Αφιερωμένο στους Δημήτρηδες που προσέφεραν (και προσφέρουν) στην ΕΒΑΤ
Είναι Κυριακή πρωί, παραμονή του Αγίου Δημητρίου, και μόλις επέστρεψα από τον Ενοριακό Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου Πολυδρόσου Αττικής, όπου παρακολούθησα τη Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου (αρκετά διαφορετική από τη συνήθη), και μπροστά από τα μάτια μου και από το μυαλό μου περνάνε πολλές και διάφορες σκέψεις!… Μπροστά μου, στο τραπέζι που κάθομαι στο μπαλκόνι μου (ο καιρός είναι θαυμάσιος ακόμη), υπάρχουν πολλά χαρτιά, μεταξύ των οποίων κομμένο με ψαλίδι από την εφημερίδα «Χιώτικη Διαφάνεια» και ένα άρθρο με τίτλο: «Η ΕΒΑΤ και το Δωδεκάθεο (αφιερωμένο στη μνήμη της Σμάρως Λω)», με ημερομηνία έκδοσης 10 Απριλίου 2014!
Διαβάζοντας το άρθρο επαναφέρω στη μνήμη μου μια εκδρομή που κάναμε στις 22-03-2014 όταν η ΕΒΑΤ ήταν στις δόξες της, στην Αρκαδία, από όπου ως γνωστόν ξεκίνησε η Επανάσταση του 1821 στις 25 Μαρτίου. Εκεί λοιπόν, μεταξύ των άλλων, διαπιστώσαμε ότι υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που πιστεύουν στους 12 Θεούς του Ολύμπου κι εμάς μας ονομάζουν… Ισραηλινο-Χριστιανούς!…
Αλλά, αγαπητοί Αναγνώστες και Αναγνώστριες, ξεστράτισα… και πάλι. Ξεκίνησα με τίτλο που έχει σχέση με το όνομα «Δημήτρης» και βρέθηκα στο… Δωδεκάθεο!… Οι Δημήτρηδες λοιπόν έπαιξαν μεγάλο ρόλο στην ΕΒΑΤ. Ο πρώτος της Πρόεδρος και ο πρώτος της Γενικός Γραμματέας ήσαν και οι δύο Δημήτρηδες: Δημήτρης Δήμος ο Πρόεδρος, Δημήτρης Μαγγανάς ο Γενικός Γραμματέας[2]. Πέραν από τους πιο πάνω αναφερομένους βλέπω και τα ονόματα Δημ. Κολοιός και Δημ. Σαλιάρης. Ο Θεός να τους αναπαύσει αν έχουν αποβιώσει[3]!…
Αλλά και πάλι δεν αποδίδω «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι». Άλλοι συνάνθρωποί μας και συμπατριώτες μας βοήθησαν την ΕΒΑΤ με άλλους τρόπους, λόγω του ότι η εργασία τους δεν τους επέτρεπε την τακτική τους παρουσία στις συγκεντρώσεις της ΕΒΑΤ, διότι το Δ.Σ. είχε αρκετή δουλειά να διεκπεραιώσει. Ένας άνθρωπος που ανήκε σ’αυτή την κατηγορία ήταν και ο αείμνηστος Δημήτριος Κωστή Λως, ο οποίος μέσω της συζύγου του Αικατερίνης (Καίτης) Λω και του γιου του Ματθαίου, βοήθησε την ΕΒΑΤ όσο κανένας άλλος, προσφέροντας προς χρήση τη θαυμάσια αίθουσα στο μέγαρό του επί της Περγάμου 5, όπου ευρισκόμεθα επί σειράν ετών! Σκεφθείτε αγαπητοί συμπολίτες μου να είχαμε κάθε μήνα να πληρώναμε ενοίκιο! Εγώ που έζησα στην Ματζαγριωτάκη που είχαμε το γραφείο μας παλιά[4], γνωρίζω καλά τι τραβούσαμε για να είμαστε εντάξει στις υποχρεώσεις μας!…
