ΚΟΙΝΣΕΠ ή ΜΚΟ που λειτουργούν ως συγκαλυμμένα γραφεία ενοικίασης –εμπορίας εργαζομένων. Σταθερές εργασιακές σχέσεις και όχι 10 ειδών διαφορετικές συμβάσεις.
  15. Την προστασία των δασών και την ευεργετική υδρονομική επίδρασή τους, την αύξηση της φυτικής βλάστησης. Τη μετατροπή τους σε δημόσια περιουσία όλων των μεγάλων δασικών ιδιωτικών εκτάσεων, την αναδάσωση των καμένων εκτάσεων .
  16. Επικουρική χρήση των αφαλατώσεων σε σχέση με τους φυσικούς τρόπους εμπλουτισμού του υδροφόρου ορίζοντα. Με ευθύνη της δημοτικής αρχής οδεύουμε να γίνουμε όμηροι στις αφαλατώσεις που οδηγούν σε πανάκριβο νερό και περιβαλλοντικές επιπτώσεις στη θάλασσα.
  17. Συνεργασία με τους τοπικούς αντιδημάρχους και προέδρους κοινοτήτων για γρήγορη και απευθείας ενημέρωση όσον αφορά στα προβλήματα που προκύπτουν καθημερινά.-

»Κλείνοντας, κάποιοι θα πουν, μα πού θα βρεθούν τα λεφτά για μια σειρά επενδύσεις μέσω του Δήμου, της Περιφέρειας των ΔΕΥΑ κλπ. Στα ζητήματα που αναφέραμε.

»Λεφτά υπάρχουν· είναι τα ματωμένα πλεονάσματα όλων των κυβερνήσεων και της τελευταίας των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ που τα φυλάνε για τους τραπεζίτες και τους επιχειρηματικούς ομίλους, είναι τα τεράστια κέρδη όλων αυτών πριν την καπιταλιστική κρίση και κατά τη διάρκειά της, είναι οι θαλαμηγοί που και φέτος κατέκλυσαν το νησί, για να μας δείξουν ποιος πραγματικά κυβερνά αυτόν τον  τόπο.

»Η λύση προς όφελος του λαού δεν πρόκειται να δοθεί ούτε από το αστικό κράτος ούτε από το κεφάλαιο, αφού σκοπός αμφοτέρων είναι η αύξηση των κερδών και όχι η καλυτέρευση της ζωής μας. Δυστυχώς ολοκληρωμένες λύσεις δεν περιμένουμε ούτε από σας μιας και τα δείγματα γραφής σας ως δημοτικής αρχής είναι στην πεπατημένη του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, που οδηγεί τα βάρη στους πολλούς, τα κέρδη στους λίγους, στον Καιάδα οι λαϊκές ανάγκες.  Η λύση βρίσκεται στα χέρια  του λαού. Μόνο με δραστική απαίτηση και  αγώνα διαρκείας  θα μπορέσει να αλλάξει τα πράγματα και να δει άσπρη μέρα , αρκεί να το θελήσει και να μην παγιδευτεί στα ψεύτικα δίπολα και παγίδες που του στήνουν μέχρι να πάρουν την ψήφο του. Εμείς σε κάθε περίπτωση στους δρόμους θα είμαστε και θα δίνουμε το χέρι μας σε όποιον θέλει να σηκωθεί.-»

 

Σχετικές δημοσιεύσεις

Αφήστε ένα σχόλιο

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.