Εδώ πρέπει να ανοίξω μια μεγάλη παρένθεση. Ίσως ο κορωνοϊός μας απομάκρυνε περισσότερο του δέοντος (ήδη είχαμε «απομακρυνθεί» αρκετά), αλλά αυτό ήταν «το κερασάκι στην τούρτα»! Ίσως οι αποστάσεις (προϋπήρχαν), ίσως η κόπωση (προϋπήρχε), ίσως οι οικογενειακές μας υποχρεώσεις, ίσως, ίσως, ίσως. Αλλά ΑΔΕΛΦΙΑ ΧΑΝΟΜΑΣΤΕ και ΧΑΘΗΚΑΜΕ! Και βέβαια υπάρχουν λύσεις, έστω εμβαλωματικές! Εις το Άγιον Όρος[5] λοιπόν, όταν τα προβλήματα είναι ανυπέρβλητα, αντί να συνεδριάζει κάθε Μονή ξεχωριστά, καλούν αντιπροσώπους από όλες τις Μονές, το λεγόμενο Ηγουμενοσυμβούλιο, και παίρνουν συλλογικές αποφάσεις! Μπορούμε κι εδώ να βρισκόμαστε παλιοί και καινούργιοι 1-2 φορές το χρόνο και να βρίσκουμε κάποιες λύσεις, ή βρε αδερφέ – επιτρέψτε μου – να βλεπόμαστε πότε-πότε!…
Αγαπητοί Αναγνώστες,
Θέλω να δηλώσω ότι αν τόνισα, αν αναφέρθηκα σε ορισμένα ονόματα (πρόσωπα) δεν το έκανα για να εισπράξω ανταποδοτικά τέλη. Δεν είμαι πολιτικό πρόσωπο, ούτε εισέπραξα κάποια αμοιβή!… Όμως την αχαριστία ΔΕΝ τη συγχώρησε ο Χριστός μας, ενώ όλα τα υπόλοιπα τα συγχώρησε!… Και στο κάτω-κάτω, δεν χάνομε τίποτε αν ανάψομε ένα κεράκι στη μνήμη όσων συνέβαλαν στο να βρίσκεται η ΕΒΑΤ μεταξύ των πρώτων, και στις εκδηλώσεις, και στο «νοικοκυριό».
Πάντα με Εκτίμηση και Αγάπη,
Αναστ. Ι. Τριπολίτης
Ιατρός και πρ. Πρόεδρος ΕΒΑΤ
Υ.Γ.: 1) Ζητώ συγνώμη αν παραφέρθηκα ή αν ξέχασα κάποιους!… (τώρα θυμάμαι τον Δημήτρη τον Κόκκινο, τον Δημ. Δαμιανού Λω κ.α. 2) Στην πραγματικότητα το έναυσμα για να αναφερθώ σήμερα στους Δημήτρηδες ήταν ένα βιβλίο που μου έχει χαρίσει με ιδιόχειρη αφιέρωση ο Ματθαίος Δημ. Λως την 11-02-1988 (προ 22 ετών!) με τίτλο: «Αιώνες ακμής» και υπότιτλο (αναφέρεται στη) «Σύντομη Ιστορία της Ελληνικής Εμπορικής Ναυτιλίας». Ο Ματθαίος είναι γιος του αειμνήστου Δημητρίου Κωστή Λω και συνεργαστήκαμε επί σειράν ετών (τα δύσκολα χρόνια) για να επιβιώσει η ΕΒΑΤ. Το βιβλίο αυτό αποτελεί «Ευαγγέλιο» για μένα διότι το συμβουλεύομαι για διάφορα ναυτικά θέματα που γράφω (υπήρξα και ναυτικός). Να είσαι καλά Μαθιό κι εσύ και η μάνα σου η Καίτη, η οποία ακόμα ενδιαφέρεται για την ΕΒΑΤ! Εύχομαι να είναι όλα καλά!
Πάντα με ΑΓΑΠΗ,
Τάσος Τριπολίτης του Ιωάννη
πρ. Πρόεδρος (και) της ΕΒΑΤ
[1] ΕΒΑΤ: Ένωση Βρονταδουσίων Αττικής. Αντί μνημοσύνου για τους πεθαμένους και ευχόμενος υγεία και μακροημέρευση σε αυτούς που ζουν!…
[2] Το τι προσέφερε ο Δημ. Μαγγανάς στην ΕΒΑΤ είναι άλλο θέμα, που πρέπει να ασχοληθούμε αργότερα (εγώ τον θεωρώ Ιδρυτή της ΕΒΑΤ!…).
[3] Δεν θυμάμαι αν ο τελευταίος (Δημ. Σαλιάρης) ζει και δεν είμαι σίγουρος αν ο Δημ. Πατρώνας συμμετείχε σε κάποιο Δ.Σ.
[4] Ο Θεός να το κάνει γραφείο!…
[5] Έχω κάποια μικρή σχέση με το Άγιον Όρος.
